Le rapport du 3 mars 2005 relatif à la valeur relais (ci-après, le «second rapport Agdestein») (9) expliquait que cette valeur relais n’était qu’une approche parmi d’autres pour déterminer la valeur et qu’il était également possible qu’une tierce partie neutre prenne en considération les valeurs fixées dans les deux estimations existantes.
In het brugwaarde-rapport van 3 maart 2005 (hierna “het tweede Agdestein-rapport” genoemd) (9) werd uitgelegd dat deze brugwaarde slechts één manier was om de waarde te bepalen en dat bijvoorbeeld in plaats daarvan een neutrale derde partij rekening had kunnen houden met de geschatte waarden van de twee voorgaande taxaties.