Bien qu’un nombre croissant d’ARN envisagent depuis peu de faire appliquer l’obligation générale de non-discrimination de façon plus précise en recourant à des indicateurs de performance clés et en garantissant une stricte équivalence d’accès, les projets de mesure notifiés à la Commission à cet égard, en vertu de l’article 7 de la directive 2002/21/CE, font apparaître des divergences importantes entre les approches des ARN en ce qui concerne la portée, l’application, le contrôle de la conformité et le respect de cette obligation et, notamment, le principe d’équivalence retenu (si un principe est appliqué).
Een toenemend aantal nri’s heeft recentelijk overwogen een algemene verplichting tot non-discriminatie, met gebruikmaking van kernprestatie-indicatoren en gewaarborgde volledig gelijkwaardige toegang, op een meer gedetailleerde wijze toe te passen, maar uit de desbetreffende ontwerpmaatregelen waarvan de Commissie overeenkomstig artikel 7 van Richtlijn 2002/21/EG in kennis is gesteld, is gebleken dat de benaderingen van de nri’s sterk uiteenlopen op het gebied van de werkingssfeer, de toepassing alsmede het toezicht op en de handhaving van de naleving van deze verplichting, met name met betrekking tot het gekozen gelijkwaardigheidsmodel (als er al een dergelijk model wordt toegepast).
