Vertaling van "transmission initiale des données pnr soixante-douze " (Frans → Nederlands) :

Dans des circonstances normales, le DHS recevra un transmission initiale des données PNR soixante-douze heures avant un départ prévu et recevra ensuite, le cas échéant, des mises à jour pour garantir l'exactitude des données.
In normale omstandigheden zal het DHS 72 uur vóór een geplande vlucht een eerste overdracht van PNR-gegevens ontvangen en zal het nadien geactualiseerde informatie ontvangen om de correctheid van de gegevens te verzekeren.

Le DHS peut demander les données PNR plus de soixante-douze heures avant le départ prévu du vol lorsqu'il est indiqué qu'un accès rapide à ces données est nécessaire pour faire face plus facilement à une menace particulière contre un vol, une série de vols ou une ligne aérienne, ou à d'autres circonstances liées aux fins définies au point I. Dans l'exercice de ce pouvoir discrétionnaire, le DHS agira de façon judicieuse et proportionnée.
Het DHS kan minder dan 72 uur vóór het geplande vertrek van de vlucht om toegang tot PNR-gegevens verzoeken indien er aanwijzingen zijn dat toegang in een vroeg stadium nodig is om te helpen het hoofd te bieden aan een specifieke dreiging voor één vlucht, voor meerdere vluchten of voor een route, dan wel aan andere omstandigheden die verband houden met de in punt I omschreven doeleinden. Bij de uitoefening van deze discretionaire bevoegdheid zal het DHS oordeelkundig en evenredig te werk gaan.

Les données PNR, dont la collecte servait initialement des objectifs commerciaux, répondent aujourd’hui à un nombre croissant de finalités sécuritaires (notamment sûreté aérienne, contrôle de l’immigration, fraude fiscale, blanchiment d’argent, protection contre le terrorisme et la criminalité, ou prévention des maladies transmissibles), comme c’est le cas, depuis septembre 2001, aux États-Unis, au Canada, en Australie et, plus récemment, au Royaume-Uni, en France et au Danemark.
Oorspronkelijk werden PNR-gegevens verzameld voor commerciële oogmerken, terwijl ze nu steeds meer worden gebruikt voor veiligheidsdoeleinden (zoals beveiliging in de luchtvaart, immigratiecontrole, fiscale fraude, witwassen van geld, preventie van terrorisme en criminaliteit en voorkoming van overdraagbare ziekten, etc.); daartoe zijn sinds september 2001 door de VS, Canada, Australië en meer recentelijk door het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Denemarken een aantal maatregelen geïntroduceerd.