Traduction de «reproche aux deux dispositions attaquées de rendre extrêmement difficile » (Français → Néerlandais) :

En substance, la partie requérante reproche aux deux dispositions attaquées de rendre extrêmement difficile l'évaluation de la rentabilité des projets déposés par les producteurs d'électricité verte.
In hoofdzaak verwijt de verzoekende partij de twee bestreden bepalingen de beoordeling van de rentabiliteit van de projecten die door producenten van groene elektriciteit worden ingediend, uitermate moeilijk te maken.

Elle reproche en substance aux deux articles du décret qu'elle attaque, d'une part, de ne pas respecter les règles répartitrices de compétence en matière fiscale entre l'Etat et les régions et, d'autre part, de violer le principe d'égalité et de non-discrimination, en laissant subsister et ce, dans la mesure où les dispositions attaquées les modifient sans effet rétroactif, des règles qui avaient pourtant été annulées par la Cour.
In essentie verwijt zij de twee artikelen van het decreet dat zij aanvecht, enerzijds, dat zij de regels die de bevoegdheid in fiscale aangelegenheden verdelen tussen de Staat en de gewesten, niet in acht nemen, en, anderzijds, dat zij het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie schenden, waarbij zij regels die nochtans door het Hof werden vernietigd, laten voortbestaan en zulks in zoverre de bestreden bepalingen die regels zonder retroactieve werking wijzigen.

Etant donné qu'il convient de satisfaire cumulativement aux deux conditions de fond prévues par l'article 20, 1°, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 pour que la suspension puisse être décidée et que la seconde condition n'est pas remplie à l'égard de toutes les dispositions attaquées, la Cour limite son examen du caractère sérieux des moyens à la branche du moyen qui est dirigée contre les dispositions dont il est apparu que leur exécution immédiate pourrait causer un préjudice grave difficilement réparable aux parties requérantes, à savoir la troisième branche du troisième moyen dans l'affaire n° 5756.
Vermits aan de twee grondvoorwaarden waarin artikel 20, 1°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 voorziet, cumulatief dient te zijn voldaan opdat tot schorsing kan worden besloten, en vermits de tweede voorwaarde niet ten aanzien van alle bestreden bepalingen is vervuld, beperkt het Hof zijn onderzoek van het ernstige karakter van de middelen tot het onderdeel van het middel dat is gericht tegen de bepalingen waarvan is gebleken dat de onmiddellijke uitvoering ervan een moeilijk te herstellen ernstig nadeel aan de verzoekende partijen zou kunnen berokkenen, namelijk het derde onderdeel van het derde middel dat in de zaak nr. 5756 is aangevoerd.

Les parties requérantes reprochent aux dispositions attaquées de permettre la prolongation à deux reprises du délai pour statuer sur les demandes d'admission au séjour dans le cadre particulier d'une enquête concernant un mariage visé à l'article 146bis du Code civil.
De verzoekende partijen verwijten de bestreden bepalingen dat zij het mogelijk maken de termijn om uitspraak te doen over de aanvraag tot toelating tot verblijf in het bijzonder kader van een onderzoek naar een huwelijk als bedoeld in artikel 146bis van het Burgerlijk Wetboek tweemaal te verlengen.

Les parties requérantes ne démontrent pas qu'il serait extrêmement difficile, d'un point de vue technique, de satisfaire aux obligations qui découlent des dispositions attaquées.
De verzoekende partijen tonen niet aan dat het technisch overdreven moeilijk zou zijn om aan de verplichtingen die uit de bestreden bepalingen voortvloeien, te voldoen.

En ce que le moyen pris de la violation des articles 10 et 11 de la Constitution implique que les parties requérantes reprochent aux dispositions attaquées, indépendamment de la question de savoir si l'indemnité SAT est un impôt ou une rétribution, de rendre le ministre compétent pour accorder une exemption sur la base de critères d'exemption vagues, alors qu'en vertu des articles 172 et 173 de la Constitution, ces critères doivent être fixés en termes suffisamment clairs par un organe délibérant démocratiquement élu, il n'est pas fondé.
In zoverre het middel, afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, impliceert dat de verzoekende partijen de bestreden bepalingen verwijten dat zij, daargelaten de vraag of de VBS-vergoeding een belasting of een retributie is, aan de minister de bevoegdheid verlenen om vrijstelling te verlenen op grond van vage vrijstellingscriteria, terwijl die criteria krachtens de artikelen 172 en 173 van de Grondwet door een democratisch verkozen beraadslagend orgaan in voldoende duidelijke bewoordingen moeten worden vastgesteld, is het niet gegrond.

Le moyen, en sa quatrième branche, reproche aux dispositions attaquées d'être disproportionnées par rapport à l'objectif poursuivi, en ce que cet objectif est largement atteint depuis 1995 tant à l'égard des VIPO (veuves, invalides, pensionnés et orphelins) que des autres catégories moins aisées de la population, en ce que ces dispositions aboutissent à ce que ces dernières catégories ne paient pas moins, le système de la convention leur garantissant déjà l'accès aux soins en milieu hospitalier aux tarifs AMI, en ce que leur seul effet sera de rendre plus accessible l'hôtellerie, non les soins de santé eux-mêmes, en ce que le budget des hôpitaux et donc la qualité des soins vont diminuer puisque les patients les plus riches paieront moins et, enfin, en ce qu'elles portent atteinte au principe selon lequel chaque médecin est libre de s'engager à respecter ou non la convention médico-mutualiste, vidant ainsi le système de l'essentiel de son contenu.
In een vierde onderdeel verwijt het middel de bestreden bepalingen onevenredig te zijn ten opzichte van het beoogde doel, doordat dat doel ruimschoots is bereikt sinds 1995 zowel wat de W.I. G.W (weduwen, invaliden, gepensioneerden en wezen), als wat de andere minder gegoede categorieën van de bevolking betreft, doordat die bepalingen ertoe leiden dat die laatstgenoemde categorieën niet minder betalen, waarbij het systeem van de overeenkomst hen reeds de toegang tot de zorgverlening in een ziekenhuisomgeving tegen Z.I. V. -tarieven waarborgt, doordat het enige effect ervan zal zijn dat het hotelverblijf toegankelijker wordt en niet de gezondheidszorg op zich, doordat het budget van de ziekenhuizen en dus de kwaliteit van de zorgverlening zullen verminderen aangezien de rijkste patiënten minder zullen betalen, en tot slot doordat ze afbreuk doen aan het beginsel volgens hetwelk elke geneesheer vrij is zich ertoe te engageren de overeenkomst geneesheren-ziekenhuizen al dan niet na te leven, waarbij zo de wezenlijke inhoud van het systeem wordt uitgehold.