20. invite les États membres de la zone euro à prendre acte du fait que la participation à ladite zone ne doit pas être considérée comme une fin en soi si l'on veut que l'Union économique et monétaire existe réellement, et souligne que des réformes structurelles s'imposent; ajoute que l'absence de telles réformes pourrait nuire à la crédibilité et à la viabilité du pacte de stabilité et de croissance;
20. herinnert alle lidstaten in de eurozone eraan dat, om een echte monetaire unie te realiseren, toetreding tot de eurozone geen doel op zich mag zijn, en onderstreept de noodzaak van structurele hervormingen; meent voorts dat het ontbreken van dergelijke hervormingen de geloofwaardigheid en duurzaamheid van het Stabiliteits- en groeipact ondergraaft;