C'est pourquoi, avant l'arrêt du 2 se
ptembre 2004, M. De Temmerman défendait déjà l'idée selon laquelle la répétibilité des frais de justice exposés dans le cadre d'un procès — qui est une matière relevant du droit procédural — devait être réglée par le Code judiciaire et que la réglementation en question (et aussi, à l'heure actuelle, la réglementation qui limite la récupération à l'indemnité de procédure) faisait obstacle à la répétibilité des frais en question sur la base d'autres règles (comme celles relatives à la responsabilité contractuelle et extracontractuelle) (voir B. De Temmerman, « De verhaalbaarheid van kosten van juridisch
...[+++]e bijstand », TPR 2003, p. 1056-1058, n 28-29).Om die red
en heeft de heer De Temmerman reeds voorafgaand aan het arrest van 2 september 2004 de opvatting verdedigd dat de verhaalbaarheid van kosten van juridische bijstand voor het voeren van een geding, wat een procesrechtelijke aangelegenheid is, behoort te worden geregeld door het Gerechtelijk Wetboek en dat zo een regeling (alsook, thans, de regeling die het verhaal beperkt tot de rechtsplegingsvergoeding) aan de verhaalbaarheid van die kosten op grond van andere regels (zoals regels van contractuele en buitencontractuele aansprakelijkheid) in de weg staat (zie B. De Temmerman, « De verhaalbaarheid van kosten van juridische bijsta
...[+++]nd », TPR 2003, blz. 1056-1058, nrs. 28-29).