Lorsque le ministère public estime que la reconnaissance d'une décision relative à des mesures de contrôle pourrait être refusée dans le cas visé au paragraphe 1, 2°, mais qu'il est prêt à reconnaître la décision et à assurer la surveillance des mesures de contrôle, il en informe l'autorité compétente de l'Etat d'émission en mentionnant les raisons du refus possible.
Indien het openbaar ministerie van oordeel is dat de erkenning van een beslissing inzake toezichtmaatregelen kan worden geweigerd in het geval bedoeld in § 1, 2°, maar het bereid is de beslissing te erkennen en het toezicht op die toezichtmaatregelen te waarborgen, stelt het de bevoegde autoriteit in de beslissingsstaat daarvan in kennis, met opgave van de redenen voor de mogelijke weigering.