Traduction de «étendue font naître » (Français → Néerlandais) :

Afin d'éviter que la notion « un acte d'un juge d'instruction » ne fasse l'objet d'une interprétation trop large en vertu de laquelle l'appréciation proposée serait étendue à d'autres causes de récusation parmi celles qui sont énumérées à l'article 828 du Code judiciaire (par exemple, le fait d'avoir déjà eu à connaître de la cause en tant que juge (1) l'on pourrait, toutefois, apporter la précision suivante : « Les actes qu'un juge d'instruction pose, au cours d'une instruction judiciaire qu'il dirige, vis-à-vis de l'une des parties à cette instruction, ne peuvent constituer en soi une cause de suspicion légitime que si leur nature et leur étendue font naître objectivement une impression de partialité ».
Teneinde te voorkomen dat « een daad van een onderzoeksrechter » echter te ruim zou geïnterpreteerd worden, waardoor ook mogelijks andere in artikel 828 van het Gerechtelijk Wetboek opgesomde wrakingsgronden aan de voorgestelde toetsing zouden worden onderworpen (bv. het feit reeds eerder als rechter van de zaak kennis te hebben genomen (1), kan evenwel volgende verduidelijking worden aangebracht : « Daden door een onderzoeksrechter gesteld in de loop van een door hem gevoerd gerechtelijk onderzoek ten aanzien van een van de partijen in dit onderzoek kunnen op zichzelf slechts aanleiding geven tot gewettigde verdenking wanneer uit hun aard en omvang objectief bekeken een indruk van partijdigheid ontstaat».

C'est la raison pour laquelle nous proposons d'insérer à l'article 542 du Code d'instruction criminelle une disposition indiquant que les actes du juge d'instruction ne peuvent constituer une cause de suspicion légitime que si leur nature et leur étendue font naître objectivement une impression de partialité (Cette formulation s'inspire de la jurisprudence récente de la Cour européenne des droits de l'homme de Strasbourg; cf. , par exemple, l'arrêt du 24 février 1993, Fey/Autriche, N.Q.H.R.
Vandaar het voorstel in artikel 542 van het Wetboek van Strafvordering op te nemen dat daden van een onderzoeksrechter slechts aanleiding zullen geven tot gewettigde verdenking « wanneer uit hun aard en omvang objectief bekeken een indruk van partijdigheid ontstaat » (De gebruikte formulering sluit aan bij de recente rechtspraak van het Europese Hof voor de rechten van de mens te Straatsburg; zie bv. arrest 24.2.1993 (Fey/Oostenrijk), N.Q.H.R.

« Les actes accomplis par un juge d'instruction au cours d'une enquête judiciaire qu'il mène, à l'égard d'une des parties, ne peuvent constituer en soi une cause de suspicion légitime que si leur nature et leur étendue font naître objectivement une impression de partialité.
« Daden ten aanzien van een van de partijen door een onderzoeksrechter verricht in de loop van een door hem gevoerd gerechtelijk onderzoek kunnen op zichzelf slechts aanleiding geven tot gewettigde verdenking wanneer uit hun aard en omvang objectief bekeken een indruk van partijdigheid ontstaat.

Faut-il en déduire que le critère suivant lequel les actes du juge d'instruction ne peuvent constituer en eux-mêmes une cause de suspicion légitime que si leur nature et leur étendue font naître objectivement une impression de partialité, ne peut pas être appliqué aux autres juges ?
Moet hieruit worden afgeleid dat het criterium volgens hetwelk daden van een onderzoeksrechter op zichzelf slechts aanleiding kunnen geven tot gewettigde verdenking wanneer uit hun aard en omvang objectief bekeken een indruk van partijdigheid ontstaat, niet op andere rechters toepasbaar is ?