Vertaling van "ressort de tout juge ordinaire " (Frans → Nederlands) :

Exigences de la fonction Le chef de service du service juridique, dispose de la formation et de la documentation sur les compétences suivantes : - sur le plan des compétences génériques : analyser, intégrer l'information, et penser de manière innovante en apportant des idées nouvelles et créatives; avoir de l'impact, négocier afin d'aboutir à une situation win-to- win, et convaincre son public; établir de manière proactive des objectifs, dessiner scrupuleusement des plans d'action et y fournir les moyens appropriés dans le temps disponible; accompagner les collaborateurs dans leur évolution, et fournir un feedback orienté aux collaborateurs sur leur fonctionnement (prestations et développement); disposer de bonnes aptitudes de communication, aussi bien écrites qu'orales; accompagner des clients internes et externes de manière transparente, intègre et objective, leur fournir un service personnalisé et entretenir des contacts constructifs; disposer de l'engagement, de la volonté et de l'ambition pour obtenir des résultats, et prendre ses responsabilités pour l'exactitude des actions entreprises; créer un esprit d'équipe, et promouvoir par son opinion ainsi que partager ses idées, et apporter des solutions aux conflits entre les collègues; planifier et gérer de manière active son propre développement en fonction de ses possibilités, intérêts, et ambitions en remettant en question de façon critique son propre fonctionnement et en s'enrichissant continuellement par de nouvelles idées et approches, compétences et connaissances; agir de manière intègre, conformément aux attentes de l'organisation, respecter la confidentialité et les engagements et éviter toute forme de partialité; - sur le plan des compétences techniques : une connaissance approfondie : - des dispositions du droit fiscal relatif à la perception et au recouvrement des contributions directes, aux précomptes, aux impôts sur les revenus assimilés aux taxes, et à la taxe sur la valeur ajoutée, - des d ...
Vereisten van de functie Het Diensthoofd Juridische Dienst, de vorming en documentatie beschikt over de volgende competenties : - op het vlak van de generieke competenties : analyseren, informatie integreren en vernieuwend denken door innovatieve en creatieve ideeën aan te brengen; impact hebben, onderhandelen om tot een win-win situatie te komen en een publiek te overtuigen; proactief stellen van objectieven, nauwgezet uittekenen van actieplannen en daarbij de juiste middelen inschakelen, binnen de beschikbare tijd; begeleiden van medewerkers in hun groei en gericht feedback geven aan medewerkers over hun functioneren (prestaties en ontwikkeling); beschikken over goede communicatievaardigheden, zowel schriftelijk als mondeling; interne en externe klanten op een transparante, integere en objectieve manier begeleiden, hen een persoonlijke dienstverlening leveren en constructieve contacten onderhouden; beschikken over de inzet, de wil en de ambitie om resultaten te boeken en de verantwoordelijkheid op zich nemen voor de correctheid van ondernomen acties; groepsgeest creëren en bevorderen door zijn/haar mening en ideeën te delen en door bij te dragen aan de oplossing van conflicten tussen collega's; de eigen groei actief plannen en beheren in functie van zijn/haar mogelijkheden, interesses en ambities door het eigen functioneren kritisch in vraag te stellen en zich continu nieuwe inzichten, vaardigheden en kennis eigen te maken; integer handelen in overeenstemming met de verwachtingen van de organisatie, vertrouwelijkheid respecteren, verbintenissen nakomen en elke vorm van partijdigheid vermijden; - op het vlak van technische competenties : een grondige kennis van : - de bepalingen van het fiscaal recht m.b.t. de inning en de invordering van de directe belastingen, voorheffingen, met inkomstenbelastingen gelijkgestelde belastingen en de belasting over de toegevoegde waarde, - de bepalingen van het strafrecht en het strafprocesrecht die noodzakelijk zijn om o ...

Il ressort de l'exposé des moyens que la Cour doit se prononcer sur la compatibilité des dispositions attaquées avec le droit d'accès au juge désigné par la loi, en ce que, du fait de la généralisation de la possibilité de correctionnaliser, la toute grande majorité des crimes n'est plus jugée par la cour d'assises, alors qu'il découle de l'article 150 de la Constitution que le jury est le juge naturel en toutes matières criminelles.
Uit de uiteenzetting van de middelen blijkt dat het Hof zich moet uitspreken over de bestaanbaarheid van de bestreden bepalingen met het recht op toegang tot de door de wet aangewezen rechter, nu als gevolg van de veralgemeende correctionaliseerbaarheid de overgrote meerderheid van de misdaden niet langer wordt beoordeeld door het hof van assisen, terwijl uit artikel 150 van de Grondwet voortvloeit dat de jury de natuurlijke rechter is voor alle criminele zaken.

2° deux (2) membres du comité de direction qui agissent conjointement, pour toutes les matières qui ressortent du pouvoir du comité de direction comme décrit à l'article 17.3 des présents statuts (y compris, pour toute procédure devant le Conseil d'Etat, devant toute autre juridiction administrative et devant le juge ordinaire, et notamment pour la prise de décision, au nom et pour compte de la société, d'introduire, modifier ou retirer un recours et de désigner un ou plusieurs avocat(s) pour représenter la société, y compris devant le Conseil d'Etat);
2° twee (2) leden van het directiecomité die gezamenlijk optreden, voor alle materies die binnen de bevoegdheid van het directiecomité vallen zoals omschreven in artikel 17.3 van deze statuten (inbegrepen voor elke procedure voor de Raad van State, voor enig ander administratief rechtscollege en voor de gewone rechter en met name voor het nemen van beslissingen, in naam en voor rekening van de vennootschap, om beroepen in te dienen, te wijzigen of in te trekken en om één of meerdere advocaten aan te duiden om de vennootschap te vertegenwoordigen inbegrepen voor de Raad van State); ''

55. Il ressort de même d'une jurisprudence constante que tout juge national, saisi dans le cadre de sa compétence, a, en tant qu'organe d'un Etat membre, l'obligation, par application du principe de coopération énoncé à l'article 10 CE, d'appliquer intégralement le droit de l'Union directement applicable et de protéger les droits que celui-ci confère aux particuliers, en laissant inappliquée toute disposition éventuellement contraire de la loi nationale, que celle-ci soit antérieure ou postérieure à la règle du droit de l'Union (voir en ce sens, notamment, arrêts précités Simmenthal, points 16 et 21, ainsi que Factortame e.a., point 19).
55. Het is eveneens vaste rechtspraak dat elke rechter die in het kader van zijn bevoegdheid is aangezocht, als orgaan van een lidstaat ingevolge het in artikel 10 EG neergelegde samenwerkingsbeginsel verplicht is, het rechtstreeks toepasselijke recht van de Unie integraal toe te passen en de door dit recht aan particulieren toegekende rechten te beschermen, door elke eventueel strijdige bepaling van de nationale wet buiten toepassing te laten, ongeacht of deze van vroegere of latere datum is dan de regel van het recht van de Unie (zie in die zin met name reeds aangehaalde arresten Simmenthal, punten 16 en 21, en Factortame e.a., punt 19).

Il n'est pas porté atteinte de manière disproportionnée au droit de l'époux dès lors que, comme cela ressort des éléments du dossier, l'article 1471 ancien du Code civil, tel qu'il est appliqué en l'espèce par le juge a quo, constitue tout au plus une règle de priorité dans l'attribution d'un bien lors de la liquidation de la société d'acquêts.
Er is niet op onevenredige wijze afbreuk gedaan aan het recht van de echtgenoot, daar, zoals uit de elementen van het dossier blijkt, het vroegere artikel 1471 van het Burgerlijk Wetboek, zoals het te dezen wordt toegepast door de verwijzende rechter, hoogstens een regel van voorrang vormt voor de toekenning van een goed bij de vereffening van de gemeenschap van aanwinsten.

Il ressort des motifs de cet arrêt que cet article constitue une atteinte disproportionnée au droit au respect de la vie privée des enfants en raison du caractère absolu de la condition relative à la possession d'état qui a pour effet que le législateur a, dans toutes les circonstances, fait prévaloir la réalité socio-affective de la paternité sur la réalité biologique, sans laisser au juge le pouvoir de tenir compte des faits établis et de l'intérêt de toutes les parties concernées.
Uit de motieven van dat arrest blijkt dat dat artikel een onevenredige aantasting van het recht op eerbiediging van het privéleven van kinderen vormt wegens het absolute karakter van de voorwaarde met betrekking tot het bezit van staat dat tot gevolg heeft dat de wetgever in alle omstandigheden de socioaffectieve werkelijkheid van het vaderschap heeft laten prevaleren op de biologische werkelijkheid, zonder aan de rechter de bevoegdheid te laten om rekening te houden met de vaststaande feiten en de belangen van alle betrokken partijen.

Les trois institutions amélioreront la communication à destination du public tout au long du cycle législatif et, en particulier, elles annonceront de concert la bonne issue du processus législatif dans le cadre de la procédure législative ordinaire lorsqu'elles seront parvenues à un accord, par des conférences de presse communes ou tout autre moyen jugé approprié.
De drie instellingen zullen tijdens de gehele wetgevingscyclus de communicatie met het publiek verbeteren en met name gezamenlijk aankondigen, nadat zij overeenstemming hebben bereikt, dat het wetgevingsproces in de gewone wetgevingsprocedure met succes is afgerond, met name via gezamenlijke persconferenties of enig ander daartoe passend geacht middel.

Il ressort du champ d'application matériel défini à l'article 2.1. qu'en Belgique, cette directive sera uniquement applicable stricto sensu aux enfants (la directive définit la notion d'enfant comme "toute personne âgée de moins de 18 ans") qui sont jugés dans le cadre de procédures pénales et non dans le cadre du droit de la protection de la jeunesse.
Uit het materieel toepassingsgebied zoals bepaald in het artikel 2, 1., volgt dat deze richtlijn in België stricto sensu enkel van toepassing zal zijn op kinderen (de richtlijn definieert de notie "kind" als een "persoon die jonger is dan 18 jaar") die berecht worden in het kader van een strafrechtelijke procedure en niet in het kader van het jeugdbeschermingsrecht.

La juridiction a quo interprète l'article 31, alinéa 2, de la loi sur la protection de la rémunération - par référence à un arrêt de la Cour de cassation du 10 novembre 1983 - en ce sens que le juge de paix saisi d'une action en validation de la cession de rémunération statue en dernier ressort sur toutes les contestations soulevées devant lui relatives à la forme et au fond aussi bien de la cession de rémunération que de la créance principale, même lorsque - comme en l'espèce - ces actions ont été intentées devant le juge de paix par des actes distincts mais ont été jointes à la demande des parties.
Het verwijzende rechtscollege interpreteert artikel 31, tweede lid, van de Loonbeschermingswet - met verwijzing naar een arrest van het Hof van Cassatie van 10 november 1983 - in die zin dat de vrederechter bij wie een vordering tot bekrachtiging van de loonoverdracht aanhangig is, in laatste aanleg uitspraak doet over alle voor hem opgeworpen betwistingen betreffende de vorm en de grond van zowel de loonoverdracht als de hoofdschuldvordering, ook wanneer die vorderingen - zoals te dezen - bij afzonderlijke akten voor de vrederechter zijn ingesteld maar zijn samengevoegd op verzoek van de partijen.

Il ressort des motifs de sa décision que le juge a quo compare le parent qui ne reçoit pas l'allocation forfaitaire au parent qui ne reçoit pas les allocations familiales ordinaires, le parent qui ne reçoit pas les allocations familiales ordinaires sur la base de l'article 69, § 1, des lois coordonnées précitées ayant la possibilité de demander au tribunal du travail de le désigner en tant qu'allocataire.
Uit de motieven van zijn beslissing blijkt dat de verwijzende rechter de ouder die geen forfaitaire bijslag krijgt, vergelijkt met de ouder die geen gewone kinderbijslag ontvangt, waarbij de ouder die geen gewone kinderbijslag ontvangt op grond van artikel 69, § 1, van de voormelde gecoördineerde wetten de mogelijkheid heeft aan de arbeidsrechtbank te vragen hem als bijslagtrekkende aan te wijzen.