Aussi a-t-elle estimé que la seule méthode utilisable en l'espèce pour le calcul de la valeur normale était de construire une valeur à partir du coût de production des modèles coréens exportés vers la Communauté jugés similaires aux modèles chinois, en y ajoutant un montant pour les frais de vente, les frais généraux et les dépenses administratives ainsi qu'une marge bénéficiaire, conformément à l'article 2 paragraphe 3 point b) et à l'article 2 paragraphe 5 point b) du règlement (CEE) no 2423/88.
Er werd derhalve van uitgegaan dat de enige praktische methode voor het vaststellen van de normale waarde erin bestond een waarde samen te stellen die gebaseerd was op de produktiekosten van de naar de Gemeenschap uitgevoerde Koreaanse modellen waarvan werd vastgesteld dat zij vergelijkbaar waren met de Chinese modellen, vermeerderd met een bedrag voor uitgaven in verband met verkoop en administratie en andere algemene uitgaven (hierna VAA genoemd) en een winstmarge, overeenkomstig artikel 2, lid 3, onder b), en artikel 2, lid 5, onder b), van de basisverordening.