Un exemple illustre ce paradoxe, à savoir que certains États membres et certains secteurs de l'opinion n'ont de cesse de critiquer le niveau "élevé" du budget communautaire des accords de pêche (240 millions d'euros) sans tenir compte du fait que moins de 100 millions d'euros sont réellement utilisés pour financer des possibilités de pêche, le reste étant une contribution masquée au budget de la DG Développement.
Vanuit bepaalde lidstaten en kringen wordt voortdurend kritiek geleverd op de "hoge" kosten van de communautaire uitgaven voor visserijovereenkomsten (240 miljoen €), maar daarbij wordt vergeten dat minder dan 100 miljoen € daadwerkelijk wordt besteed voor de financiering van vangstmogelijkheden, terwijl de rest een verborgen bijdrage is aan de begroting van het DG ontwikkeling.