Vertaling van "voici bientôt quarante-cinq " (Frans → Nederlands) :

Depuis que, voici bientôt quarante-cinq ans, M. Y. Hannequart, eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2) comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Nu bijna vijfenveertig jaar geleden heeft Y. Hannequart de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en burgerrechtelijke schuld op verdienstelijke wijze onder de aandacht van de juristen gebracht. Sindsdien hebben tal van auteurs ­ zowel specialisten in burgerlijk recht als specialisten in strafrecht (1) ­, zowel in België (2) als in Frankrijk (3), de aandacht gevestigd op de in de wetgeving van andere landen op het stuk van de aansprakelijkheid wegens onvoorzichtigheid algemeen aanvaarde regel dat een strafrechtelijke vrijspraak wegens gebrek aan schuld of aan causaal verband, de beslissing van de burgerlijke rechter niet mag beïnvloeden.

Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2), comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Weldra zal het veertig jaar geleden zijn dat de heer Y. Hannequart de juristen gewezen heeft op de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en de burgerlijke fout (1). Sindsdien zijn er zowel in België (2) als in Frankrijk (3) tal van auteurs geweest ­ specialisten in het burgerlijk recht en in het strafrecht ­ die, voortbouwend op die theorie en haar gevolgen, bekendheid hebben gegeven aan de regel die in buitenlandse wetten alom aanvaard is, dat een vrijspraak inzake aansprakelijkheid voor onvoorzichtigheid, gewezen door de strafrechtbank wegens het ontbreken van schuld of van een oorzakelijke band, niet vooruit mag lopen op de beslissing van de burgerlijke rechtbank.

Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (8), nombreux ont été en Belgique (9), comme en France (10) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Weldra zal het veertig jaar geleden zijn dat de heer Y. Hannequart de juristen gewezen heeft op de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en de burgerlijke fout (8). Sindsdien zijn er zowel in België (9) als in Frankrijk (10) tal van auteurs geweest ­ specialisten in het burgerlijk recht en in het strafrecht ­ die, voortbouwend op die theorie en haar gevolgen, bekendheid hebben gegeven aan de regel die in buitenlandse wetten alom aanvaard is, dat een vrijspraak inzake aansprakelijkheid voor onvoorzichtigheid, gewezen door de strafrechtbank wegens het ontbreken van schuld of van een oorzakelijke band, niet vooruit mag lopen op de beslissing van de burgerlijke rechtbank.

Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart, eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2) comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Nu bijna veertig jaar geleden heeft Y. Hannequart de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en burgerrechtelijke schuld op verdienstelijke wijze onder de aandacht van de juristen gebracht. Sindsdien hebben tal van auteurs ­ zowel specialisten in burgerlijk recht als specialisten in strafrecht (1) ­, zowel in België (2) als in Frankrijk (3), de aandacht gevestigd op de in de wetgeving van andere landen op het stuk van de aansprakelijkheid wegens onvoorzichtigheid algemeen aanvaarde regel dat een strafrechtelijke vrijspraak wegens gebrek aan schuld of aan causaal verband, de beslissing van de burgerlijke rechter niet mag beïnvloeden.