De ce fait, elle fait ressortir les problèmes que pose le droit d'initiative des États membres, dont le pouvoir devrait être circonscrit, d'une part, en exigeant que soient respectées les priorités en matière de politique pénale arrêtées par le Conseil et, d'autre part, en subordonnant la recevabilité des initiatives à l'accord d'au moins un tiers des États membres, de façon que de telles initiatives ne dépendent pas de l'impulsion politique donnée par l'État qui assure pour six mois la présidence du Conseil.
Daarmee zijn de problemen in verband met het initiatiefrecht van de lidstaten duidelijk. Hun bevoegdheid moet worden beperkt waarbij enerzijds wordt geëist dat deze kwestie wordt opgenomen in de door de Raad vastgestelde prioriteiten op het gebied van het strafrechtelijk beleid waarbij anderzijds een drempel van eenderde van de lidstaten voor de goedkeuring van een initiatief wordt vastgesteld, zodat deze initiatieven niet afhankelijk zijn van de politieke impulsen die voortvloeien uit het om de zes maanden roterende Raadvoorzitterschap.