Il n’est guère surprenant que ces dernières n’aient pas été délimitées avec une totale précision après l’effondrement de la Yougoslavie, et la meilleure mani
ère de résoudre ces litiges réside dans une approche bilatérale. En d’autres termes, cela signifie que la Croatie devrait trouver des solutions avec chacun de ses voisins. Si cette méthode ne donne aucun résultat avec l’un o
u l’autre pays, des tierces parties devront entrer en jeu, qui doivent être capables de servir d’intermédiaires, de trancher et de résoudre les différends à l’
...[+++]européenne - pas en campant sur des principes, mais en traitant les questions en termes pratiques, économiques et politiques.
Het is niet verwonderlijk dat de grenzen na het uiteenvallen van Joegoslavië niet voor 100 procent vastliggen. Het verdient de voorkeur deze problemen op te lossen via een bilaterale aanpak. Met andere woorden, Kroatië moet met ieder van zijn buurlanden een oplossing zien te vinden. Als de zaken echter niet op deze wijze met elk van de landen geregeld kunnen worden, zou men de hulp moeten inroepen van derden om te bemiddelen, te arbitreren en om de kwesties op een Europese wijze op te lossen, dat wil zeggen zonder een principiële strijd te laten ontstaan, en de zaken op een praktische, economische en politieke wijze te benaderen.