Traduction de «prescription trentenaire prévue » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

prescription trentenaire
dertigjarige verjaring

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Dans le texte initial de la loi du 13 juin 1966, le législateur avait prévu que l'indu ne pourrait être récupéré après l'écoulement d'une prescription uniforme de deux ans; de cette manière, il a mis fin à la prescription trentenaire qui était applicable auparavant.
In de oorspronkelijke tekst van de wet van 13 juni 1966 had de wetgever bepaald dat de onterecht uitgekeerde prestaties niet konden worden teruggevorderd na het verstrijken van een uniforme verjaringstermijn van twee jaar; op die manier maakte hij een einde aan de dertigjarige verjaring die voordien van toepassing was.

En effet, le problème que pose l'archaïsme de la prescription trentenaire prévue par notre droit, qui a été dénoncé par De Page, revêt encore plus d'acuité en raison de l'inconstitutionnalité de l'article 26, du fait que le champ d'application de l'article 2262 du Code civil est considérablement étendu.
Het reeds door De Page aangeklaagde archaïsme van de dertigjarige termijn in ons recht is immers door de ongrondwettelijkheid van artikel 26 een nog acuter probleem geworden, doordat het toepassingsgebied van artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek aanzienlijk wordt uitgebreid.

L'article 331ter en projet modifie les règles de la prescription en réduisant le délai trentenaire prévu par la loi de 1987 à dix ans comme en droit commun (loi du 10 juin 1998).
Het ontworpen artikel 331ter wijzigt de verjaringsregels : de dertigjarige termijn waarin de wet van 1987 voorziet, wordt verminderd tot 10 jaar zoals in het gemeenrecht (wet van 10 juni 1998).

Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 13 juillet 2016 en cause de Norbert Dhayer contre Bernadette Paulet, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 juillet 2016, le Juge de paix du canton d'Ath-Lessines a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 37, alinéa 4, du Code rural qui dispose que ' le droit de couper les racines ou de faire couper les branches est imprescriptible ' viole-t-il les articles 10 et/ou 11 de la Constitution en ce qu'il restreint l'étendue de la servitude continue et apparente acquise par prescription permettant de maintenir des plantations à une distance inférieure à celle prévue par l'article 35 du Code rural en ce sens qu'il exclut le maintien des branches ou des racines qui avancent depuis plus de trente ans sur l'immeuble voisin, alors que la possession trentenaire d'une vue avec surplomb, par un balcon, une saillie ou autres, du fonds contigu permet d'acquérir une servitude active en vertu de laquelle les constructions empiétant matériellement sur l'héritage voisin seront maintenues ?
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 13 juli 2016 in zake Norbert Dhayer tegen Bernadette Paulet, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 juli 2016, heeft de Vrederechter van het kanton Aat-Lessen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 37, vierde lid, van het Veldwetboek, dat bepaalt dat ' het recht om de wortels weg te hakken of de takken te doen afsnijden [...] niet [verjaart] ', de artikelen 10 en/of 11 van de Grondwet in zoverre het de omvang van de door verjaring verkregen voortdurende zichtbare erfdienstbaarheid waardoor beplantingen op een kortere afstand dan de in artikel 35 van het Veldwetboek bedoelde afstand kunnen worden behouden, in die zin beperkt dat het het behoud uitsluit van takken of wortels die sedert meer dan 30 jaar over het aangrenzend onroerend goed hangen of erop doorschieten, terwijl het dertigjarige bezit van een uitzicht met overstek, door een balkon, een uitsprong of dergelijke, op het aanpalend erf het mogelijk maakt een actieve erfdienstbaarheid te verkrijgen krachtens welke de constructies die feitelijk uitsteken boven het naburige erf, behouden zullen blijven ?

Cette motivation relève aussi que la jurisprudence admet, quant à celui-ci et à titre transitoire, que l'action civile résultant d'une infraction qui, bien que prescrite, n'a pas fait l'objet, au moment de l'entrée en vigueur de la loi du 10 juin 1998 modifiant certaines dispositions en matière de prescription, d'une décision passée en force de chose jugée, reste soumise à l'ancien délai prévu par le Code civil (prescription trentenaire, article 2262, ancien du Code civil).
In die motivering wordt eveneens opgemerkt dat de rechtspraak, ten aanzien daarvan en bij wijze van overgangsmaatregel, aanvaardt dat de burgerlijke rechtsvordering die voortvloeit uit een misdrijf dat, hoewel het verjaard is, op het ogenblik van de inwerkingtreding van de wet van 10 juni 1998 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de verjaring niet het voorwerp heeft uitgemaakt van een in kracht van gewijsde gegane beslissing, onderworpen blijft aan de vroegere termijn bepaald in het Burgerlijk Wetboek (dertigjarige verjaring, voormalig artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek).

Par la première question préjudicielle, le juge a quo demande à la Cour si l'article 11 précité de la loi du 10 juin 1998 viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il a pour conséquence que la prescription trentenaire prévue par l'article 2262 du Code civil reste applicable à l'action civile résultant d'une infraction qui, bien que prescrite, n'a pas fait l'objet d'une décision passée en force de chose jugée, alors que, lorsque tel est le cas, ces actions restent soumises à la prescription quinquennale prévue par l'ancien article 26 du titre préliminaire du Code de procédure pénale.
In de eerste prejudiciële vraag vraagt de verwijzende rechter het Hof of voormeld artikel 11 van de wet van 10 juni 1998 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het tot gevolg heeft dat de verjaringstermijn van dertig jaar waarin artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek voorziet, van toepassing blijft op de burgerlijke rechtsvordering volgend uit een misdrijf die, hoewel ze verjaard is, niet het voorwerp is geweest van een in kracht van gewijsde gegane beslissing, terwijl, wanneer dat het geval is, die rechtsvorderingen onderworpen blijven aan de verjaringstermijn van vijf jaar waarin het vroegere artikel 26 van de voorafgaande titel van het Wetboek van Strafvordering voorziet.

Le juge a quo en déduit que cette dernière action était soumise à la prescription trentenaire prévue à l'article 2262 ancien du Code civil, applicable au litige qui lui est soumis.
De verwijzende rechter leidt daaruit af dat laatstgenoemde vordering was onderworpen aan de dertigjarige verjaring bepaald bij het oude artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek, van toepassing op het geschil dat hem is voorgelegd.

Dans le texte initial de la loi du 13 juin 1966, le législateur avait prévu que l'indu ne pourrait être récupéré après l'écoulement d'une prescription uniforme de deux ans, mettant fin à la prescription trentenaire qui était applicable auparavant.
In de oorspronkelijke tekst van de wet van 13 juni 1966 had de wetgever bepaald dat de onterecht uitgekeerde prestaties niet konden worden teruggevorderd na het verstrijken van een uniforme verjaringstermijn van twee jaar; op die manier maakte hij een einde aan de dertigjarige verjaring die voordien van toepassing was.

Selon ce moyen, l'article 9 du décret du 14 juillet 1998 viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que le délai de prescription est porté d'un an à trente ans, sans qu'existe un rapport raisonnable de proportionnalité entre ce délai de prescription et la gravité des faits, alors que le délai de prescription de droit commun a été ramené à dix ans par la loi du 10 juin 1998 et que le délai trentenaire prévu par l'article 198, § 1, du décret du 31 juillet 1990 est appliqué aux sommes indues obtenues « par fraude ou par des déclarations fausses ou sciemment incomplètes ».
Volgens dat middel schendt artikel 9 van het decreet van 14 juli 1998 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet door de verjaringstermijn van een jaar op dertig jaar te brengen, zonder dat er een redelijk verband van evenredigheid bestaat tussen die verjaringstermijn en de ernst van de feiten, terwijl de gemeenrechtelijke verjaringstermijn bij wet van 10 juni 1998 op tien jaar is teruggebracht en de termijn van dertig jaar in artikel 198, § 1, van het decreet van 31 juli 1990 gehanteerd wordt voor onverschuldigde sommen die werden verkregen « door bedrieglijke handelingen of door valse of welbewust onvolledige verklaringen ».