Aux termes d'une ancienne circulaire ministérielle du 22 septembre 1934, adressée aux commissions médicales provinciales, les licenciés en dentisterie qui ne sont pas médecins ne sont autorisés à prescrire que des médicaments à usage externe destinés à soigner des affections dentaires, et en aucun cas des médicaments oraux qui influent sur la situation générale du malade.
Een oud ministerieel rondschrijven aan de Provinciale Geneeskundige Commissies, daterend van 22 september 1934, stelde dat licentiaten in de tandheelkunde die geen geneesheer zijn slechts uitwendige geneesmiddelen voor tandaandoeningen mogen voorschrijven en in geen geval orale geneesmiddelen die de algemene toestand van de zieke beïnvloeden.
