L'autonomie constitutionnelle, qu'il ne faut pas confondre avec l'autonomie constitutive, est le pouvoir autonome dont l'entité fédérée dispose pour édicter une Constitution qui lui est propre, indépendamment du législateur fédéral, et qui permet notamment à cette entité d'adopter des règles concernant l'organisation et le fonctionnement de ses propres organes.
De constitutionele autonomie, niet te verwarren met constitutieve autonomie, is de autonome bevoegdheid van de deelstaat om, onafhankelijk van de federale wetgever, een eigen Grondwet uit te vaardigen, waarbij onder andere een regeling kan worden getroffen inzake de inrichting en werking van eigen organen.