Traduction de «son arrêt 10 2001 » (Français → Néerlandais) :

[15] Affaire C-438/99, arrêt du 4 octobre 2001; Affaire C-109/00, arrêt du 4 octobre 2001; Affaire C-379/99, arrêt du 9 octobre 2001; Affaire C-366/99, arrêt du 29 novembre 2001; Affaire C-206/00, arrêt du 13 décembre 2001.
[15] Zaak C-438/99, arrest van 4 oktober 2001; zaak C-109/00, arrest van 4 oktober 2001; zaak C-379/99, arrest van 9 oktober 2001; zaak C-366/99, arrest van 29 november 2001; zaak C-206/00, arrest van 13 december 2001.

En outre, comme l'a décidé la Cour d'arbitrage dans son arrêt 162/2001 du 19 décembre 2001, autoriser la confiscation d'un bien sans permettre à son propriétaire d'établir qu'il est étranger à l'infraction et d'obtenir la restitution de son bien, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que l'on établit une discrimination par rapport à l'article 42 du Code pénal, qui exige que la chose saisie appartienne au condamné.
Zoals het Arbitragehof beslist heeft in zijn arrest 162/2001 van 19 december 2001, houdt het creëren van de mogelijkheid om een goed verbeurd te verklaren zonder aan de eigenaar ervan de mogelijkheid te bieden aan te tonen dat hij met het strafbaar feit niets te maken heeft en de teruggave van zijn goed te verkrijgen, bovendien een schending in van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat aldus een verschillende behandeling wordt ingevoerd ten opzichte van artikel 42 van het Strafwetboek, waarin geëist wordt dat de in beslag genomen zaak aan de veroordeelde toebehoort.

L'auteur signale que selon le Conseil d'État, les dispositions suscitent des problèmes: comme l'a décidé la Cour d'arbitrage dans son arrêt 162/2001 du 19 décembre 2001, créer la possibilité de confisquer un bien sans permettre à son propriétaire de démontrer qu'il n'a rien à voir avec l'infraction et d'obtenir la restitution de son bien constitue en outre une violation des articles 10 et 11 de la Constitution; en effet, on introduit une différence de traitement au vu de l'article 42 du Code pénal, qui exige que le bien saisi revienne au condamné.
De indiener wijst erop dat de bepalingen volgens de Raad van State problemen doen rijzen : zoals het Arbitragehof beslist heeft in zijn arrest 162/2001 van 19 december 2001, houdt het creëren van de mogelijkheid om een goed verbeurd te verklaren zonder aan de eigenaar ervan de mogelijkheid te bieden aan te tonen dat hij met het strafbaar feit niets te maken heeft en de teruggave van zijn goed te verkrijgen, bovendien een schending in van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet; er wordt immers een verschillende behandeling ingevoerd ten opzichte van artikel 42 van het Strafwetboek, waarin geëist wordt dat de in beslag genomen zaak aan de veroordeelde toebehoort.

Les auteurs rencontrent ainsi la réserve émise par la Cour d'arbitrage dans son arrêt 10/2001 du 7 février 2001.
Hiermee komt de indiener tegemoet aan het voorbehoud, zoals gesteld door het Arbitragehof in arrest 10/2001 van 7 februari 2001.

Par ses pourvois, Freixenet SA (ci‑après «Freixenet») demande l’annulation des arrêts du Tribunal de l’Union européenne du 27 avril 2010, Freixenet/OHMI (Bouteille émerisée blanche) (T‑109/08, ci-après l’«arrêt T‑109/08»), et Freixenet/OHMI (Bouteille émerisée noire mate) (T‑110/08, ci-après l’«arrêt T‑110/08») (ci-après, ensemble, les «arrêts attaqués»), par lesquels le Tribunal a rejeté ses recours formés contre, respectivement, les décisions de la première chambre de recours de l’Office de l’harmonisation dans le marché intérieur (marques, dessins et modèles) (OHMI), du 30 octobre 2007 (affaire R 97/2001‑1) et du 20 novembre 2007 (affaire R 104/2001‑1), concernant des demandes d’enregistrement des signes représentant une bouteille émerisée blanche ainsi qu’une bouteille émerisée noir mat comme marques communautaires (ci‑après les «décisions litigieuses»).
Met haar hogere voorzieningen vordert Freixenet SA (hierna: „Freixenet”) de vernietiging van de arresten van het Gerecht van de Europese Unie van 27 april 2010, Freixenet/BHIM (Witte gematteerde fles) (T‑109/08; hierna: „arrest T‑109/08”) en Freixenet/BHIM (Zwarte gematteerde fles) (T‑110/08; hierna: „arrest T‑110/08”) (hierna samen: „bestreden arresten”), waarbij het Gerecht heeft verworpen haar beroepen tegen respectievelijk de beslissingen van de eerste kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM) van 30 oktober 2007 (zaak R 97/2001‑1) en van 20 november 2007 (zaak R 104/2001‑1) betreffende aanvragen tot inschrijving van de tekens die een witte gematteerde fles en een zwarte gematteerde fles afbeelden, als gemeenschapsmerken (hierna: „litigieuze beslissingen”).

1 Par son pourvoi, August Storck KG demande l’annulation de l’arrêt du Tribunal de première instance des Communautés européennes (quatrième chambre) du 10 novembre 2004, Storck/OHMI (Forme d’une papillote) (T‑402/02, non encore publié au Recueil, ci-après l’«arrêt attaqué»), par lequel celui-ci a rejeté son recours tendant à l’annulation de la décision de la deuxième chambre de recours de l’Office de l’harmonisation dans le marché intérieur (marques, dessins et modèles) (OHMI) du 18 octobre 2002 (affaire R 256/2001‑2) (ci-après la «décision litigieuse»), refusant l’enregistrement d’une marque figurative représentant un emballage de bonbon à tortillons (forme de papillote) de couleur dorée.
1 August Storck KG verzoekt het Hof om vernietiging van het arrest van het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen (Vierde kamer) van 10 november 2004, Storck/BHIM (Vorm van vlindervormige wikkelverpakking) (T‑402/02, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie; hierna: „bestreden arrest”), waarbij het Gerecht heeft verworpen haar beroep tot vernietiging van de beslissing van de tweede kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM) van 18 oktober 2002 (zaak R 256/2001-2) (hierna: „omstreden beslissing”), houdende weigering van inschrijving van een beeldmerk bestaande in de afbeelding van een (vlindervormige) goudkleurige wikkelverpakking voor snoepjes.

Le caractère probant ou non des pièces de la procédure relève de son appréciation souveraine des faits, qui, ainsi qu’il a déjà été rappelé au point 39 du présent arrêt, échappe au contrôle de la Cour dans le cadre du pourvoi, sauf en cas de dénaturation des éléments de preuve présentés au Tribunal ou lorsque l’inexactitude matérielle des constatations du Tribunal ressort des documents versés au dossier (arrêts du 10 juillet 2001, Ismeri Europa/Cour des comptes, C‑315/99 P, Rec. p. I-5281, point 19, et du 7 novembre 2002, Glencore et Compagnie Continentale/Commission, C‑24/01 P et C‑25/01 P, Rec. p. I-10119, points 77 et 78).
De waardering van de bewijskracht van de processtukken maakt deel uit van de soevereine beoordeling van de feiten door het Gerecht die, zoals in punt 39 van het onderhavige arrest reeds is verklaard, door het Hof in hogere voorziening niet wordt getoetst, behoudens in geval van een onjuiste voorstelling van de aan het Gerecht voorgelegde bewijselementen of wanneer de materiële onjuistheid van hetgeen het Gerecht heeft vastgesteld, uit de processtukken volgt (arresten van 10 juli 2001, Ismeri Europa/Rekenkamer, C‑315/99 P, Jurispr. blz. I‑5281, punt 19, en 7 november 2002, Glencore en Compagnie Continentale/Commissie, C‑24/01 P en C‑25/01 P, Jurispr. blz. I‑10119, punten 77 en 78).

Par requêtes déposées au greffe de la Cour le 6 décembre 2001, Procter Gamble Company (ci‑après «Procter Gamble») a, en vertu de l’article 49 du statut CE de la Cour de justice, formé deux pourvois contre les arrêts du Tribunal de première instance du 19 septembre 2001, Procter Gamble/OHMI (tablette carrée avec incrustation) (T‑128/00, Rec. p. II‑2785, ci‑après l’«arrêt T‑128/00»), et Procter Gamble/OHMI (tablette rectangulaire avec incrustation) (T‑129/00, Rec. p. II‑2793, ci‑après l’«arrêt T‑129/00») (ci‑après, ensemble, les «arrêts attaqués»), par lesquels le Tribunal a rejeté partiellement ses recours tendant à l’annulation des décisions de la troisième chambre de recours de l’Office de l’harmonisation dans le marché intérieur (marques, dessins et modèles) (ci‑après l’«OHMI»), du 8 mars 2000 (affaires R‑506/1999‑1 et R‑508/1999‑1), ayant rejeté ses recours contre le refus d’enregistrement en tant que marques communautaires de tablettes de forme tridimensionnelle pour lave‑linge ou lave‑vaisselle (ci‑après les «décisions litigieuses»)
Bij verzoekschriften, neergelegd ter griffie van het Hof op 6 december 2001, heeft Procter Gamble Company (hierna: „Procter Gamble”) krachtens artikel 49 van het Statuut-EG van het Hof van Justitie hogere voorziening ingesteld tegen de arresten van het Gerecht van eerste aanleg van 19 september 2001, Procter Gamble/BHIM (Vierkant tablet met inzetstuk) (T-128/00, Jurispr. blz. II-2785; hierna: „arrest T-128/00”), en Procter Gamble/BHIM (Rechthoekig tablet met inzetstuk) (T-129/00, Jurispr. blz. II-2793; hierna: „arrest T-129/00”) (hierna samen: „bestreden arresten”), waarmee het Gerecht haar beroepen tot vernietiging van de beslissingen van de derde kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (hierna: „BHIM”) van 8 maart 2000 (zaken R-506/1999-1 en R-508/1999-1) gedeeltelijk heeft verworpen, bij welke beslissingen haar beroepen tegen de weigering om driedimensionale vormen van was- of afwasmiddeltabletten als gemeenschapsmerken in te schrijven, was verworpen (hierna: „omstreden beslissingen”).