Vertaling van "été prononcé " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.
Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.

prononcé | prononcé de la décision
uitspraak

se prononcer sur les recours en annulation formés contre les décisions et recommandations
bevoegd zijn uitspraak te doen inzake beroepen tot nietigverklaring van beschikkingen en aanbevelingen

prononcer la déchéance du droit à pension de l'intéressé
verval van het recht op pensioen

prononcer la dissolution
de ontbinding uitspreken

prononcé
uitspraak

prononcer
uitspraak doen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

- soit la demande de suspension d'extrême urgence est introduite seule : elle donnera alors lieu au paiement d'un droit de 200 euros; si elle est suivie, ultérieurement, par une requête en annulation séparée, le droit afférent à cette requête ne sera dû qu'en cas de demande de poursuite de la procédure (si la requête en annulation est introduite avant le prononcé de l'arrêt en extrême urgence) ou lors de l'introduction de cette requête (si elle est parvenue au greffe après le prononcé de ce même arrêt) car, dans ce dernier cas, une demande de poursuite de la procédure n'est pas requise;
- ofwel wordt de vordering tot schorsing wegens uiterst dringende noodzakelijkheid apart ingesteld: ze geeft dan aanleiding tot de betaling van een recht van 200 euro; als daarop naderhand een afzonderlijk beroep tot nietigverklaring volgt, is het recht betreffende dat beroep slechts verschuldigd ingeval om voortzetting van de procedure verzocht wordt (als het beroep tot nietigverklaring ingesteld wordt voordat het arrest over de vordering tot schorsing bij uiterst dringende noodzakelijkheid uitgesproken is) of bij het instellen van dat beroep (als het op de griffie ingekomen is wanneer datzelfde arrest al uitgesproken is), aangezien een verzoek tot voortzetting van de procedure in dat laatste geval niet vereist is;

Considérant que la proposition de la Commission wallonne pour l'énergie CD-17[01]-CWaPE-1752 du 4 décembre 2017 ne peut être entièrement suivie par le Gouvernement wallon en ce sens que, contrairement aux dispositions décrétales, celle-ci se prononce favorablement sur le renouvellement du mandat du gestionnaire de réseaux de distribution ORES Assets alors qu'elle aurait dû se prononcer sur la question de la nécessité de ce renouvellement;
Overwegende dat het voorstel van de "Commission wallonne pour l'énergie" CD-17[01]-CWaPE-1752 van 4 december 2017 niet volledig kan worden gevolgd door de Waalse Regering in dit zin dat het zich, in strijd met de decretale bepalingen, gunstig uitspreekt over de vernieuwing van het mandaat van distributienetbeheerder ORES Assets terwijl bedoeld voorstel zich had moeten uitspreken over de noodzaak van deze vernieuwing;

25. Même si cette situation ne se produira pas souvent dans la pratique, le régime en projet n'exclut pas que le tribunal correctionnel qui, après un examen approfondi de tous les éléments de l'affaire, arrive à la conclusion qu'aucune circonstance atténuante ni cause d'excuse ne peut être retenue et qu'il y a lieu de prononcer une peine criminelle plus sévère que la peine correctionnelle maximale qui se présente à lui, devra néanmoins se limiter à prononcer cette peine moins sévère.
25. Ook al zal het in de praktijk wellicht niet vaak voorkomen, de ontworpen regeling sluit niet uit dat de correctionele rechtbank die, na een grondig onderzoek van alle elementen van de zaak, tot de bevinding komt dat er geen verzachtende omstandigheden of redenen van verschoning kunnen worden weerhouden, en dat een criminele straf dient te worden uitgesproken die hoger is dan de maximale correctionele straf die binnen zijn bereik ligt, zich desalniettemin tot het uitspreken van die lagere straf zal dienen te beperken.

Si, en vertu des articles 1 et 25, alinéa 1, du Code pénal, les tribunaux correctionnels peuvent en principe toujours prononcer une peine d'emprisonnement maximale de cinq ans pour punir un délit, ils pouvaient, pour punir un crime correctionnalisé, prononcer, depuis la loi du 1 février 1977, une peine d'emprisonnement de dix ans au plus, et, depuis la loi du 21 décembre 2009, une peine d'emprisonnement de vingt ans au plus.
Terwijl zij krachtens de artikelen 1 en 25, eerste lid, van het Strafwetboek voor een wanbedrijf in beginsel nog steeds een gevangenisstraf van ten hoogste vijf jaar kunnen uitspreken, konden zij voor een gecorrectionaliseerde misdaad sinds de wet van 1 februari 1977 een gevangenisstraf van ten hoogste tien jaar en sinds de wet van 21 december 2009 een gevangenisstraf van ten hoogste twintig jaar opleggen.

3° prononcer la suspension du prononcé;
3° de opschorting van de uitspraak te bevelen;

CHAPITRE IV. - DU PRONONCE DE LA PEINE DISCIPLINAIRE Art. 319. Prononcent la peine disciplinaire, les autorités suivantes : 1° Le directeur général et le secrétaire général adjoint pour les agents de niveaux E, D, C et B; 2° Le Gouvernement pour les agents de niveau A des organismes de catégorie A; Le conseil d'administration ou le comité de gestion pour les agents de niveau A des organismes de catégorie B. L'autorité compétente ne peut prononcer une peine plus lourde que celle proposée ni ne peut invoquer d'autres faits que ceux ayant motivé la proposition Art. 320. L'autorité visée à l'article précédent, se prononce dans les deux mois de la réception de l'avis émis par la chambre de recours ou de la notification de la proposition de peine si aucun recours n'a été introduit.
HOOFDSTUK IV. - Uitspraak van de tuchtstraf Art. 319. Volgende overheden spreken de tuchtstraf uit : 1° De directeur- generaal en de adjunct -directeur- generaal voor de ambtenaren van niveau E, D, C en B; 2° De Regering voor de ambtenaren van niveau A van de instellingen van categorie A; De raad van bestuur of het beheerscomité voor de ambtenaren van niveau A van de instellingen van categorie B. De bevoegde overheid kan geen zwaardere straf uitspreken dan de voorgestelde straf en kan ook geen andere feiten inroepen dan die welke het voorstel van straf hebben gemotiveerd. Art. 320. De in het vorige artikel bedoelde overheid spreekt zich binnen twee maanden na de ontvangst van het door de raad van beroep uitgebrachte advies uit of van de kennisgeving van het voorstel tot straf indien geen beroep werd ingesteld.

La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).
Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...

La Cour a maintenu les effets des dispositions attaquées à l'égard des membres de la police intégrée qui, au moment du prononcé de l'arrêt, avaient déjà pris leur retraite anticipée sur la base de la disposition annulée ou dont la demande de départ anticipé à la retraite, sur la base de cette même disposition, était déjà acceptée au moment du prononcé de l'arrêt, même si leur départ à la retraite interviendra à une date postérieure au prononcé de l'arrêt du 10 juillet 2014 précité.
Het Hof handhaafde de gevolgen van de vernietigde bepalingen ten aanzien van de leden van de geïntegreerde politie die op het ogenblik van de uitspraak van het arrest, reeds hun vervroegd pensioen hadden genomen op grond van de vernietigde bepaling of wier aanvraag tot vervroegd vertrek met pensioen op grond van diezelfde bepaling reeds was goedgekeurd op het ogenblik van de uitspraak van het arrest, zelfs indien hun vertrek met pensioen zal plaatsvinden op een latere datum dan die van de uitspraak van het voormelde arrest van 10 juli 2014.

Compte tenu de la différence fondamentale existant entre des décisions prononçant le divorce et des décisions refusant de prononcer le divorce, le législateur pouvait prévoir, pour l'introduction d'un pourvoi en cassation contre une décision prononçant le divorce, des conditions de recevabilité différentes de celles relatives à l'introduction d'un pourvoi en cassation contre une décision refusant de prononcer le divorce, ces dernières étant alignées sur celles relatives à l'introduction du pourvoi en cassation de droit commun en matière civile.
Gelet op het fundamentele verschil tussen de beslissingen waarbij de echtscheiding wordt uitgesproken en de beslissingen waarbij wordt geweigerd de echtscheiding uit te spreken, vermocht de wetgever, voor het instellen van een voorziening in cassatie tegen een beslissing waarbij de echtscheiding is uitgesproken, andere ontvankelijkheidsvoorwaarden vast te stellen dan die voor het instellen van een voorziening in cassatie tegen een beslissing van weigering om de echtscheiding uit te spreken, waarbij die laatstgenoemde voorwaarden afgestemd worden op die voor het instellen van de gemeenrechtelijke voorziening in cassatie in burgerlijke zaken.

La différence, quant aux délais de pourvoi en cassation, entre une décision qui prononce un divorce et une décision qui refuse de prononcer le divorce, résulte également de la différence quant aux effets du délai et du pourvoi introduit à l'encontre de ces décisions : alors que, conformément à l'article 1274, alinéa 2, du Code judiciaire, le délai et le pourvoi en cassation sont suspensifs à l'encontre d'une décision prononçant le divorce, le délai et le pourvoi en cassation ne sont pas suspensifs à l'encontre d'une décision refusant de prononcer le divorce.
Het verschil, ten aanzien van de termijnen van de voorziening in cassatie, tussen een beslissing waarbij een echtscheiding wordt uitgesproken en een beslissing waarbij wordt geweigerd de echtscheiding uit te spreken, vloeit eveneens voort uit het verschil in de gevolgen van de termijn en van de tegen die beslissingen ingestelde voorziening : terwijl, overeenkomstig artikel 1274, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek, de termijn en de voorziening in cassatie een beslissing waarbij de echtscheiding is uitgesproken, schorsen, schorsen de termijn en de voorziening in cassatie een beslissing waarbij is geweigerd de echtscheiding uit te spreken, niet.