Vertaling van "revenus introduits devant " (Frans → Nederlands) :

Sauf pour l'application du Code des impôts sur les revenus 1992, du Code des taxes assimilées aux impôts sur les revenus et du Code de la taxe sur la valeur ajoutée, les recours introduits devant les cours, les tribunaux et les autres instances à partir du 1 janvier 1999 le seront suivant les dispositions en matière de procédure telles qu'elles sont modifiées par la présente loi.
Behalve voor de toepassing van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, van het Wetboek van de met de inkomstenbelastingen gelijkgestelde belastingen en van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, zullen de verhalen voor de hoven, de rechtbanken en de andere instanties vanaf 1 januari 1999 worden ingesteld overeenkomstig de bepalingen inzake de procedure zoals zij zijn gewijzigd door deze wet.

Le recouvrement d'une imposition qui fait l'objet d'un recours introduit devant la Cour d'appel sur la base des articles 377 et suivants du Code des impôts sur les revenus 1992 (en abrégé, CIR 92) est régi par les articles 409 et 410 dudit code.
De invordering van een aanslag waartegen een verhaal voor het Hof van beroep is ingesteld op grond van de artikelen 377 en volgende van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (afgekort WIB 92) wordt beheerst door de artikelen 409 en 410 van genoemd wetboek.

La question préjudicielle interroge la Cour sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou en combinaison avec ses articles 22, 23 et 191 ainsi qu'avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, de l'article 8, § 1 , de la loi du 27 février 1987, en ce que seule une demande d'allocation d'intégration ou d'allocation de remplacement de revenus introduite par une personne qui a atteint l'âge de 65 ans au moment de l'introduction de la demande est considérée automatiquement ou d'office comme une demande d'allocation pour l'aide aux personnes âgées, alors que tel n'est pas le cas lorsqu'une allocation d'intégration ou une allocation de remplacement de revenus est demandée par une personne qui, au moment de l'introduction de la demande, n'a pas encore atteint l'âge de 65 ans mais atteindra cet âge durant la procédure devant les juridictions du travail au cours de laquelle il sera statué sur sa demande.
Met de prejudiciële vraag wordt aan het Hof gevraagd of artikel 8, § 1, van de wet van 27 februari 1987 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 22, 23 en 191 ervan, alsook met artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens, in zoverre enkel een aanvraag voor een integratietegemoetkoming of voor een inkomensvervangende tegemoetkoming die is ingediend door een persoon die op het ogenblik van de indiening van de aanvraag de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt, automatisch of ambtshalve wordt beschouwd als een aanvraag voor een tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden, terwijl dat niet het geval is wanneer een integratietegemoetkoming of een inkomensvervangende tegemoetkoming wordt gevraagd door een persoon die op het ogenblik van de aanvraag de leeftijd van 65 jaar nog niet heeft bereikt, maar die leeftijd wel bereikt tijdens de procedure voor de arbeidsgerechten waarbij over zijn aanvraag wordt beslist.

Bien que la Cour d'arbitrage a considéré dans son arrêt du 8 mars 2005 que l'article 356 du Code des impôts sur les revenus n'est pas discriminatoire en ce qu'il n'est pas applicable au contribuable qui a introduit le recours prévu par l'article 1385undecies du Code judiciaire en l'absence de décision directoriale, la disparité de traitement entre le contribuable, passible de l'impôt sur le revenu, qui a introduit, quant à lui, un recours devant le tribunal de première instance à l'encontre d'une décision directoriale en application de l'article 1385decies du Code judiciaire peut paraître injustifiée.
In zijn arrest van 8 maart 2005 heeft het Arbitragehof weliswaar geoordeeld dat artikel 356 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen niet discriminerend is omdat het niet van toepassing is op de belastingplichtige die de vordering heeft ingesteld waarin artikel 1385undecies van het Gerechtelijk Wetboek voorziet in het geval dat de directeur geen beslissing trof. Toch kan men vinden dat de verschillende behandeling van de belastingplichtige die op grond van artikel 1385decies van het Gerechtelijk Wetboek bij de rechtbank van eerste aanleg in beroep gaat tegen een beslissing van de belastingdirecteur niet gerechtvaardigd is.

Le juge a quo demande à la Cour si les articles 10 et 11 de la Constitution sont violés par les articles 34 et 97, dernier alinéa, de la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux en matière fiscale et par l'article 11, alinéa 1, de la loi du 23 mars 1999 relative à l'organisation judiciaire en matière fiscale, interprétés comme signifiant que, même après le 6 avril 1999, les pourvois en cassation contre des arrêts statuant sur des recours en matière d'impôts sur les revenus introduits devant les cours d'appel avant le 1 mars 1999 sont régis par les articles 386 à 391 du Code des impôts sur les revenus 1992 en dépit de l'abrogation explicite de ces articles à partir du 1 mars 1999 par les articles 34 et 97, dernier alinéa, de la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux en matière fiscale.
De verwijzende rechter vraagt het Hof of de artikelen 10 en 11 van de Grondwet worden geschonden door de artikelen 34 en 97, laatste lid, van de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen en door artikel 11, eerste lid, van de wet van 23 maart 1999 betreffende de rechterlijke inrichting in fiscale zaken, in hun uitlegging dat, zelfs na 6 april 1999, voorzieningen in cassatie tegen arresten die uitspraak doen op beroepen inzake inkomstenbelastingen die vóór 1 maart 1999 bij de hoven van beroep zijn ingesteld, onderworpen zijn aan de regels van de artikelen 386 tot 391 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, ook al werden die artikelen vanaf 1 maart 1999 uitdrukkelijk opgeheven bij de artikelen 34 en 97, laatste lid, van de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen.

- Les articles 34 et 97, dernier alinéa, de la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux en matière fiscale et l'article 11, alinéa 1, de la loi du 23 mars 1999 relative à l'organisation judiciaire en matière fiscale, interprétés comme signifiant que, même après le 6 avril 1999, les pourvois en cassation contre des arrêts statuant sur des recours en matière d'impôts sur les revenus introduits devant les cours d'appel avant le 1 mars 1999 sont régis par les articles 386 à 391 du Code des impôts sur les revenus 1992, ne violent pas les articles 10 et 11 de la Constitution.
- De artikelen 34 en 97, laatste lid, van de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen en artikel 11, eerste lid, van de wet van 23 maart 1999 betreffende de rechterlijke inrichting in fiscale zaken, in hun uitlegging dat, zelfs na 6 april 1999, voorzieningen in cassatie tegen arresten die uitspraak doen op beroepen inzake inkomstenbelastingen die vóór 1 maart 1999 bij de hoven van beroep zijn ingesteld, onderworpen zijn aan de regels van de artikelen 386 tot 391 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet.

Les époux qui ont introduit, devant la Cour d'appel de Liège, un recours contre la décision rendue par le directeur régional des contributions directes, soutiennent qu'il y a lieu de tenir compte du décumul des revenus professionnels des époux pour interpréter ces termes et qu'il n'y a lieu de prendre en compte que les revenus du contribuable qui a eu des revenus professionnels à l'étranger, revenus exonérés d'impôt en Belgique.
Het echtpaar dat bij het Hof van Beroep te Luik een beroep heeft ingesteld tegen de beslissing die door de gewestelijke directeur der directe belastingen is genomen, betoogt dat rekening dient te worden gehouden met de decumulatie van de beroepsinkomsten van de echtgenoten om die bewoordingen te interpreteren en dat enkel moet worden uitgegaan van de inkomsten van de belastingplichtige die beroepsinkomsten in het buitenland heeft gehad, welke zijn vrijgesteld van belasting in België.

l'arrêt nº 34/2003, rendu le 12 mars 2003, en cause le recours en annulation de l'article 379 du Code des impôts sur les revenus 1992, tel qu'il a été rétabli par la loi du 10 décembre 2001 « modifiant divers codes fiscaux, en ce qui concerne le pourvoi en cassation et la représentation de l'État devant les cours et tribunaux », introduit par l'Ordre français des avocats du barreau de Bruxelles (numéro du rôle 2458).
het arrest nr. 34/2003, uitgesproken op 12 maart 2003, inzake het beroep tot vernietiging van artikel 379 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, zoals hersteld bij de wet van 10 december 2001 " tot wijziging van verscheidene belastingwetboeken, wat de voorziening in cassatie betreft en de vertegenwoordiging van de Staat voor de hoven en rechtbanken" , ingesteld door de Franse orde van advocaten bij de balie te Brussel (rolnummer 2458).

le recours en annulation de l'article 379 du Code des impôts sur les revenus 1992, tel qu'il a été rétabli par la loi du 10 décembre 2001 modifiant divers codes fiscaux, en ce qui concerne le pourvoi en cassation et la représentation de l'État devant les cours et tribunaux, introduit par l'Ordre français des avocats du barreau de Bruxelles (numéro du rôle 2458) ;
het beroep tot vernietiging van het artikel 379 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, zoals ingevoerd bij de wet van 10 december 2001 tot wijziging van verscheidene belastingwetboeken, wat de voorziening in cassatie betreft en de vertegenwoordiging van de Staat voor de hoven en rechtbanken, ingesteld door de Franse orde van advocaten bij de balie te Brussel (rolnummer 2458);