Nul n'ignore que les rétributions ont pour caractéristique qu'elles constituent la " contrepartie d'un service accompli par l'autorité au bénéfice du redevable considéré isolément" (1), d'une part, et qu'il existe un rapport raisonnable entre la valeur du service fourni et la rétribution demandée, d'autre part.
Men weet dat retributies als kenmerkende eigenschap hebben dat ze de tegenprestatie vormen voor een dienst die de overheid verleent aan de heffingsplichtige individueel beschouwd (1), enerzijds, en dat er een redelijke verhouding bestaat tussen de waarde van de verleende dienst en de gevorderde retributie, anderzijds.