Vertaling van "question préjudicielle découle donc " (Frans → Nederlands) :

La différence de traitement visée par la question préjudicielle découle donc de la disposition en cause.
Het in de prejudiciële vraag beoogde verschil in behandeling vloeit derhalve voort uit die in het geding zijnde bepaling.

La question préjudicielle vise donc aussi à déterminer les limites de la compétence fiscale du législateur fédéral au regard de l'autonomie fiscale des communes consacrée par l'article 170, § 4, alinéa 1, de la Constitution.
De prejudiciële vraag strekt dus ook ertoe de grenzen te bepalen van de fiscale bevoegdheid van de federale wetgever ten opzichte van de in artikel 170, § 4, eerste lid, van de Grondwet verankerde fiscale autonomie van de gemeenten.

La question préjudicielle doit donc être interprétée en ce sens que la Cour est interrogée au sujet d'une différence de traitement entre, d'une part, les attributaires de prestations familiales garanties et, d'autre part, les chômeurs non indemnisés qui sont attributaires dans le cadre de la LGAF.
Aldus moet de prejudiciële vraag zo worden begrepen dat het Hof wordt ondervraagd over een verschil in behandeling tussen, enerzijds, rechthebbenden op gewaarborgde gezinsbijslag en, anderzijds, niet-uitkeringsgerechtigde werklozen die rechthebbenden zijn in de AKBW.

CONSIDÉRANT que la Cour de justice des Communautés européennes devrait être compétente dans les mêmes conditions pour statuer sur les questions préjudicielles relatives à la validité et à l’interprétation du présent accord soulevées par une juridiction ou un tribunal danois, et que les juridictions et tribunaux danois devraient donc procéder à des renvois préjudiciels dans les mêmes conditions que les juridictions et tribunaux d’autres États membres s’agissant de l’interprétation des règlements et de leurs mesures d’application,
OVERWEGENDE dat het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen onder dezelfde voorwaarden bevoegd moet zijn om prejudiciële beslissingen te geven met betrekking tot vragen in verband met de geldigheid en de uitlegging van deze overeenkomst die door een Deense rechterlijke instantie worden opgeworpen, en dat Deense rechterlijke instanties bijgevolg onder dezelfde voorwaarden als de rechterlijke instanties van andere lidstaten moeten verzoeken om prejudiciële beslissingen in verband met de uitlegging van de verordeningen en de maatregelen ter uitvoering daarvan,

Répondant à une question préjudicielle posée par la Cour de cassation, la Cour de justice de l’Union européenne a, par l’arrêt C-157/15 du 14 mars 2017, dit pour droit que l’interdiction de porter un foulard islamique qui découle d’une règle interne à l’entreprise interdisant le port visible de tout signe politique, philosophique ou religieux sur le lieu de travail ne constitue pas une discrimination directe fondée sur la religion au sens de la directive européenne concernée.
Bij arrest C-157/15 van 14 maart 2017 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie in antwoord op een door het Hof van Cassatie gestelde vraag gezegd voor recht dat het verbod om een islamitische hoofddoek te dragen op grond van een intern werkreglement van de private werkgever dat voorziet in het verbod op het zichtbaar dragen van enig politiek, filosofisch of religieus teken op het werk, geen directe discriminatie op basis van godsdienst in de zin van de desbetreffende Europese richtlijn oplevert.

Appelée à se prononcer dans le cadre d'une question préjudicielle, sur la question de savoir si la Directive, (et donc les conventions Espoo et Aarhus) étaient applicables à la décision d'autorisation de poursuite d'une exploitation, La Cour de Justice de l'Union Européenne a dit pour droit à plusieurs reprises (Voy. not. Arrêt du 17 mars 2011 affaire C-275/09 et l'Arrêt du 19 avril 2012, affaire C-121/11 ainsi que la note d'interprétation de la directive de la Commission européenne du 11 mai 2015) que :
Verzocht om zich uit te spreken in het kader van een prejudiciële vraag, over de vraag of [de] Richtlijn (en dus de verdragen van Espoo en Aarhus) toepasbaar is op de beslissing tot vergunning om de exploitatie verder te zetten, heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie meermaals geoordeeld (Zie not. Arrest van 17 maart 2011 zaak C-275/09 en Arrest van 19 april 2012, zaak C-121/11, evenals de interpretatieve nota van de richtlijn van de Europese Commissie van 11 mei 2015) dat :

Il ressort des motifs de la décision de renvoi que la seconde question préjudicielle découle du constat que la loi du 22 mars 2001 ne prévoit ni la possibilité pour l'Office national des pensions de procéder à une enquête sociale individuelle ni aucune disposition permettant au demandeur d'une garantie de revenus aux personnes âgées d'apporter la preuve que le fait qu'il partage sa résidence principale avec une autre personne ne lui procure aucun avantage économico-financier.
Uit de motivering van de verwijzingsbeslissing blijkt dat de tweede prejudiciële vraag is ingegeven door de vaststelling dat de wet van 22 maart 2001 noch voorziet in de mogelijkheid voor de Rijksdienst voor Pensioenen tot het voeren van een individueel sociaal onderzoek, noch in een bepaling die de aanvrager van een inkomensgarantie voor ouderen de mogelijkheid biedt om het bewijs te leveren dat het delen van zijn hoofdverblijfplaats met een andere persoon hem geen economisch-financieel voordeel oplevert.

Les questions préjudicielles, qui sont identiques dans les deux affaires, concernent les articles 29bis et 29quater de la loi du 29 avril 1999 relative à l'organisation du marché de l'électricité (ci-après : la loi sur l'électricité), dans la rédaction applicable aux affaires ayant donné lieu aux questions préjudicielles, avant donc leur modification par la loi du 8 janvier 2012.
De prejudiciële vragen, die in beide zaken identiek zijn, hebben betrekking op de artikelen 29bis en 29quater van de wet van 29 april 1999 betreffende de organisatie van de elektriciteitsmarkt (hierna : Elektriciteitswet), in de redactie zoals van toepassing op de bodemgeschillen, dus vóór de wijziging ervan bij de wet van 8 januari 2012.

La différence de traitement visée par la question préjudicielle découle de la combinaison de cette disposition avec la disposition en cause.
Het door de prejudiciële vraag beoogde verschil in behandeling vloeit voort uit de combinatie van die bepaling met de in het geding zijnde bepaling.

Le Conseil des ministres estime que la différence de traitement visée dans la question préjudicielle découle, non de la disposition en cause, mais de l'article 25, cité en B.1.4.2, de la loi du 23 mai 1990.
De Ministerraad is van oordeel dat het in de prejudiciële vraag bedoelde verschil in behandeling niet uit de in het geding zijnde bepaling maar uit het in B.1.4.2 aangehaalde artikel 25 van de wet van 23 mei 1990 voortvloeit.