C'est donc exclusivement dans cette seconde phase qu'existait la différence de traitement critiquée par les demandeurs en cassation, en ce qui concerne la communication des moyens de cassation, entre la partie civile qui agit en tant que demanderesse en cassation et les autres parties, en particulier le condamné et le ministère public.
Het door eisers in cassatie gekritiseerde verschil in behandeling wat het aanbrengen van cassatiemiddelen betreft, tussen de burgerlijke partij die optreedt als eiseres in cassatie, en andere partijen, inzonderheid de veroordeelde en het openbaar ministerie, bestond derhalve uitsluitend in die tweede fase.