Dans sa résolution du 11 février 1992, le Parlement approuvait l'idée d'une interdiction totale de la publicité pour le tabac et renforçait la proposition de la Commission en incluant le parrainage dans la définition de la publicité et en précisant que les distributeurs automatiques ne pouvaient être considérés comme des lieux de vente et que donc leur utilisation comme support publicitaire devait être interdite.
In zijn resolutie van 11 februari 1992 steunde het Europees Parlement het idee van een totaal verbod op reclame voor tabaksproducten en versterkte het het voorstel van de Commissie middels de opname van sponsoring in de definitie van reclame en de verklaring dat verkoopautomaten niet als verkooppunten van tabak mogen worden beschouwd en dat het gebruik van deze automaten voor reclame-uitingen derhalve moet worden verboden.
