Le traitement fiscal différencié entre les résidents en Grèce et les non-résidents en Grèce constitue une distinction injustifiée de situations comparables, dès lors, d’une part, que les non-résidents peuvent également déménager en Grèce de telle sorte qu’ils se trouveront dans la même situation que les résidents déjà présents en Grèce et, d’autre part, que l’exonération n’est pas liée à l’occupation par le propriétaire de son bien immobilier reçu en héritage si bien qu’il n’est pas possible que le lieu de résidence constitue le critère sur le fondement duquel l’exonération est accordée.
De uiteenlopende fiscale behandeling van ingezetenen en niet-ingezetenen van Griekenland vormt een ongerechtvaardigd verschil tussen vergelijkbare situaties, aangezien niet-ingezetenen naar Griekenland kunnen verhuizen, in welk geval zij zich in dezelfde situatie bevinden als personen die al ingezetenen van Griekenland waren, en aangezien de vrijstelling niet gekoppeld is aan bewoning door de eigenaar van het door erfopvolging verworven onroerende goed. De verblijfplaats kan dus geen criterium zijn voor een belastingvrijstelling.