A l'arrêté royal du 17 novembre 2000 modifiant l'arrêté royal du 20 juillet 1971 instituant un régime d'assurance contre l'incapacité de travail en faveur des travailleurs indépendants, il a été ajouté un article 23ter et un article 23 quater selon lesquels l'indépendant qui a effectué un travail sans l'autorisation préalable du médecin-conseil et qui, de ce fait, ne remplit plus les conditions qui ouvrent le droit à l'incapacité de travail, est censé avoir été reconnu incapable de travailler, pour autant que sa capacité soit restée réduite d'au moins 50 pour cent sur le plan médical.
Bij koninklijk besluit van 17 november 2000 tot wijziging van het koninklijk besluit van 20 juli 1971 houdende instelling van een verzekering tegen arbeidsongeschiktheid ten voordele van de zelfstandigen, werden in hetzelfde besluit een artikel 23ter en een artikel 23quater ingevoegd. Hierdoor wordt de zelfstandige die zonder voorafgaande toestemming van de adviserende geneesheer van het ziekenfonds arbeid heeft verricht en daardoor niet meer aan de voorwaarden voor erkenning van de arbeidsongeschiktheid voldoet, toch nog vermoed arbeidsongeschikt erkend te zijn " op voorwaarde dat hij, van geneeskundig oogpunt uit, een vermindering van zijn vermogen van ten minste 50 procent behouden heeft" .