Deuxièmement, le TFP aurait interprété de manière juridiquement erronée et insuffisamment motivée le champ d’application de l’article 1er sexies, paragraphe 2, du statut comme une clause générale imposant aux institutions de faire bénéficier leur employés, pour toutes les conditions de travail en rapport avec la protection de la santé, au minimum des normes fixées par les directives adoptées au titre de l’article 153 TFUE.
Voor heeft het met een ontoereikende motivering de werkingssfeer van artikel 1 sexies, punt 2, van het Statuut ten onrechte aldus uitgelegd, dat het voor de instellingen de algemene verplichting omvat om de ambtenaren met betrekking tot alle arbeidsvoorwaarden op het gebied van de bescherming van de gezondheid ten minste de normen van de op grond van artikel 153 VWEU vastgestelde richtlijn te waarborgen, hetgeen eveneens in strijd is met het recht van de Unie.
