Traduction de «telle attitude serait » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Modification durable de la personnalité, persistant au moins deux ans, à la suite de l'exposition à un facteur de stress catastrophique. Le facteur de stress doit être d'une intensité telle qu'il n'est pas nécessaire de se référer à une vulnérabilité personnelle pour expliquer son effet profond sur la personnalité. Le trouble se caractérise par une attitude hostile ou méfiante envers le monde, un retrait social, des sentiments de vide ou de désespoir, par l'impression permanente d'être sous tension comme si on était constamment menacé et par un détachement. Un état de stress post-traumatique (F43.1) peut précéder ce type de modification de la personnalité. | Modification de la personnalité après:captivité prolongée avec risque d'être tué à tout moment | désastres | expériences de camp de concentration | exposition prolongée à des situations représentant un danger vital, comme le fait d'être victime du terrorisme | torture
Omschrijving: Een duurzame persoonlijkheidsverandering sinds ten minste twee jaar, volgend op blootstelling aan catastrofale stress. De stress moet zo uitzonderlijk zijn dat het niet nodig is persoonlijke gevoeligheid te verdisconteren ten einde zijn diepgaande effect op de persoonlijkheid te verklaren. De stoornis wordt gekenmerkt door een vijandige of wantrouwende houding tegenover de wereld, sociale teruggetrokkenheid, gevoelens van leegte of hopeloosheid, een chronisch gevoel van 'op scherp staan' als bij voortdurende dreiging en van vervreemding. Posttraumatische stressstoornis (F43.1) kan aan dit type persoonlijkheidsverandering voorafgaan. | Neventerm: | persoonlijkheidsverandering na | concentratiekampervaringen | persoonlijkheidsverandering na | langdurige blootstelling aan levensbedreigende situaties, bijvoorbeeld als slachtoffer van terrorisme | persoonlijkheidsverandering na | langdurige gevangenschap onder reële doodsdreiging | persoonlijkheidsverandering na | marteling | persoonlijkheidsverandering na | rampen

Définition: Trouble caractérisé par une attitude de réserve vis-à-vis des étrangers et par une crainte ou une peur concernant les situations sociales nouvelles, inhabituelles, ou inquiétantes. Cette catégorie ne doit être utilisée que lorsque de telles craintes apparaissent dans la petite enfance, sont à l'évidence excessives et s'accompagnent d'une perturbation du fonctionnement social. | Evitement de l'enfance et de l'adolescence
Omschrijving: Bij deze stoornis bestaat er een behoedzaamheid jegens vreemden en sociale angst bij confrontatie met nieuwe, vreemde of sociaal bedreigende situaties. Deze categorie moet alleen gebruikt worden indien deze angsten ontstaan in de vroege jaren, ongebruikelijk hevig zijn en samengaan met problemen in het sociaal functioneren. | Neventerm: | ontwijkingsstoornis op kinderleeftijd of in adolescentie

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Toutefois, la Commission ne peut prétendre qu’elle peut représenter les États membres dans ce domaine, puisqu’une telle attitude serait non seulement inefficace mais également inéquitable.
De Commissie wil echter daarbij niet de indruk wekken dat zij wat dit betreft de plaats zou kunnen en willen innemen van de lidstaten. Integendeel, dat zou niet alleen ondoeltreffend zijn, maar ook gewoon niet kloppen.

Il est primordial d'examiner cet aspect essentiel et les recommandations de la dite «Décennie de l'inclusion des Roms» concernant cinq États membres lors de l'élaboration de la nouvelle directive horizontale, en tant que développement d'une stratégie pour les Roms européens. Une telle attitude serait très efficace en termes d'intégration des Roms européens.
Het is erg belangrijk om met dit belangrijke aspect en met de aanbevelingen die voortkomen uit het initiatief “Decennium van de Roma” – waaraan vijf lidstaten deelnemen – rekening te houden bij het opstellen van de nieuwe horizontale richtlijn, als uitwerking van een Europese strategie inzake de Roma. Het zou de integratie van de Europese Roma ten goede komen.

15. invite le Conseil et la Commission à empêcher la Russie d'abuser de la situation en Géorgie; estime, même s'il n'existe pas de preuves claires de la véracité des allégations de la Géorgie selon laquelle la Russie déploierait des troupes en Abkhazie, que le Conseil et la Commission doivent signifier très clairement à la Russie qu'une telle attitude serait considérée comme absolument intolérable; demande instamment au Conseil et à la Commission, en outre, d'appeler la Russie à modifier son approche globale à l'égard de la Géorgie et à cesser d'utiliser les relations économiques comme une arme politique; souligne que ces démarches devraient s'inscrire dans une politique plus résolue de l'Union européenne envers son voisin de l'Est, qui ne devrait pas écarter mais au contraire proposer autant que possible la coopération avec la Russie (par exemple dans les domaines de la coopération régionale, la gestion des crises et le maintien de la paix); considère cependant que l'Union européenne doit adopter, dans un même temps, une position plus ferme sur les problèmes cruciaux de la région et s'y impliquer davantage, malgré l'attitude négative dont fait actuellement preuve la Russie envers le rôle de l'Union dans leur voisinage commun; souligne qu'il revient finalement à l'élite politique russe de comprendre que ce n'est pas tant la rivalité géopolitique avec l'Union européenne qui réduit l'influence de la Russie dans son voisinage, mais sa propre politique destructive envers certains de ses voisins;
15. verzoekt de Raad en de Commissie te voorkomen dat Rusland misbruik maakt van de situatie in Georgië; merkt op dat, hoewel er geen duidelijk bewijs is voor de juistheid van de beschuldigingen van de Georgische regering dat Rusland in Abchazië extra troepen inzet, de Raad en de Commissie Rusland duidelijk te verstaan moeten geven dat dergelijke stappen als volstrekt onaanvaardbaar zouden worden beschouwd; dringt er voorts bij de Raad en de Commissie op aan een beroep te doen op Rusland om zijn algehele opstelling ten aanzien van Georgië te wijzigen en de economische betrekkingen niet langer als politiek wapen te gebruiken; onderstreept dat zulke stappen deel dienen uit te maken van een vastberadener beleid van de EU jegens de buurlanden in het oosten, waarbij samenwerking met Rusland niet van de hand moet worden gewezen, maar juist waar mogelijk moet worden aangeboden (bijv. op het gebied van regionale samenwerking, crisisbeheersing en vredeshandhaving); is evenwel van mening dat de EU zich tegelijkertijd resoluter moet opstellen met betrekking tot cruciale vraagstukken in de regio en daarbij sterker betrokken moet raken ondanks de negatieve houding die Rusland momenteel aanneemt als het gaat om de rol van de EU in de gezamenlijke buurlanden; onderstreept dat het uiteindelijk aan de Russische politieke elite is om te begrijpen dat het afnemen van de invloed van Rusland in zijn omgeving niet zozeer is toe te schrijven aan de geopolitieke rivaliteit met de EU, maar aan Ruslands eigen destructieve beleid jegens sommige van de buurlanden;

Une telle attitude serait de nature à ébranler la confiance du citoyen.
Een en ander zou ten koste gaan van het vertrouwen van de burgers.

Une telle attitude serait immorale et nuisible pour l’Europe et nous-mêmes.
Een dergelijke houding zou immoreel en funest zijn voor zowel Europa als onszelf.

Il va de soi que l'attitude du Bureau Benelux serait différente si une décision de justice faisait la lumière sur une telle situation.
Het spreekt vanzelf dat de houding van het Benelux-Bureau anders zou zijn mocht een beslissing van justitie in een dergelijke situatie klaarheid brengen.

Au vu des sanctions encourues par le vendeur déficient, il serait opportun de connaître la portée exacte de l'obligation, pour le vendeur, de se renseigner sur l'identité de l'acquéreur. a) S'agit-il d'une obligation de moyen ou de résultat? b) Qui sera juge de la diligence apportée par le vendeur dans le cadre de cette obligation d'information? c) Quelle attitude la commission adopte-t-elle lorsqu'elle est confrontée à de telles situations?
Gelet op de mogelijke strafmaatregelen voor de koper die in gebreke blijft, lijkt het raadzaam de juiste draagwijdte te kennen van de verplichting, voor de verkoper, zich van de identiteit van de koper te vergewissen. a) Gaat het om een middelen- of resultaatverbintenis? b) Wie zal oordelen over de ijver die de verkoper in het kader van die informatieplicht aan de dag legt? c) Welke houding neemt de commissie aan wanneer zij met dergelijke toestanden wordt geconfronteerd?