Traduction de «seul obstacle majeur » (Français → Néerlandais) :

32. insiste sur le fait que la corruption endémique constitue le seul obstacle majeur à l'effort de réforme; demande instamment aux autorités ukrainiennes de s’engager à éradiquer la corruption dans leur pays; se félicite des décisions prises à ce jour, concernant notamment la mise en place d'une législation anticorruption, d'institutions de lutte contre la corruption (bureau national de lutte contre la corruption, agence nationale pour la prévention de la corruption, procureur spécial chargé de la lutte contre la corruption) et de mécanismes de lutte contre la corruption; encourage vivement à sauvegarder l’indépendance politique, ainsi qu'à garantir des ressources financières et autres suffisantes pour permettre aux institutions d’accomplir leurs tâches, et de répondre ainsi pleinement aux attentes de la communauté internationale et surtout des citoyens de l’Ukraine; souligne, en particulier, que les institutions de lutte contre la corruption doivent être politiquement indépendantes et disposer de compétences et de ressources suffisantes afin d'être en mesure de remplir véritablement leur mandat; demande instamment aux autorités de ne faire aucun compromis dans ce domaine et de s'opposer aux intérêts particuliers, étant donné que la communauté internationale qui soutient l’Ukraine et les citoyens ukrainiens eux-mêmes attendent des résultats rapides et tangibles dans le domaine de la lutte contre la corruption; les progrès seront mesurés à l’aune des résultats obtenus et non des bonnes intentions;
32. benadrukt dat de grootste uitdaging van de hervormingsinspanningen de hardnekkige corruptie is; dringt er bij de Oekraïense autoriteiten op aan zich te verplichten tot de uitbanning van corruptie in het land; is ingenomen met de tot nu toe genomen besluiten, zoals het opstellen van wetgeving, de oprichting van instellingen (het nationale anti-corruptiebureau, het nationaal agentschap voor de preventie van corruptie, een speciale anti-corruptieaanklager) en de instelling van mechanismen om corruptie te bestrijden; is groot voorstander van het waarborgen van de politieke onafhankelijkheid, evenals van toereikende financiële en andere hulpbronnen zodat de instellingen hun taken kunnen uitvoeren en zodoende volledig kunnen voldoen aan de verwachtingen van de internationale gemeenschap, maar bovenal van de Oekraïense burgers; benadrukt in het bijzonder dat de anti-corruptie-instellingen politiek onafhankelijk moeten zijn en moeten worden uitgerust met voldoende bevoegdheden en hulpbronnen om hun mandaat daadwerkelijk uit te kunnen voeren; dringt er bij de autoriteiten op aan geen enkele concessie te doen op dit vlak en de gevestigde belangen aan te vechten, aangezien zowel de internationale gemeenschap die zich achter Oekraïne schaart, als de Oekraïense burgers snelle en tastbare resultaten verwachten in de strijd tegen corruptie; wijst erop dat vooruitgang alleen zal worden gemeten op grond van resultaten en niet aan de hand van goede bedoelingen;

105. rappelle les inquiétudes exprimées par le Bureau des Nations unies pour les services d'appui aux projets (UNOPS) au sujet du fait que le Sahara occidental reste l'une des régions les plus minées au monde; note que les mines antipersonnel présentes au Sahara occidental ont fait au moins 2 500 victimes depuis 1975, continuent à menacer des milliers de nomades sahraouis, et représentent un obstacle majeur à la résolution du différend et de la situation des réfugiés au Sahara occidental; salue dès lors le travail accompli par la MINURSO, l'armée royale marocaine, le Front Polisario, Landmine Action, et d'autres, afin de cartographier et de déminer les zones touchées; se félicite que le Front Polisario ait signé l'appel de Genève sur l'interdiction des mines antipersonnel; encourage tous les acteurs à faire tout ce qui est en leur pouvoir pour éduquer la population, porter assistance aux victimes, et éliminer toutes les munitions restantes; fait par ailleurs remarquer que le Maroc est l'un des rares pays, et l'un des trois seuls pays d'Afrique, à ne pas avoir adhéré au traité sur l'interdiction des mines; l'encourage à y remédier, afin de renforcer la confiance et d'envoyer un message d'engagement en faveur de la paix;
105. herinnert aan de zorgen van het Bureau van de Verenigde Naties voor projectdiensten (UNOPS) dat de Westelijke Sahara nog altijd een van de gebieden ter wereld is met de meeste landmijnen; wijst erop dat landmijnen in de Westelijke Sahara ten minste 2 500 tragische slachtoffers hebben geëist sinds 1975, nog altijd een bedreiging zijn voor vele duizenden Sahrawi-nomaden, en een ernstige belemmering vormen voor de oplossing van het conflict in de Westelijke Sahara en de vluchtelingensituatie; prijst in dit verband het werk van de MINURSO, het Koninklijke Marokkaanse Leger, het Polisario-front, Landmine Action en andere organisaties om de desbetreffende gebieden in kaart te brengen en van landmijnen te ontdoen; is verheugd dat het Polisario-front de Oproep van Genève inzake het verbod op antipersoonsmijnen heeft ondertekend; moedigt alle actoren aan alles in het werk te stellen om de bevolking voor te lichten, slachtoffers bij te staan en alle resterende munitie te verwijderen; merkt bovendien op dat Marokko een van de weinige landen ter wereld en een van de slechts drie Afrikaanse landen is die het Verdrag van Ottawa niet hebben ondertekend; roept het land op het verdrag alsnog te ondertekenen als een manier het onderlinge vertrouwen te versterken en aan te geven dat het vrede wil;

108. rappelle les inquiétudes exprimées par le Bureau des Nations unies pour les services d'appui aux projets (UNOPS) au sujet du fait que le Sahara occidental reste l'une des régions les plus minées au monde; note que les mines antipersonnel présentes au Sahara occidental ont fait au moins 2 500 victimes depuis 1975, continuent à menacer des milliers de nomades sahraouis, et représentent un obstacle majeur à la résolution du différend et de la situation des réfugiés au Sahara occidental; salue dès lors le travail accompli par la MINURSO, l'armée royale marocaine, le Front Polisario, Landmine Action, et d'autres, afin de cartographier et de déminer les zones touchées; se félicite que le Front Polisario ait signé l'appel de Genève sur l'interdiction des mines antipersonnel; encourage tous les acteurs à faire tout ce qui est en leur pouvoir pour éduquer la population, porter assistance aux victimes, et éliminer toutes les munitions restantes; fait par ailleurs remarquer que le Maroc est l'un des rares pays, et l'un des trois seuls pays d'Afrique, à ne pas avoir adhéré au traité sur l'interdiction des mines; l'encourage à y remédier, afin de renforcer la confiance et d'envoyer un message d'engagement en faveur de la paix;
108. herinnert aan de zorgen van het Bureau van de Verenigde Naties voor projectdiensten (UNOPS) dat de Westelijke Sahara nog altijd een van de gebieden ter wereld is met de meeste landmijnen; wijst erop dat landmijnen in de Westelijke Sahara ten minste 2 500 tragische slachtoffers hebben geëist sinds 1975, nog altijd een bedreiging zijn voor vele duizenden Sahrawi-nomaden, en een ernstige belemmering vormen voor de oplossing van het conflict in de Westelijke Sahara en de vluchtelingensituatie; prijst in dit verband het werk van de MINURSO, het Koninklijke Marokkaanse Leger, het Polisario-front, Landmine Action en andere organisaties om de desbetreffende gebieden in kaart te brengen en van landmijnen te ontdoen; is verheugd dat het Polisario-front de Oproep van Genève inzake het verbod op antipersoonsmijnen heeft ondertekend; moedigt alle actoren aan alles in het werk te stellen om de bevolking voor te lichten, slachtoffers bij te staan en alle resterende munitie te verwijderen; merkt bovendien op dat Marokko een van de weinige landen ter wereld en een van de slechts drie Afrikaanse landen is die het Verdrag van Ottawa niet hebben ondertekend; roept het land op het verdrag alsnog te ondertekenen als een manier het onderlinge vertrouwen te versterken en aan te geven dat het vrede wil;