De plus, considérant que la radiomessagerie, à l'instar de la mobilophonie, doit continuer à être considérée comme un service public d'intérêt général, le législateur a traité le service de radiomessagerie offert au public sur un pied d'égalité avec le service de téléphonie mobile offert au public: ces deux services font l'objet de l'article 89, § 1, de la loi du 21 mars 1991, telle que modifiée par la loi du 19 décembre 1997.
Bovendien heeft de wetgever, overwegende dat de semafonie naar het voorbeeld van de mobilofonie, als een openbare dienst van algemeen nut moet blijven worden beschouwd, de aan het publiek aangeboden semafoondienst op dezelfde manier behandeld als de voor het publiek bestemde mobiele telefoondienst : beide diensten maken het voorwerp uit van artikel 89, § 1, van de wet van 21 maart 1991, zoals gewijzigd bij de wet van 19 december 1997.
