Dans le projet de loi, il faut entendre par « exercice de la psychologie clinique »: « l'accomplissement habitue
l d'actes autonomes ayant pour objet ou présentés comme ayant pour objet, à l'égard d'un être humain et dans un cadre de référen
ce scientifiquement étayé de psychologie clinique, la prévention, l'examen, le dépistage ou l'établissement du psychodiagnostic de souffrances psychiques ou psychosomatiques, réelles ou supposées, et la prise en char
ge ou le soutien de cette ...[+++] personne» (2) Le projet de loi dispose que seul le titulaire d'un agrément délivré par le ministre qui a la Santé publique dans ses attributions peut exercer la psychologie clinique (3) .
Onder uitoefening van de klinische psychologie verstaat het wetsontwerp : « het gebruikelijk verrichten van autonome handelingen die tot doel hebben of worden voorgesteld tot doel te hebben, bij een mens en in een wetenschappelijk onderbouwd klinisch psychologisch referentiekader, de preventie, het onderzoek, het opsporen of het stellen van een psychodiagnose van echt dan wel ingebeeld psychisch of psychosomatisch lijden en die persoon te behandelen of te begeleiden» (2) Het wetsontwerp bepaalt dat alleen de houder van een erkenning uitgereikt door de voor de Volksgezondheid bevoegde minister de klinische psychologie mag uitoefenen (3) .