Vertaling van "requérant devant le juge a quo allègue " (Frans → Nederlands) :

Soutenant que le décret porte sur une forme d'aide à la création d'entreprise et, partant, relève de la compétence régionale en matière d'expansion économique déterminée par l'article 6, § 1 , VI, alinéa 1 , 1°, de la loi spéciale de réformes institutionnelles, le requérant devant le juge a quo allègue qu'en limitant son champ d'application à la partie de langue française du territoire de la Région wallonne, le décret en cause crée une différence de traitement discriminatoire à son égard.
De verzoeker voor de verwijzende rechter voert aan dat het decreet betrekking heeft op een vorm van hulp bij de oprichting van ondernemingen en bijgevolg ressorteert onder de gewestbevoegdheid inzake economische expansie bepaald in artikel 6, § 1, VI, eerste lid, 1°, van de bijzondere wet tot hervorming der instellingen, en werpt op dat het in het geding zijnde decreet, door het toepassingsgebied ervan te beperken tot het Franstalige gedeelte van het grondgebied van het Waalse Gewest, te zijnen aanzien een discriminerend verschil in behandeling invoert.

Dans son mémoire, la partie requérante devant le juge a quo allègue également l'existence d'une différence de traitement injustifiée entre, d'une part, les magistrats qui étaient nommés aux tribunaux du travail ou aux tribunaux de commerce de Verviers et d'Eupen et qui satisfont à la condition de connaissance de la langue allemande, qui doivent, en vertu de la disposition en cause, faire l'objet d'une nouvelle nomination dans la fonction qu'ils exerçaient déjà, et, d'autre part, les magistrats nommés au Tribunal de première instance d'Eupen, qui sont uniquement nommés, à titre subsidiaire, au Tribunal de commerce et au Tribunal du travail d'Eupen.
In haar memorie voert de verzoekende partij voor de verwijzende rechter eveneens het bestaan aan van een onverantwoord verschil in behandeling tussen, enerzijds, de magistraten die benoemd waren in de Arbeidsrechtbanken of de Rechtbanken van Koophandel te Verviers en te Eupen en die voldoen aan de voorwaarden inzake de kennis van de Duitse taal, die, krachtens de in het geding zijnde bepaling, het voorwerp moeten uitmaken van een nieuwe benoeming in het ambt dat zij reeds uitoefenden en, anderzijds, de magistraten benoemd in de Rechtbank van eerste aanleg te Eupen, die uitsluitend in subsidiaire orde worden benoemd in de Rechtbank van Koophandel en in de Arbeidsrechtbank te Eupen.

Les requérants devant le juge a quo n'ont toutefois pas mentionné avoir introduit devant le juge a quo la demande de désistement qui, si elle était acceptée ou admise par la juridiction qui a posé la question préjudicielle, mettrait fin à la procédure devant la Cour, conformément à l'article 99 de la loi spéciale sur la Cour constitutionnelle.
De verzoekende partijen voor de verwijzende rechter hebben echter niet vermeld dat zij voor de verwijzende rechter het verzoek tot afstand hebben ingediend dat, indien het werd aanvaard of toegelaten door het rechtscollege dat de prejudiciële vraag heeft gesteld, een einde zou maken aan de rechtspleging voor het Hof, overeenkomstig artikel 99 van de bijzondere wet op het Grondwettelijk Hof.

Il ressort du mémoire déposé devant la Cour par la personne qui a porté plainte et s'est constituée partie civile devant le juge a quo, ainsi que du dossier de pièces qui l'accompagne, qu'au moment des faits à l'origine de la saisie du juge a quo, cette personne avait mis fin au contrat de cohabitation légale qu'elle avait conclu avec l'auteur présumé de ces faits.
Uit de memorie die bij het Hof is neergelegd door de persoon die een klacht heeft ingediend en die zich burgerlijke partij heeft gesteld voor de verwijzende rechter, alsook uit het dossier met de erbij gevoegde stukken, blijkt dat die persoon, op het ogenblik van de feiten die aan de oorsprong van de aanhangigmaking van de zaak bij de verwijzende rechter liggen, het contract van wettelijke samenwoning had beëindigd dat hij met de vermoedelijke dader van die feiten had gesloten.

La partie requérante devant le juge a quo, qui était nommée juge aux Tribunaux du travail de Verviers et d'Eupen et justifiait de la connaissance de la langue allemande, sollicite l'annulation, totale ou partielle, de l'arrêté royal par lequel elle est nommée à titre principal juge au Tribunal du travail d'Eupen, et nommée à titre subsidiaire juge au Tribunal de première instance d'Eupen et juge au Tribunal de commerce d'Eupen.
De verzoekende partij voor de verwijzende rechter, die benoemd was tot rechter in de Arbeidsrechtbanken te Verviers en te Eupen en blijk heeft gegeven van de kennis van de Duitse taal, vordert de gehele of gedeeltelijke vernietiging van het koninklijk besluit waarbij zij in hoofdorde is benoemd tot rechter in de Arbeidsrechtbank te Eupen en in subsidiaire orde tot rechter in de Rechtbank van eerste aanleg te Eupen en tot rechter in de Rechtbank van Koophandel te Eupen.

Il ressort des motifs du jugement rendu par le juge a quo que, d'après les éléments du dossier, la présomption de paternité du mari de la mère établie en l'espèce à l'égard du demandeur devant le juge a quo ne correspond ni à la vérité biologique, ni à la vérité socio-affective.
Uit de motivering van het vonnis van de verwijzende rechter blijkt dat, volgens de elementen van het dossier, het vermoeden van vaderschap van de echtgenoot van de moeder dat te dezen was vastgesteld ten aanzien van de eiser voor de verwijzende rechter, niet overeenstemt met de biologische waarheid, noch met de socio-affectieve waarheid.

Contrairement à ce qu'allègue la partie intimée devant le juge a quo, les questions préjudicielles ne prêtent pas à confusion, et concernent clairement le dommage de l'employeur d'une victime d'un accident de la circulation.
In tegenstelling tot hetgeen de geïntimeerde partij voor de verwijzende rechter aanvoert, geven de prejudiciële vragen geen aanleiding tot verwarring en hebben zij duidelijk betrekking op de schade van de werkgever van een slachtoffer van een verkeersongeval.

Il ressort du jugement rendu par le Tribunal de première instance de Liège, juge a quo de l'espèce, que celui-ci est saisi d'une contestation relative à deux décisions rendues par le directeur régional des contributions directes de Liège, déclarant irrecevables les réclamations introduites par les requérants devant le juge a quo contre la cotisation spéciale afférente à l'exercice d'imposition 2000 enrôlée dans le chef de la société coopérative à responsabilité illimitée dont les requérants étaient membres associés.
Uit het vonnis gewezen door de Rechtbank van eerste aanleg te Luik, verwijzende rechter in de onderhavige zaak, blijkt dat die zich moet uitspreken over een betwisting betreffende twee beslissingen genomen door de gewestelijke directeur der directe belastingen te Luik, waarmee hij de bezwaarschriften onontvankelijk heeft verklaard die de verzoekers voor de verwijzende rechter hadden ingediend tegen de bijzondere aanslag betreffende het aanslagjaar 2000 die is ingekohierd voor de coöperatieve vennootschap met onbeperkte aansprakelijkheid waarvan de verzoekers leden-vennoten waren.

La Cour observe en outre qu'il ressort de la question préjudicielle que les requérants devant le juge a quo ont introduit leur réclamation devant le directeur régional des contributions - cette réclamation devant être exercée préalablement à la saisine du juge judiciaire - le 18 avril 2008, soit avant que ne soit adoptée la loi du 24 juillet 2008.
Het Hof wijst daarnaast erop dat uit de prejudiciële vraag blijkt dat de verzoekende partijen voor de verwijzende rechter hun bezwaarschrift voor de gewestelijke directeur der belastingen hebben ingediend - procedure die moet worden gevolgd voordat de justitiële rechter kan worden aangezocht - op 18 april 2008, dus voordat de wet van 24 juli 2008 werd aangenomen.

Outre le fait que la Cour doit examiner, en principe, la disposition qui lui est soumise dans l'interprétation du juge a quo, la Cour constate que, comme il ressort des éléments exposés en B.2.2, l'interprétation différente suggérée par le requérant devant le juge a quo ne trouve appui ni dans les termes de l'article 55 en cause, ni dans l'objet du titre dont cette disposition fait partie, ni davantage dans le texte et les travaux préparatoires de la disposition fédérale que cet article 55 reproduit.
Naast het feit dat het Hof in beginsel de voorgelegde bepaling dient te onderzoeken in de interpretatie van de verwijzende rechter, stelt het Hof vast dat, zoals blijkt uit de in B.2.2 uiteengezette elementen, de door de verzoeker voor de verwijzende rechter gesuggereerde afwijkende interpretatie geen steun vindt in de bewoordingen van het in het geding zijnde artikel 55, noch in het onderwerp van de titel waarvan die bepaling deel uitmaakt, noch in de tekst en de parlementaire voorbereiding van de federale bepaling waarvan dat artikel 55 een weergave is.