Traduction de «son non-retour illicites aient déjà » (Français → Néerlandais) :

En ce qui concerne le premier point, c'est-à-dire la détermination du moment où commence à courir le délai, l'article se réfère au déplacement ou non-retour illicites; la concrétisation de la date décisive en cas de non-retour devant être entendue comme celle à laquelle l'enfant aurait dû être remis au gardien, ou à laquelle le titulaire de la garde a refusé son consentement à un prolongement du séjour de l'enfant dans un autre lieu que celui de sa résidence habituelle.
Wat het eerste punt betreft, namelijk het bepalen van het ogenblik waarop de termijn ingaat, verwijst het artikel naar de onrechtmatige overplaatsing of niet-terugkeer; de concretisering van de beslissende datum in geval van niet-terugkeer moet worden begrepen als die waarop het kind zou zijn moeten teruggegeven aan de houder van de bewaring, of waarop de houder van de bewaring zijn toestemming geweigerd heeft voor een verlenging van het verblijf van het kind op een andere plaats dan die van zijn gewone verblijfplaats.

Je me réfère entre autres à l'article 2, principe de non-discrimination, l'article 7, le droit au nom, l'article 8, le droit à une identité, l'article 9 qui garantit que l'enfant ne soit pas séparé de ses parents contre son gré, l'article 11, mesures à prendre pour lutter contre les déplacements et non-retours illicites d'enfants à l'étranger, l'article 12, le droit d'exprimer librement son opinion, le droit d'être entendu, l'article 16, la protection de la vie privée des enfants, l'article 19, la protection contre toute forme de violence et d'exploitation, l'article 21, les aspects civils de l'adoption, l'article 34, la protection contre toutes formes d'exploitation sexuelle, l'article 35, la prévention d'enlèvement et de la traite d'enfants, l'article 37, la prévention de la torture et du traitement inhumain d'enfants, l'article 38, certains aspects de la protection d'enfants en temps de guerre, l'article 40, la réintégration dans la société d'enfants condamnés et des garanties de procédure pour les enfants et finalement la diffusion de la convention à l'article 42.
Ik verwijs onder meer naar artikel 2, beginsel van non-discriminatie, artikel 7, recht op een naam, artikel 8, recht op een identiteit, artikel 9, waarborgen dat een kind niet gescheiden wordt van zijn ouders tegen zijn wil, artikel 11, maatregelen ter bestrijding van het wederrechtelijk overbrengen van kinderen naar en niet doen terugkeren van kinderen uit het buitenland, artikel 12, recht zijn mening vrijelijk te uiten, het recht gehoord te worden, artikel 16, bescherming van het privé-leven van kinderen, artikel 19, bescherming tegen geweld en misbruik, artikel 21, de burgerrechtelijke aspecten van adoptie, artikel 34, bescherming tegen seksuele exploitatie, artikel 35, voorkoming van ontvoering of handel in kinderen, artikel 37, voorkomen van foltering en onmenselijke behandeling van kinderen, artikel 38, bepaalde aspecten van de bescherming van kinderen in oorlogstijd, artikel 40, herintegratie van veroordeelde kinderen in de maatschappij en proceswaarborgen voor kinderen en tenslotte de bekendmaking van het verdrag in artikel 42.

D'ailleurs, en mettant en relation ce paragraphe avec la définition du déplacement ou du non-retour illicites de l'article 3, il faut conclure que la preuve que la garde n'était pas effective ne constitue pas une exception à l'obligation de retourner l'enfant lorsque le gardien dépossédé n'exerçait pas de façon effective son droit à cause précisément de l'action de l'enleveur.
Door deze paragraaf in verband te brengen met de definitie van onrechtmatige overplaatsing of niet-terugkeer in artikel 3, moet men trouwens concluderen dat het bewijs dat de bewaring niet effectief was, geen uitzondering vormt op de verplichting om het kind te doen terugkeren, wanneer de ontzette houder zijn recht niet effectief uitoefende precies omwille van de handeling van de ontvoerder.

C'est donc celle qui apparaît à l'article 35, d'après lequel la Convention ne s'applique entre les États contractants, « qu'aux enlèvements ou aux non-retours illicites qui se sont produits après son entrée en vigueur dans ces États » (59).
Deze vinden wij bijgevolg terug in artikel 35, volgens hetwelk de Conventie tussen de verdragsluitende Staten enkel van toepassing is « op de onrechtmatige ontvoeringen of gevallen van niet-terugkeer die zich hebben voorgedaan na haar inwerkingtreding in die Staten » (59).

1. En cas de déplacement ou de non-retour illicite de l'enfant, les autorités de l'Etat contractant dans lequel l'enfant avait sa résidence habituelle immédiatement avant son déplacement ou son non-retour conservent leur compétence jusqu'au moment où l'enfant a acquis une résidence habituelle dans un autre Etat et que :
1. In geval van ongeoorloofd overbrengen of niet doen terugkeren van het kind blijven de autoriteiten van de Verdragsluitende Staat waarin het kind onmiddellijk voor de overbrenging of het niet doen terugkeren zijn gewone verblijfplaats had, bevoegd totdat het kind een gewone verblijfplaats heeft verworven in een andere Staat en

7. À moins que les juridictions de l'État membre dans lequel l'enfant avait sa résidence habituelle immédiatement avant son déplacement ou son non-retour illicites aient déjà été saisies par l'une des parties, la juridiction ou l'autorité centrale qui reçoit l'information visée au paragraphe 6 doit la notifier aux parties et les inviter à présenter des observations à la juridiction, conformément aux dispositions du droit national, dans un délai de trois mois à compter de la date de la notification, afin que la juridiction examine la question de la garde de l'enfant.
7. Tenzij één van de partijen zich reeds heeft gewend tot de gerechten van de lidstaat waar het kind onmiddellijk voor een ongeoorloofde overbrenging of niet doen terugkeren zijn gewone verblijfplaats had, stelt het gerecht of de centrale autoriteit die de in lid 6 bedoelde informatie ontvangt, de partijen daarvan op de hoogte en nodigt hen uit binnen drie maanden na de oproeping overeenkomstig het nationale recht conclusies in te dienen, opdat de rechterlijke instantie de kwestie van het gezagsrecht kan onderzoeken.

§ 1. La décision de non-retour de l'enfant rendue à l'étranger, ainsi que les documents qui l'accompagnent, transmis à l'Autorité centrale belge en application de l'article 11, 6, du Règlement du Conseil visé à l'article 1322bis, 3°, sont envoyés par lettre recommandée au greffier du tribunal de première instance qui est établi au siège de la Cour d'appel dans le ressort de laquelle l'enfant avait sa résidence habituelle immédiatement avant son déplacement ou son non-retour illicite.
§ 1. De beslissing houdende de niet-terugkeer van het kind, gewezen in het buitenland, alsook de documenten die als bijlage gaan, toegezonden aan de Belgische Centrale Autoriteit overeenkomstig artikel 11, 6, van de in artikel 1322bis, 3°, bedoelde Verordening van de Raad, worden bij ter post aangetekende brief toegezonden aan de griffier van de rechtbank van eerste aanleg die zitting houdt ter zetel van het hof van beroep in wiens rechtsgebied het kind onmiddellijk voor zijn ongeoorloofde overbrenging of ongeoorloofde niet-terugkeer zijn gewone verblijfplaats had.

§ 1. La décision de non-retour de l'enfant, rendue en Belgique en application de la Convention de La Haye et du Règlement du Conseil visé à l'article 1322bis, 3°, ainsi que les documents qui l'accompagnent, qui doivent, en application de l'article 11, 6, dudit Règlement, être transmis à la juridiction compétente ou à l'Autorité centrale de l'Etat membre dans lequel l'enfant avait sa résidence habituelle immédiatement avant son déplacement ou son non-retour illicite, sont communiqués par le greffier à l'Autorité centrale belge, dans les trois jours ouvrables à dater du prononcé.
§ 1. De beslissing houdende de niet-terugkeer van het kind, gewezen in België op grond van het Verdrag van 's-Gravenhage en van de in artikel 1322bis, 3°, bedoelde Verordening van de Raad, alsook de stukken die als bijlage gaan, welke overeenkomstig artikel 11, 6, van bedoelde Verordening moeten worden toegezonden aan het bevoegde gerecht of aan de Centrale Autoriteit van de lidstaat waarin het kind onmiddellijk voor de ongeoorloofde overbrenging of de ongeoorloofde niet-terugkeer zijn gewone verblijfplaats had, worden door de griffier binnen drie werkdagen te rekenen vanaf de datum van de uitspraak toegezonden aan de Belgische Centrale Autoriteit.

Le tribunal de première instance qui est établi au siège de la cour d'appel dans le ressort de laquelle l'enfant avait sa résidence habituelle avant son déplacement ou son non-retour illicite, est seul compétent pour connaître des demandes visées à l'article 1322decies.
Enkel de rechtbank van eerste aanleg die zitting houdt ter zetel van het hof van beroep in wiens rechtsgebied het kind voor zijn ongeoorloofde overbrenging of ongeoorloofde niet-terugkeer zijn gewone verblijfplaats had, is bevoegd om kennis te nemen van de in artikel 1322decies bedoelde verzoeken.