Lorsqu'on utilise des cartes de téléphone mobile prépayées pour régler l'achat de produits et de services (autres que les services de communication), cet acte peut constituer une émission de monnaie électronique, et les opérateurs de téléphonie mobile peuvent dès lors être assimilés à des établissements de monnaie électronique au sens de la directive sur la monnaie électronique [18].
Wanneer betaalkaarten voor mobiele telefoons worden gebruikt als betaalmiddel voor de aankoop van producten en andere diensten dan communicatiediensten, kan deze activiteit de uitgifte van elektronisch geld vormen en exploitanten van mobiele netwerken kunnen daardoor instellingen voor elektronisch geld worden, overeenkomstig de richtlijn betreffende elektronisch geld [18].