Traduction de «wet breyne » (Français → Néerlandais) :

C'est cette vision que défend explicitement la doctrine : « Le législateur ferait mieux d'opter, comme indiqué ci-avant, pour un système mixte dans lequel l'entrepreneur donnerait une garantie de remboursement pour la première partie des travaux et une garantie d'achèvement pour la deuxième partie» (Cf. M. BOES, « De notariële verkoopakte in verband met de wetgeving op de ruimtelijke ordening en met de wet van 9 juli 1971 tot regeling van de woningbouw en de verkoop van te bouwen of in aanbouw zijnde woningen », T. Not. 1973, 202 ; M. DEVROEY, De Wet Breyne, 2000, 151, n° 65, et S. MAES, « Wet Breyne : knelpunten bij de toepassing », NJW, n° 175, 30 janvier 2008, p. 67).
Die visie wordt uitdrukkelijk gesteund door de rechtsleer ter zake: " De wetgever zou ter zake, zoals eerder aangehaald, beter opteren voor een gemengd systeem waarbij de aannemer voor het eerste deel van de werken een terugbetalingswaarborg zou stellen en voor het tweede deel een voltooiingswaarborg" (cf Boes, " De notariële verkoopakte in verband met de wetgeving op de ruimtelijke ordening en met de wet van 9 juli 1971 tot regeling van de woningbouw en de verkoop van te bouwen of in aanbouw zijnde woningen" , T. Not., 1973, 202; M. Devroey, De wet Breyne, 2000, 151, nr. 65; en S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing " , NJW, nr. 175, 30 januari 2008, p. 67).

C'est cette vision que défend explicitement la doctrine en la matière : le législateur devrait opter pour un système mixte dans lequel l'entrepreneur donnerait une garantie de remboursement pour la première partie des travaux et une garantie d'achèvement pour la deuxième partie » (cf. Boes, " De notariële verkoopakte in verband met de wetgeving op de ruimtelijke ordening en met de wet van 9 juli 1971 tot regeling van de woningbouw en de verkoop van te bouwen of in aanbouw zijnde woningen" , T. Not., 1973, 202 ; M. Devroey, De wet Breyne, 2000, 151, n° 65 ; et S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing" , NJW, n° 175, 30 janvier 2008, p. 67).
Deze visie wordt uitdrukkelijk gesteund in de rechtsleer terzake: " De wetgever zou terzake, zoals eerder aangehaald, beter opteren voor een gemengd systeem waarbij de aannemer voor het eerste deel van de werken een terugbetalingswaarborg zou stellen en voor het tweede deel een voltooiingswaarborg" (cf Boes, " De notariële verkoopakte in verband met de wetgeving op de ruimtelijke ordening en met de wet van 9 juli 1971 tot regeling van de woningbouw en de verkoop van te bouwen of in aanbouw zijnde woningen " , T. Not., 1973, 202; M. Devroey, De wet Breyne, 2000, 151, nr. 65; en S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing " , NJW, nr. 175, 30 januari 2008, p. 67).

Cette discrimination ne trouve aucune justification objective (Cf. H. UYTTERSPROT, « De wet Breyne : zekerheidsstelling en achterpoorten », TVV 2006, 787, n° 8 et suivants, et S. MAES, « Wet Breyne : knelpunten bij de toepassing », NJW, n° 175, 30 janvier 2008, p. 66).
Die discriminatie kan op geen enkele objectieve wijze worden verantwoord (cf. H. Uyttersprot, " De wet Breyne: zekerheidsstelling en achterpoorten" , TVV, 2006, 787, nr. 8 e.v.; en S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing " , NJW, nr. 175, 30 januari 2008, p. 66).

(9) H. UYTTERSPROT, « De wet Breyne: zekerheidsstelling en achterpoorten », TVV 2006, 787, n 8 et suivants, et S. MAES,« Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing », NJW, n 175, 30 janvier 2008, p. 66.
(9) H. UYTTERSPROT, « De wet Breyne : zekerheidsstelling en achterpoorten », T.V. V. 2006, 787, nr. 8 e.v. en S. MAES, « Wet Breyne : knelpunten bij de toepassing », NJW, nr. 175, 30 januari 2008, p. 66.

Cette discrimination ne peut se justifier d'aucune manière objective (cf. H. Uyttersprot, " De wet Breyne : zekerheidsstelling en achterpoorten" , TVV, 2006, 787, n° 8 et suiv. ; et S. Maes," Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing" , NJW, n° 175, 30 janvier 2008, p. 66).
Deze discriminatie kan op geen enkele objectieve wijze worden verantwoord (cf. H. Uyttersprot, " De wet Breyne: zekerheidsstelling en achterpoorten " , TVV, 2006, 787, nr. 8 e.v.; en S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing " , NJW, nr. 175, 30 januari 2008, p. 66).

Dans ce cas, on peut considérer que le montant des «travaux dont il est chargé» et donc la classe d'agréation ne doivent correspondre qu'avec la valeur du contrat d'achat et non avec la valeur de tout l'immeuble à appartements (voir en ce sens: M. Devroey, «De wet-Breyne», «Konstruktieve Publikaties», Lokeren, p. 118).
In dit geval kan men stellen dat de omvang van de «opgedragen werken» en dus de klasse van erkenning slechts moeten overeenstemmen met de waarde van het koopcontract en niet met de waarde van het hele appartementsgebouw (zie in deze zin: M. Devroey, De wet-Breyne, Konstruktieve Publikaties, Lokeren, blz. 118).

Cette dernière expression renvoie à l'arrêté royal du 26 septembre 1991 fixant certaines mesures d'application de la loi du 20 mars 1991, qui répartit d'abord les entrepreneurs en différentes catégories selon la nature des travaux qu'ils exécutent et ensuite en différentes classes selon le montant maximal des travaux qui peuvent leur être confiés (voir pour plus de détails: E. Wymeersch, «De garantieregeling in de wet-Breyne», «Rechtskunding Weekblad», 1994-1995, p. 181).
Deze laatste uitdrukking verwijst naar het koninklijk besluit van 26 september 1991 tot vaststelling van bepaalde toepassingsmaartregelen van de wet van 20 maart 1991, dat de aannemers vooreerst indeelt in categorieën naar gelang van de aard van de werken die zij verrichten en vervolgens in klassen naar gelang van het maximale bedrag van de werken die hen mogen worden gegund (zie voor meer details: E. Wymeersch, De garantieregeling in de wet-Breyne, Rechtskundig Weekblad, 1994-1995, blz. 181).