Vertaling van "selon laquelle l’avis " (Frans → Nederlands) :

Le délégué a à ce sujet communiqué l'information selon laquelle cet avis a bien été demandé mais pas encore reçu.
De gemachtigde deelde in dat verband mee dat dit advies weliswaar werd gevraagd, maar nog niet werd ontvangen.

La CMP n'a pas encore reçu d'information selon laquelle cet avis avait été pris en compte dans le contrat.
De PGC heeft nog geen bericht ontvangen dat met dit advies in het contract werd rekening gehouden.

Le Tribunal constate, en premier lieu, que l’affirmation du requérant selon laquelle l’avis de vacance prévoyait une nomination au grade AD 5 uniquement pour les candidats provenant des services diplomatiques des États membres repose sur une lecture erronée du libellé de l’avis de vacance.
Het Gerecht constateert, in de eerste plaats, dat verzoekers bewering dat de kennisgeving van vacature enkel voor kandidaten die lid waren van het personeel van de nationale diplomatieke dienst van een van de lidstaten voorzag in een indeling in rang AD 5, berust op een onjuiste lezing van de tekst van die kennisgeving.

L'EMA, en se fondant sur l'avis du comité des médicaments à usage vétérinaire, a émis une recommandation selon laquelle la fixation d'une LMR pour l'extrait semi-solide purifié de Humulus lupulus L. contenant approximativement 48 % de béta-acides (tels que des sels de potassium) dans le miel n'était pas nécessaire pour la protection de la santé humaine.
Het EMA heeft op basis van het advies van het Comité voor geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik aanbevolen dat de vaststelling van een MRL van gezuiverd pasteus extract van Humulus lupulus L. met ongeveer 48 % bètazuren (als kaliumzouten) in honing niet noodzakelijk is voor de bescherming van de menselijke gezondheid.

AVIS 60. 385/3 DU 2 DECEMBRE 2016 DU CONSEIL D'ETAT, SECTION DE LEGISLATION, SUR UN PROJET D'ARRETE ROYAL `PORTANT LA PROCEDURE SELON LAQUELLE LE ROI PEUT PROCEDER A LA RECONNAISSANCE D'UN ACTE DE TERRORISME AU SENS DE L'ARTICLE 42BIS DE LA LOI DU 1 AOUT 1985'
ADVIES 60. 385/3 VAN 2 DECEMBER 2016 VAN DE RAAD VAN STATE, AFDELING WETGEVING, OVER EEN ONTWERP VAN KONINKLIJK BESLUIT `HOUDENDE DE PROCEDURE VOLGENS DEWELKE DE KONING KAN OVERGAAN TOT ERKENNING VAN EEN DAAD VAN TERRORISME IN DE ZIN VAN ARTIKEL 42BIS VAN DE WET VAN 1 AUGUSTUS 1985'

Le conseil d'administration est expressément autorisé à procéder à une augmentation de capital sous toute forme, en ce compris une augmentation de capital à l'occasion de laquelle le droit de préférence des actionnaires est limité ou supprimé, même après réception par la Société de la communication faite par l'Autorité des Services et Marché Financiers selon laquelle elle a été saisie d'un avis d'offre publique d'acquisition relativement aux titres de la Société.
De raad van bestuur is uitdrukkelijk gemachtigd om het kapitaal te verhogen onder eender welke vorm, met inbegrip van een kapitaalverhoging waarbij het voorkeurrecht van de aandeelhouders is beperkt of uitgesloten, zelfs nadat de Vennootschap door de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten in kennis is gesteld van een openbaar overnamebod op de effecten van de Vennootschap.

Quelques autres modifications sont introduites, telles que : - la détermination de la date à laquelle la condition de l'ancienneté de classe doit être remplie, qui devient la date à laquelle l'avis de vacance est communiqué, sans que cette date ne puisse être antérieure à la date à laquelle l'emploi vacant est ouvert (articles 2 et 19 (version antérieure projet - article 21)); - la précision selon laquelle l'agent mis à disposition d'un autre service fédéral est évalué par ce service fédéral bénéficiaire (article 38 (version antérieure projet -article 41)); - la clarification d'une disposition en matière de calcul du pécule de vacances précisant que l'absence résultant d'une maladie pour un membre du personnel contractuel est sans impact sur le calcul de son pécule de vacances (article 26 (version antérieure projet - article 28)); - la modification et la mise à jour de la liste des organes consultatifs qui sont dispensés de la « répartition équilibrée d'hommes et de femmes » (article 35 (version antérieure projet - article 38)); - le transfert de la compétence du Roi vers le ministre de la Fonction publique en ce qui concerne la classification des fonctions au sein du niveau A (article 1).
Er zijn nog enkele andere wijzigingen ingediend, zoals : - de vaststelling van de datum waarop aan de voorwaarde van de klasse-anciënniteit moet zijn voldaan die de datum wordt waarop het bericht van vacante betrekking wordt meegedeeld, zonder dat die datum vroeger mag zijn dan de datum waarop de vacature wordt opengesteld (artikelen 2 en 19 (vorige ontwerpversie - artikel 21)); - de precisering dat de ambtenaar die ter beschikking is gesteld van een andere federale dienst door de begunstigde federale dienst wordt geëvalueerd (artikel 38 (vorige ontwerpversie - artikel 41)); - de verduidelijking van een bepaling inzake de berekening van het vakantiegeld met name dat de afwezigheid wegens ziekte voor een contractueel personeelslid geen gevolgen heeft voor de berekening van zijn vakantiegeld (artikel 26 (vorige ontwerpversie - artikel 28)); - de wijziging en update van de lijst van de adviesorganen die zijn vrijgesteld van de "evenwichtige verdeling van mannen en vrouwen" (artikel 35 (vorige ontwerpversie - artikel 38)); - de overdracht van de bevoegdheid van de Koning naar de minister van Ambtenarenzaken inzake de classificatie van de functies van niveau A (artikel 1).

Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 20 avril 2016 en cause de l'Etat belge contre la SA « Etablissements Jean Wust », en présence de la SA « CBC Banque », et en cause de la SA « Etablissements Jean Wust » contre la SA « CBC Banque », en présence de l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 4 mai 2016, la Cour d'appel de Liège a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 251 du Code des impôts sur les revenus 1964 (actuellement l'article 346 du Code des impôts sur les revenus 1992), tel qu'il est applicable à la cause, viole-t-il l'article 170 de la Constitution dans l'interprétation selon laquelle il autoriserait l'administration à établir, à charge d'un contribuable qui a effectivement répondu dans le délai d'un mois suivant l'envoi de l'avis de rectification de la déclaration et qui n'a pas marqué son accord sur la rectification de sa déclaration, alors que les droits du Trésor ne sont pas en péril pour une cause autre que l'expiration des délais d'imposition, une cotisation après le délai d'un mois suivant l'envoi, mais avant l'expiration du délai d'un mois à compter du troisième jour ouvrable qui suit la date d'envoi de l'avis de rectification de la déclaration, alors qu'une telle cotisation ne pourrait pas valablement être établie à l'égard du contribuable qui a répondu après le délai d'un mois suivant l'envoi de l'avis de rectification de la déclaration, mais dans le délai d'un mois à compter du troisième jour ouvrable qui suit celui de l'envoi de l'avis de rectification de la déclaration, en tenant compte du fait que, d'une part, conformément à la jurisprudence de la Cour de cassation, le non-respect du délai de réponse, qui est une formalité substantielle, doit en principe être sanctionné par la nullité de la cotisation, et ce que le contribuable ait ou non subi un grief concret à la suite d'un tel non-respect du délai de réponse et que, d'autre part, l'article 251, alinéa 3 d ...
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 20 april 2016 in zake de Belgische Staat tegen de nv « Etablissements Jean Wust », in aanwezigheid van de nv « CBC Banque », en in zake de nv « Etablissements Jean Wust » tegen de nv « CBC Banque », in aanwezigheid van de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 4 mei 2016, heeft het Hof van Beroep te Luik de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 251 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 (thans artikel 346 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992), zoals van toepassing op het geding, artikel 170 van de Grondwet in de interpretatie volgens welke het de administratie zou toestaan om ten laste van een belastingplichtige die wel antwoordde binnen de termijn van een maand na de verzending van het bericht van wijziging van aangifte en die niet met de wijziging van zijn aangifte heeft ingestemd, terwijl de rechten van de Schatkist niet in gevaar verkeren wegens een andere oorzaak dan het verstrijken van de aanslagtermijn, een aanslag te vestigen na de termijn van een maand na de verzending, maar vóór het verstrijken van de termijn van een maand vanaf de derde werkdag volgend op de datum van verzending van het bericht van wijziging van aangifte, terwijl een dergelijke aanslag niet geldig zou kunnen worden gevestigd ten aanzien van de belastingplichtige die antwoordde na de termijn van een maand na de verzending van het bericht van wijziging van aangifte, maar binnen de termijn van een maand vanaf de derde werkdag volgend op de dag van verzending van het bericht van wijziging van aangifte, rekening houdend met het feit dat, enerzijds, overeenkomstig de rechtspraak van het Hof van Cassatie, de niet-naleving van de antwoordtermijn, die een substantiële vormvereiste is, in beginsel met de nietigheid van de aanslag moet worden bestraft, en zulks ongeacht of de belastingplichtige ingevolge een dergelijke niet-nalev ...

Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 4 janvier 2016 en cause de Marie-Rose D'Haeyer contre Vincent Lefevre, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 janvier 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 4 januari 2016 in zake Marie-Rose D'Haeyer tegen Vincent Lefevre, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?

En effet, les deux courriers électroniques ne rempliraient pas la première condition de la confidentialité des communications entre avocats et clients, énoncée aux points 21 et 23 de l’arrêt du 18 mai 1982, AM S Europe/Commission (155/79, Rec. p. 1575), selon laquelle un avis juridique doit être demandé et donné dans le cadre de l’exercice des droits de la défense.
Beide e-mails voldoen immers niet aan de eerste voorwaarde voor vertrouwelijkheid van de communicatie tussen advocaten en cliënten die is uiteengezet in de punten 21 en 23 van het arrest van het Hof van 18 mei 1982, AM S Europe/Commissie (155/79, Jurispr. blz. 1575), volgens welke juridisch advies moet zijn verzocht en verstrekt in het kader van de uitoefening van de rechten van de verdediging.