Les meilleures pratiques laissent supposer que les nouveaux États membres doivent s’atteler essentiellement à instaurer des systèmes de surveillance des déficits de compétences, à élaborer des politiques en matière de faillite et de législation sur la concurrence, à adapter les régimes fiscaux favorables aux PME, à se fonder sur des évaluations d’impact pour concevoir une meilleure réglementation et à encourager l'innovation et les capacités technologiques.
De idee van beste praktijken veronderstelt dat de nieuwe lidstaten zich moeten concentreren op het opzetten van systemen waarmee in kaart kan worden gebracht waar de vaardigheden tekortschieten, op het ontwikkelen van beleid inzake de faillissementswetgeving en de mededingingswetgeving, op het invoeren van MKB-vriendelijke belastingregelingen, op het verrichten van impactstudies om betere regelgeving tot stand te brengen en op het bevorderen van innovatie en technologische capaciteiten.