Vertaling van "rendu par le sénat était très " (Frans → Nederlands) :

L'avis rendu par le Sénat était très critique, et même un peu plus que celui de la Chambre.
Het advies van de Senaat was heel kritisch, iets kritischer nog dan dat van de Kamer.

Pour ce qui est de l’approche du Parlement, la remise en cause plus large des décisions de justice dans une affaire particulière était très préoccupante: le CSM a introduit une procédure en appel devant la Cour constitutionnelle pour garantir que le Parlement applique effectivement une décision rendue en dernière instance par la Haute cour.
Op het gebied van de aanpak van het parlement was het een ernstig probleem dat in één zaak een rechterlijke uitspraak ter discussie stond: de hoge raad voor de magistratuur moest via het grondwettelijk hof afdwingen dat het parlement een uitspraak van het hoge hof ten uitvoer legde.

L'intervenante évoque la fin de la législature précédente où la commission des Affaires sociales du Sénat était très proche d'un accord sur cette matière et où il s'était avéré qu'il était possible de trouver une solution intermédiaire entre une interdiction générale des banques de sang de cordon commerciales et leur autorisation.
Spreekster herinnert eraan dat men, op het einde van de vorige legislatuur, in de commissie voor de Sociale Aangelegenheden van de Senaat zeer dicht bij een akkoord was over deze aangelegenheid en dat een tussenoplossing mogelijk bleek, die het midden hield tussen een algemeen verbod op commerciële navelstrengbloedbanken en het toelaten ervan.

Un commissaire trouve que l'indignation de la Confédération de la construction à l'égard de l'évocation par le Sénat était très mal fondée en l'occurrence.
Een commissielid vindt de verontwaardiging van de Confederatie van het Bouwbedrijf met betrekking tot de evocatie door de Senaat zeer onterecht.

Une autre membre constate que l'avis rendu par le Conseil d'État le 16 novembre 2000 (do c. Sénat nº 2-12/5) à propos du texte initial de la proposition de loi était très critique.
Een ander lid stelt vast dat het advies dat door de Raad van State is uitgebracht op 16 november 2000 (stuk Senaat, nr. 2-12/5) over de oorspronkelijke tekst van het wetsvoorstel, zeer kritisch was.

M. Collas constate que l'exposé de la ministre était très détaillé et permettait de remonter tant aux motifs de la genèse de la nouvelle disposition, à savoir l'arrêt rendu par la Cour d'arbitrage, qu'à sa philosophie.
De heer Collas stelt vast dat de omstandige uiteenzetting van de minister de reden waarom de nieuwe bepaling wordt ingevoerd — namelijk het arrest van het Arbitragehof — en de achterliggende filosofie duidelijk maakt.

Du côté des Pays-Bas, la capacité technique était, il y a un an d'environ 2.750 MW. La mise en oeuvre de dispositifs techniques élaborés a permis de l'accroître pour la porter à 3.400 MW. Cette augmentation a été rendue possible par le placement de dispositifs "Ampacimon" (mesures de la température des lignes, analyses des oscillations, etc.) et surtout par le recours à un quatrième PST placé en série qui permet de mieux orienter le courant (lorsqu'il est disponible) et ainsi utiliser toutes les voies de pénétration sans saturer des noeuds déjà très sollicités.
In Nederland bedroeg de technische capaciteit een jaar geleden ongeveer 2.750 MW. De uitvoering van de opgestelde technische voorzieningen heeft een stijging mogelijk gemaakt om de capaciteit op te drijven tot 3.400 MW. Deze stijging werd mogelijk gemaakt door het plaatsen van "Ampacimon" voorzieningen (temperatuurmetingen van de lijnen, analyse van de schommelingen, en zo meer) en vooral door het beroep op een vierde PST in serie geplaatst, die het mogelijk maakt om de stroom beter te oriënteren (indien die beschikbaar is) en zo om alle insleeproutes te gebruiken zonder de reeds zeer belaste knopen te overbelasten.

Alors qu'en 1971 le législateur a prévu l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile. Les conséquences pécuniaires de cette disposition auraient été très lourdes. C'est pourquoi l'amendement reprend le texte du projet de loi primitif sur le contrôle des entreprises d'assurance (Doc., Sénat, 269) qui prévoyait l'intervention du Fonds lorsque l'obligation d'assurance n'ayant pas été respectée, aucune entreprise d'assurance agréée n'est obligée par la loi à ladite réparation. Cette version est d'ailleurs celle du projet de loi relatif à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile automobile (art. 20, § 1 , 2°), qui a déjà été adopté à la Chambre. L'amendement introduit en outre une disposition qui traduit la volonté des membres de la Commission des Affaires économiques d'étendre l'obligation d'intervention du Fonds à la réparation des dommages provoqués par un accident de la circulation imputable à un événement fortuit (Doc. Sénat, 570, p. 52) » (Doc. parl., Sénat, 1974-1975, n° 468-2, p. 19).
Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).

La partie a invoqué un arrêt (8) rendu récemment par le Tribunal de première instance concernant les importations de nitrate d’ammonium. Elle a estimé que le raisonnement de cet arrêt s’appliquait à la procédure en cause et que le biodiesel contenu dans un mélange n’ayant pas une concentration très élevée n’aurait pu être soumis à l’enquête et aux mesures puisqu’il n’était pas le produit similaire pour lequel un dumping et un préjudice avaient été constatés, à savoir les produits qui contiennent uniquement du biodiesel (B100) ou 99 % de biodiesel (B99).
De partij verwees naar een recent arrest van het Hof van Justitie (8) over de invoer van ammoniumnitraat en concludeerde dat de motivering van dat arrest ook opgaat voor de huidige procedure en dat biodiesel die geen deel uitmaakt van mengsels met een zeer hoog biodieselgehalte niet bij het onderzoek kan worden betrokken en de maatregelen er niet op van toepassing kunnen zijn omdat het niet het soortgelijke product is waarvoor bevindingen ten aanzien van dumping en schade werden vastgesteld, namelijk producten die alleen biodiesel (B100) of 99 % biodiesel (B99) bevatten.