Grâce au parallélisme entre la procédure principale (ouverte dans un Etat membre et reconnue ailleurs) et la procédure secondaire (qui permet aux créanciers d'un Etat contractant autre que celui où est ouverte la procédure principale de recourir à un instrument local pour sauvegarder leurs intérêts), il est devenu possible d'éviter une centralisation trop rigide qui jusqu'ici semblait être inacceptable pour la plupart des Etats membres.
Dank zij het parallellisme tussen de hoofdprocedure (opening in een Lid- Staat en erkenning in andere Lid-Staten) en de secundaire procedure (door middel waarvan de schuldeisers van een andere Verdragsluitende Staat dan die waar de hoofdprocedure is geopend een plaatselijk instrument kunnen inroepen om hun belangen te vrijwaren), kan een te starre centralisatie, die tot op heden voor de meeste Lid-Staten onaanvaardbaar bleek, worden vermeden.