Lancé en janvier 1989 avec la première proposition de la Commission - une proposition ambitieuse, qui plus est, et qui avait pour but d’instaurer un marché intérieur du contrôle des sociétés-, le processus relatif à la directive sur les OPA s’apparente visiblement à une sorte de course d’obstacles voyant alterner propositions maximalistes inacceptables pour certains - les États nationaux et le Conseil de ministres - et compromis minimalistes inacceptables pour d’autres - le Parlement européen.
Het eerste, ambitieuze, voorstel van de Commissie dateert van januari 1989 en had als doel een interne markt tot stand te brengen voor het vennootschapsbestuur. De richtlijn lijkt in de loop der tijd een ware hordeloop te worden, waarbij er de ene keer maximalistische voorstellen op de weg verschijnen - die voor de lidstaten en de Raad onaanvaardbaar zijn - en de andere keer minimalistische compromissen die voor het Europees Parlement onaanvaardbaar zijn.
