Vertaling van "société de plus en plus exigeante rend " (Frans → Nederlands) :

Art. 116. Les prêts, crédits ou garanties accordés avant l'entrée en vigueur de la présente loi et qui ne sont pas conformes au prescrit de l'article 535 de la loi du 25 avril 2014 inséré par l'article 72, dans la mesure où il rend l'article 72, § 2, de la loi du 25 avril 2014, applicable aux sociétés de bourse, doivent prendre fin au plus tard dans les douze mois à partir de la date d'entrée en vigueur de la présente loi.
Art. 116. De leningen, kredieten of borgstellingen die vóór de inwerkingtreding van deze wet zijn verleend en die niet voldoen aan de voorschriften van artikel 535 van de wet van 25 april 2014, ingevoegd bij artikel 72, voor zover dit artikel 72, § 2, van de wet van 25 april 2014, van toepassing verklaart op de beursvennootschappen, moeten uiterlijk twaalf maanden na de datum van inwerkingtreding van deze wet worden beëindigd.

On peut parler d'un véritable fléau qui marginalise une frange de la population et qui donne souvent peu d'espoir à ces jeunes pour lesquels, dans une société de plus en plus exigeante, il devient difficile de se construire.
Er kan gesproken worden van een heuse plaag die een deel van de bevolking marginaliseert en die vaak weinig uitzicht biedt voor die jongeren, voor wie het moeilijk wordt om hun leven op de rails te krijgen in een maatschappij die steeds veeleisender wordt.

Actuellement, les administrations publiques sont sous pression dans l’ensemble de l’UE: elles doivent non seulement faire face à des réductions de budget et de personnel, mais aussi s’adapter aux attentes de la société et des entreprises, qui sont de plus en plus exigeantes.
Het overheidsapparaat staat momenteel in de hele EU onder druk: niet alleen moet de overheid korten op de budgetten en het personeelsbestand, zij moet zich ook aanpassen aan de steeds hogere verwachtingen van de samenleving en het bedrijfsleven.

Considérant qu'aucune des sociétés exploitantes (SA Société Laminoirs de Longtain et SA Hainaut Sambre) n'existe plus aujourd'hui ; que de plus les activités ayant été menées par des sociétés différentes s'étant succédé dans le temps, il est impossible d'attribuer à l'une ou à l'autre de ces sociétés une pollution précise ou une part significative de la pollution ; que le caractère mélangé des pollutions retrouvées et les activités similaires de sociétés successives, rend impossible d'attribuer la pollution à un ou des auteurs (même présumés) en particulier ;
Overwegende dat geen enkel van de bedrijven (SA Société Laminoirs de Longtain en SA Hainaut Sambre) die de site uitgebaat hebben vandaag de dag nog bestaan; dat het bovendien onmogelijk is een bepaalde verontreiniging of een belangrijk deel van de verontreiniging toe te wijzen aan het een of het andere bedrijf, doordat verschillende bedrijven die elkaar in de tijd hebben opgevolgd de site hebben uitgebaat; dat het gemengde karakter van de teruggevonden verontreinigingen en de gelijksoortige activiteiten van opeenvolgende bedrijven het niet mogelijk maken de verontreiniging in het bijzonder toe te wijzen aan één of meerdere daders (zelfs vermoedelijk);

Considérant qu'aucune des sociétés ayant exercé une activité industrielle sur le site n'existe encore à l'heure actuelle. De plus, le caractère mélangé des pollutions retrouvées et les activités similaires de sociétés successives, rend impossible d'attribuer la pollution à un ou des auteurs (même présumés) en particulier;
Overwegende dat geen enkele van de vennootschappen die op de locatie een industriële activiteit hebben uitgeoefend, heden meer bestaat; Bovendien maken het gemengde karakter van de teruggevonden verontreinigingen en de gelijksoortige activiteiten van opeenvolgende vennootschappen het niet mogelijk om de verontreiniging in het bijzonder toe te wijzen aan één of meerdere veroorzakers (zelfs vermoedelijk);

Considérant que le site a fait l'objet d'activités industrielles lourdes depuis le début du XIXè siècle, notamment des charbonnages, qu'il est caractérisé en outre par une pollution de sol généralisée de la couche de remblais en HAP, huiles minérales au droit des anciens transformateurs électriques; qu'aucune des sociétés ayant exercé ces activités n'existe plus à l'heure actuelle; considérant que le site a ensuite fait l'objet de dépôts de déchets; que le caractère mélangé des pollutions retrouvées et les activités similaires de sociétés successives rend impossible d'attribuer la pollution à un ou des auteurs (même présumés) en particulier;
Overwegende dat de locatie sinds de XIXde eeuw het voorwerp heeft uitgemaakt van zware industriële activiteiten, met name de kolenmijnen; dat bedoelde locatie bovendien gekenmerkt wordt door een veralgemeende bodemverontreiniging van de grondspeciënlaag met PAK's, minerale oliën ter hoogte van oude elektrische transformatoren; dat geen enkele van de vennootschappen die deze activiteiten hebben uitgeoefend, heden meer bestaat; overwegende dat de locatie daarna het voorwerp heeft uitgemaakt van opslagen van afvalstoffen; dat het gemengde karakter van de teruggevonden verontreinigingen en de gelijksoortige activiteiten van opeenvolgende vennootschappen het niet mogelijk maken de verontreiniging in het bijzonder toe te wijzen aan één of meerdere veroorzakers (zelfs vermoedelijk) ;

Tout en promouvant l’objectif de la libre prestation de services des sociétés de classification reconnues par l’UE, le règlement impose aux organismes agréés de coopérer entre eux en vue de parvenir à une harmonisation de leurs règles et procédures et de convenir, dans les cas appropriés, des conditions techniques et de procédure dans lesquelles ils reconnaîtront mutuellement les certificats de classification délivrés pour les équipements, le matériel et les éléments constitutifs fondés sur des normes équivalentes, en prenant pour référence les normes les plus exigeantes et les plus rigoureuses.
Terwijl wordt toegewerkt naar de vrijheid van dienstverlening voor door de EU erkende classificatiebureaus, moeten de erkende organisaties volgens de verordening met elkaar samenwerken met het oog op het streven naar harmonisatie van hun voorschriften en procedures en een overeenkomst, in passende gevallen, voor de technische en procedurele voorwaarden waaronder zij hun klassecertificaten voor uitrusting, materialen en onderdelen wederzijds zullen erkennen op basis van gelijkwaardige normen, waarbij de meest veeleisende en strenge norm als referentie wordt genomen.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président A. Alen, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet des questions préjudicielles et procédure Par jugement du 12 février 2014 en cause de la SPRLU « Nikris » contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 20 février 2014, le Tribunal de première instance de Bruges a posé les questions préjudicielles suivantes : « - L'article 192 du CIR viole-t-il les articles 10, 11, 170 et 172 de la Constitution s'il est interprété en ce sens qu'en cas de rachat d'actions ou de parts propres, [la différence positive entre l'attribution perçue et la valeur fiscale des actions ou parts] chez une société bénéficiaire est considérée dans son chef comme une plus-value réalisée sur actions ou parts au sens de l'article 192 du CIR, pour autant que la partie de l'attribution perçue qui excède la valeur fiscale des actions ou parts a été imputée sur le capital libéré (au sens de l'article 184, alinéa 1 , du CIR) chez la société distributrice, alors que, même lorsqu'elle a été imputée sur le capital libéré (au sens de l'article 184, alinéa 1 , du CIR) chez la société distributrice, cette différence positive est considérée dans le chef de la société bénéficiaire, en cas de réduction de capital avec attribution aux actionnaires ou associés, comme un bénéfice qui ne peut pas être exonéré en application de l'article 192 du CIR ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vragen en rechtspleging Bij vonnis van 12 februari 2014 in zake de ebvba « Nikris » tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 20 februari 2014, heeft de Rechtbank van eerste aanleg te Brugge de volgende prejudiciële vragen gesteld : « - Schendt artikel 192 WIB de artikelen 10, 11, 170 en 172 van de Grondwet, in die zin geïnterpreteerd dat bij een inkoop van eigen aandelen [het positieve verschil tussen de ontvangen uitkering en de fiscale waarde van aandelen] bij een verkrijgende vennootschap, in hoofde van deze laatste als een gerealiseerde meerwaarde op aandelen wordt beschouwd in de zin van artikel 192 WIB, voor zover het gedeelte van de ontvangen uitkering dat de fiscale waarde van de aandelen te boven gaat bij de uitkerende vennootschap werd aangerekend op het gestort kapitaal (in de zin van artikel 184, eerste lid WIB); terwijl dit positieve verschil, zelfs wanneer het bij de uitkerende vennootschap werd aangerekend op het gestort kapitaal (in de zin van artikel 184, eerste lid WIB), in geval van een kapitaalvermindering met uitkering aan de aandeelhouders, in hoofde van de verkrijgende vennootschap als een winst wordt beschouwd die niet kan worden vrijgesteld in toepassing van artikel 192 WIB ?

L’acquisition de bases solides dès la petite enfance rend l’apprentissage ultérieur plus efficace et plus susceptible de se poursuivre tout au long de la vie et, partant, réduit le risque de décrochage scolaire, augmente l’équité de la scolarité et allège la charge supportée par la société du fait des talents gâchés et des dépenses dans les systèmes sociaux, de santé, et même judiciaires[1].
Als in de eerste levensjaren een stevige basis wordt gelegd, gaat het leren later beter en is er een grotere kans dat het kind zijn hele leven lang blijft leren, hetgeen leidt tot een lager risico van schooluitval, een grotere gelijkheid van kansen in het onderwijs en minder kosten voor de maatschappij als gevolg van verloren gegaan talent en uitgaven aan sociale voorzieningen, de gezondheidszorg en zelfs het rechtsstelsel.[1]

La participation de la société civile (parties représentant les intérêts des consommateurs et les intérêts en matière de santé, de sécurité et d'environnement) donne plus de poids au consensus et rend les normes plus représentatives et donc plus aisément acceptables pour les parties intéressées et, le cas échéant, pour les pouvoirs publics.
Hoe meer het maatschappelijk middenveld (belanghebbenden die consumenten-, gezondheids-, veiligheids- en milieubelangen verdedigen) bij de normalisatie betrokken wordt, des te solider de consensus, des te representatiever de norm en des te groter de bereidheid van de belanghebbenden - en, afhankelijk van het geval, van de autoriteiten - om de norm toe te passen.