Le Sénat pourrait alors, en sa qualité d'organe parlementaire, s'inspirer du modèle néerlandais en se concentrant sur son rôle de contrôle en tant que législateur (plutôt que sur un rôle de correcteur), notamment en devenant l'organe suprême statuant sur l'évaluation de la législation.
De Senaat zou zich dan als parlementair orgaan, eveneens naar Nederlands model, meer kunnen concentreren op zijn controlerende rol als wetgever (waardoor niet al te zeer de nadruk komt te liggen op een ex post remediërende rol), onder meer als een allerhoogste en allerlaatste evaluatieorgaan van wetgeving.