Vertaling van "prévenu doit comparaître " (Frans → Nederlands) :

Selon l'article 185 du Code d'instruction criminelle, le prévenu doit comparaître en personne ou par un avocat.
Volgens artikel 185 van het Wetboek van strafvordering moet de beklaagde persoonlijk verschijnen of in de persoon van een advocaat.

Le prévenu doit comparaître tous les quinze jours le premier mois, puis au moins une fois par mois.
De beklaagde dient de eerste maand om de twee weken te verschijnen, later minstens één maal per maand.

La règle selon laquelle, en cas d'opposition, après avoir fait défaut, le prévenu doit comparaître personnellement pour que cette opposition soit recevable, est contraire à l'article 6 de la CEDH.
De regel dat na verstek, bij verzet, de betichte persoonlijk dient te verschijnen om het verzet ontvankelijk te verklaren, is strijdig met artikel 6 van het EVRM.

Tout dépend de la juridiction devant laquelle est renvoyé l'intéressé : la personne qui est renvoyée devant le tribunal de police ou le tribunal correctionnel est un prévenu, la personne qui doit comparaître devant la cour d'assises est un accusé» (Van den Wyngaert, C., Strafrecht en strafprocesrecht in hoofdlijnen , Maklu, 1994, p. 432)
Dit laatste onderscheid slaat op het rechtscollege waarnaar de betrokkene werd verwezen : de persoon die naar de politierechtbank of de correctionele rechtbank is verwezen is een beschuldigde, de persoon die voor het hof van assisen moet terechtstaan is een beschuldigde» (Van Den Wyngaert, C., Strafrecht en strafprocesrecht in hoofdlijnen , Maklu, 1994, blz. 432)

Dans la procédure de comparution immédiate, le prévenu et son conseil disposent d'un délai de quatre à sept jours, en ce compris les jours non ouvrables, avant de comparaître devant le tribunal correctionnel qui statuera sur la culpabilité du prévenu et sur la peine qui doit lui être infligée.
In de procedure van onmiddellijke verschijning beschikken de beklaagde en zijn raadsman over een termijn van vier tot zeven dagen, met inbegrip van de dagen die geen werkdagen zijn, alvorens te verschijnen voor de correctionele rechtbank, die uitspraak zal doen over de schuld van de beklaagde en de straf die hem moet worden opgelegd.

Dans ce dernier arrêt, il est expressément affirmé que l'article 6.3 c) de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales et l'article 14.3 d) du Pacte international relatif aux droits civils et politiques, qui prennent directement effet dans l'ordre juridique interne et priment sur les dispositions moins favorables du droit interne, accordent au prévenu le droit de se défendre avec l'assistance d'un défenseur de son choix; ce droit implique que le juge pénal doit, nonobstant l'obligation de comparaître en personne faite au prévenu par l'article 185, § 2, du Code d'instruction, criminelle, autoriser le défenseur à représenter son client, même si ce dernier ne justifie pas de son impossibilité de comparaître en personne.
In het laatstgenoemd arrest wordt uitdrukkelijk gesteld dat artikel 6.3, c), van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en artikel 14.3, d), van het Intemationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, welke rechtstreekse werking hebben in de interne rechtsorde en voorrang op de minder gunstige bepalingen van het interne recht, aan de beklaagde het recht verlenen om zich te verdedigen met bijstand van een raadsman naar zijn keuze; dit recht houdt in dat de strafrechter, niettegenstaande de door artikel 185, § 2, van het Wetboek van strafvordering aan de beklaagde opgelegde verplichting om persoonlijk te verschijnen, de raadsman moet toelaten zijn cliënt te vertegenwoordigen ook al toont deze niet aan dat het hem onmogelijk is persoonlijk te verschijnen.

Par conséquent, même si l'article 185, §2 du Code d'instruction criminelle impose la comparution en personne, le juge pénal siégeant au tribunal correctionnel doit autoriser le prévenu à se faire représenter par un avocat et cela également lorsque le prévenu ne démontre pas l'impossibilité de comparaître en personne.
Dat houdt in dat de strafrechter zetelend in de correctionele rechtbank, zelfs al schrijft artikel 185, §2 van het Wetboek van Strafvordering de persoonlijke verschijning voor, moet toestaan dat de beklaagde door zijn advocaat wordt vertegenwoordigd, ook al toont de beklaagde niet aan dat hij in de onmogelijkheid verkeerde te verschijnen.