Op grond van deze resultaten mag men, aan de hand van nog meer bewijsmateriaal dan bij het vorige verslag, concluderen dat niet alle inbreukcodes in Bijlage II van de richtlijn passend zijn. Het hoogste percentage inbreuken valt onder de categorie “andere inbreuken” en is bovendien gestegen van 44 % (1997-1998) tot 58 % (1999-2002).
Ausgehend von diesen Ergebnissen kann noch klarer als im vorhergehenden Bericht gefolgert werden, dass nicht alle Codes in Anhang II der Richtlinie zweckdienlich sind. Tatsächlich fällt der größte Teil der Verstöße unter „Sonstige Verstöße“, und der Anteil dieser Rubrik ist von 44 % im Zeitraum 1997 bis 1998 auf 58 % im Zeitraum 1999 bis 2002 gestiegen.