Traduction de «éléments dont le ministère public dispose doivent figurer » (Français → Néerlandais) :

Selon celui-ci, la loyauté implique que tous les éléments dont le ministère public dispose doivent figurer dans le dossier, ce qui lui semble contraire à la règle qui a été appliquée jusqu'à présent et que divers arrêts de la Cour de cassation ont consacrée, selon laquelle le ministère public utilise les pièces dont il entend ou non faire usage dans la procédure pénale.
Deze stelt dat het past binnen de loyauteit dat alles waarover het openbaar ministerie beschikt in het dossier moet komen. Dit lijkt hem in tegenstrijd met de tot hiertoe geldende regel vastgelegd in verschillende arresten van het Hof van Cassatie waarbij wordt gesteld dat het openbaar ministerie die stukken gebruikt die ze al of niet willen aanwenden in de strafvordering.

Une EPE ne peut être ouverte que si le ministère public dispose d'éléments sérieux et concrets dont il ressort que le condamné ne satisfait pas à son obligation de paiement et lorsque l'obligation de paiement est importante (articles 464/1 et 464/4 du Code d'instruction criminelle).
Een SUO kan slechts worden geopend indien het openbaar ministerie over ernstige en concrete elementen beschikt waaruit blijkt dat de veroordeelde zijn betalingsverplichting niet nakomt en wanneer de betalingsverplichting belangrijk is (artikelen 464/1 en 464/4 van het Wetboek van strafvordering).

Au cas où le ministère public serait effectivement tenu de verser au dossier tous les éléments dont il dispose, l'on se trouverait dans un tout autre contexte.
Indien het openbaar ministerie inderdaad gehouden is alle elementen waarover het beschikt in het dossier te brengen, zit men in een geheel andere context.

S'il ressort des renseignements dont dispose le ministère public ou le service public fédéral Finances que le condamné a omis ou, suivant des éléments sérieux et concrets, omettra de satisfaire à son obligation de paiement, il ne doit plus être invité au préalable à satisfaire aux confiscations spéciales, aux amendes ou aux frais de justice" .
Indien uit de inlichtingen waarover het openbaar ministerie of de federale overheidsdienst Financiën beschikt blijkt dat de veroordeelde zijn betalingsverplichting heeft verzuimd of, zoals blijkt uit ernstige en concrete elementen, zal verzuimen moet hij niet meer vooraf worden uitgenodigd om de bijzondere verbeurdverklaringen, de geldboetes of de gerechtskosten te voldoen" .

Les articles 43 CE et 49 CE doivent-ils être interprétés en ce sens qu’ils font, par principe, obstacle à une réglementation nationale comme celle des articles 88 du T.U.L.P.S., aux termes duquel «la licence pour la collecte des paris peut être accordée exclusivement à ceux qui détiennent une concession ou une autorisation du ministère ou d’autres entités auxquelles la loi réserve la faculté d’organiser ou d’exploiter des paris, ainsi qu’à ceux qui en ont été chargés par le concessionnaire ou par le titulaire de l’autorisation, en vertu de cette même concession ou autorisation», et 2, paragraphe 2-ter, du décret-loi no 40, du 25 mars 2010, converti par la loi no 73/2010, disposant que «l’article 88 du texte unique des lois en matière de sécurité publique, résultant du décret royal no 773 du 18 juin 1931, tel que modifié, doit être interprété en ce sens que la licence qui y est visée, lorsqu’elle est délivrée pour des établissements commerciaux au sein desquels est exercée une activité d’exploitation et de collecte de jeux publics avec des gains en numéraire ne doit être considérée comme produisant des effets que suite à la délivrance aux titulaires de ces établissements de la concession spéciale aux fins de l’exploitation et la collecte de ces jeux par le ministère de l’Économie et des Finances — Administration autonome des monopoles d’État»?;
Moeten de artikelen 43 EG en 49 EG aldus worden uitgelegd dat zij zich in beginsel verzetten tegen een wettelijke regeling van een lidstaat als die van artikel 88 van de T.U.L.P.S., volgens welke „de vergunning voor de exploitatie van weddenschappen uitsluitend kan worden verleend aan personen die houder zijn van een concessie of van een vergunning die is verleend door het ministerie of een andere entiteit waaraan de bevoegdheid voor de organisatie en het beheer van weddenschappen krachtens de wet is voorbehouden, alsook aan personen die door de concessie- of vergunninghouder daarmee zijn belast op grond van die concessie of die vergunning”, en van artikel 2, lid 2 ter, van decreto legge nr. 40 van 25 maart 2010, omgezet bij wet nr. 73/2010, waarin is bepaald dat „artikel 88 van de gecoördineerde tekst van de wetten inzake openbare veiligheid, zoals opgenomen in koninklijk besluit nr. 773 van 18 juni 1931, zoals gewijzigd, aldus wordt uitgelegd dat de erin bedoelde vergunning, wanneer zij wordt afgegeven voor commerciële bedrijven waarin openbare kansspelen met geldwinst worden geëxploiteerd en ingezameld, slechts rechtgevolgen heeft wanneer voordien aan de eigenaars van dergelijke bedrijven door het ministerie van Economie en Financiën — Amministrazione autonoma dei monopoli di Stato (Autonoom bestuur voor staatsmonopolies), een concessie voor de exploitatie en de inzameling van dergelijke kansspelen is verleend”?

« 1) L'article 3 de la directive 68/360/CEE du Conseil, du 15 octobre 1968, relative à la suppression des restrictions au déplacement et au séjour des travailleurs des Etats membres et de leur famille à l'intérieur de la Communauté, l'article 3 de la directive 73/148/CEE du Conseil, du 21 mai 1973, relative à la suppression des restrictions au déplacement et au séjour des ressortissants des Etats membres à l'intérieur de la Communauté en matière d'établissement et de prestation de services, ainsi que le règlement (CE) n° 2317/95 du Conseil, du 25 septembre 1995, déterminant les pays tiers dont les ressortissants doivent être munis d'un visa lors du franchissement des frontières extérieures des Etats membres, lus à la lumière du principe de proportionnalité, doivent être interprétés en ce sens qu'un Etat membre ne peut pas refouler à la frontière un ressortissant d'un pays tiers, conjoint d'un ressortissant d'un Etat membre, qui tente de pénétrer sur son territoire sans disposer d'une carte d'identité ou d'un passeport en cours de validité ou, le cas échéant, d'un visa, lorsque ledit conjoint est en mesure de prouver son identité ainsi que le lien conjugal et s'il n'existe pas d'éléments de nature à établir qu'il représente un danger pour l'ordre public, la sécurité publique ou la santé publique au sens des articles 10 de la directive 68/360 et 8 de la directive 73/148.
« 1) Artikel 3 van richtlijn 68/360/EEG van de Raad van 15 oktober 1968 inzake de opheffing van de beperkingen van de verplaatsing en het verblijf van de werknemers der lidstaten en van hun familie binnen de Gemeenschap, artikel 3 van richtlijn 73/148/EEG van de Raad van 21 mei 1973 inzake de opheffing van de beperkingen van de verplaatsing en het verblijf van onderdanen van de lidstaten binnen de Gemeenschap ter zake van vestiging en verrichten van diensten, en verordening (EG) nr. 2317/95 van de Raad van 25 september 1995 ter bepaling van de derde staten waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen van de lidstaten in het bezit moeten zijn van een visum, dienen tegen de achtergrond van het evenredigheidsbeginsel aldus te worden uitgelegd, dat een lidstaat een onderdaan van een derde land die gehuwd is met een onderdaan van een lidstaat en die zonder geldige identiteitskaart of geldig paspoort, of in voorkomend geval zonder visum, zijn grondgebied tracht binnen te komen, niet aan de grens mag terugwijzen wanneer deze echtgenoot het bewijs kan leveren van zijn identiteit en huwelijksband, en uit niets blijkt dat hij een gevaar is voor de openbare orde, de openbare veiligheid of de volksgezondheid in de zin van artikel 10 van richtlijn 68/360 en artikel 8 van richtlijn 73/148.

L'article 8 de la directive 2003/125/CE fait état d'une politique écrite formelle, dont doivent disposer les personnes morales qui diffusent elles-mêmes ou par l'intermédiaire de personnes physiques des recommandations substantiellement modifiées, de façon à pouvoir indiquer aux destinataires de l'information où trouver l'identité de la personne qui a produit la recommandation, la recommandation elle-même ainsi que la mention des intérêts ou des conflits d'intérêts de ladite personne, pour autant que ces éléments soient publics.
In artikel 8 van richtlijn 2003/125/EG is sprake van een formele, schriftelijk vastgelegde gedragslijn, welke rechtspersonen die zelf of via natuurlijke personen ingrijpend gewijzigde aanbevelingen verspreiden, dienen te volgen zodat de personen voor wie de informatie bestemd is, worden doorverwezen naar een plaats waar zij toegang kunnen krijgen tot de identiteit van de uitbrenger van de aanbeveling, de aanbeveling zelf en de bekendmaking van de belangen of belangenconflicten van de uitbrenger, mits deze gegevens openbaar gemaakt zijn.

La législation sur le parquet fédéral, les témoins menacés, l'enregistrement audiovisuel des témoignages, la répartition de la charge de la preuve et les techniques spéciales de recherche doivent nous fournir les moyens dont un ministère public moderne et un juge d'instruction doivent pouvoir disposer pour lutter contre le crime organisé.
De wetgeving over het federaal parket, de bedreigde getuigen, de audiovisuele opname van getuigenissen, de verdeling van de bewijslast en de bijzondere opsporingstechnieken moeten ons de middelen verschaffen waarover een modern openbaar ministerie en een onderzoeksrechter moeten kunnen beschikken om de strijd aan te binden tegen de georganiseerde misdaad.

- Selon les éléments dont dispose ma collègue Mme Onkelinx, il s'avère que le ministère public de Louvain a cité en justice deux personnes, sur la base de l'article 521, paragraphe 2 du Code pénal, pour avoir mis hors d'état de fonctionner un radar automatique, celui-ci étant considéré en terme juridique comme un ouvrage d'art (Sourires)
- Uit de gegevens waarover collega Onkelinx beschikt, blijkt dat het openbaar ministerie te Leuven destijds twee personen heeft gedagvaard op grond van artikel 521, tweede lid SWB, wegens het onbruikbaar maken van een flitspaal, die in juridische termen als een kunstwerk werd beschouwd (Men glimlacht)