Puisque l'on présume que les perturbateurs endocriniens affectent les hommes et l'environnement à de très faibles concentrations et qu'il est donc impossible de définir un niveau sûr d'exposition, la méthode utilisée pour faire face à la situation dans le cadre du règlement REACH devrait essentiellement reposer sur des restrictions ou des autorisations prenant en compte les considérations socio-économiques, associées à un plan de substitution.
Omdat vermoed wordt dat hormoonontregelende stoffen reeds bij zeer lage concentraties gevolgen kunnen hebben voor mens en milieu en er om die reden geen veilig blootstellingsniveau kan worden vastgesteld, moet om sociaaleconomische redenen de vergunningverlening voor deze stoffen in het kader van Reach worden beperkt en moet naar vervanging van deze stoffen worden gestreefd.