Vertaling van "2003 voorziet moeten " (Nederlands → Duits) :

Voor de lidstaten die gebruikmaken van de overgangsperiode waarin artikel 71 van Verordening (EG) nr. 1782/2003 voorziet, moeten voor 2006 de begrotingsmaxima worden vastgesteld die gelden voor de in bijlage VI bij die verordening genoemde rechtstreekse betalingen.
Für diejenigen Mitgliedstaaten, die die Übergangszeit gemäß Artikel 71 der Verordnung (EG) Nr. 1782/2003 in Anspruch nehmen, sind für das Jahr 2006 die Obergrenzen für die Direktzahlungen in Anhang VI der genannten Verordnung festzusetzen.

Het voortduren, op het ogenblik van het verzoek tot adoptie, van de samenwoning tussen de verzoeker tot adoptie en de ouder van het kind werd tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 24 april 2003 als volgt verantwoord : « De wet van 23 november 1998 tot invoering van de wettelijke samenwoning, in werking getreden op 1 januari 2000, heeft op een zekere wijze het bestaan van een vorm van samenleven buiten huwelijk erkend. Aan de andere kant gaan de laatste jaren steeds meer stemmen op om de adoptie door ongehuwde koppels mogelijk te maken en dit in het bijzonder sinds de afschaffing door de wet van 31 maart 1987 van de begrippen ' wettige ' en ' natuurlijke ' afstamming. Het feit dat een adoptie door twee personen slechts binnen een huwelijk kan geschieden werd dan ook meer en meer als incoherent aangevoeld. Ook op het stuk van adoptie moet met die evolutie rekening worden gehouden. Terwijl vroeger enkel twee echtgenoten samen hetzelfde kind konden adopteren, voorziet het ontwerp thans in de mogelijkheid dat twee niet gehuwde personen van ongelijk geslacht adopteren. Tevens zal de adoptie mogelijk zijn door een persoon van het kind of geadopteerd kind van de persoon met wie hij samenwoont (voor zover de adoptant en de persoon met wie hij samenwoont van ongelijk geslacht zijn) onder dezelfde voorwaarden en met dezelfde gevolgen als wanneer de adoptant gehuwd is met de ouder van de geadopteerde. Drie voorwaarden moeten evenwel worden vervuld. De eerste voorwaarde is dat deze personen niet met elkaar verwant mogen zijn. Bijgevolg kan een persoon niet worden geadopteerd door een zus en een broer of door een oom en zijn nicht. De tweede voorwaarde houdt verband met stabiliteit. De adoptanten moeten op het tijdstip van de indiening van het verzoek sedert ten minste drie jaar permanent samenwonen.
Das Erfordernis des beständigen Zusammenlebens des Antragstellers auf Adoption und des Elternteils des Kindes zum Zeitpunkt des Adoptionsantrags wurde während der Vorarbeiten zum Gesetz vom 24. April 2003 wie folgt begründet: « Mit dem Gesetz vom 23. November 1998 zur Einführung des gesetzlichen Zusammenwohnens, das am 1. Januar 2000 in Kraft getreten ist, wurde auf eine gewisse Weise das Bestehen einer Form des Zusammenlebens außerhalb der Ehe anerkannt. Andererseits wurde in den vergangenen Jahren immer öfter gefordert, die Adoption durch unverheiratete Paare zu ermöglichen, insbesondere seit der Abschaffung der Begriffe ' gesetzliche ' und ' natürliche ' Abstammung durch das Gesetz vom 31. März 1987. Der Umstand, dass eine Adoption durch zwei Personen nur im Rahmen einer Ehe durchgeführt werden kann, wurde somit mehr und mehr als inkohärent empfunden. Auch im Bereich der Adoption muss dieser Entwicklung Rechnung getragen werden. Während früher nur zwei Ehepartner zusammen dasselbe Kind adoptieren konnten, sieht der Entwurf nunmehr die Möglichkeit vor, dass zwei unverheiratete Personen unterschiedlichen Geschlechts adoptieren. Es wird auch möglich sein, dass eine Person das Kind oder das Adoptivkind der Person, mit der sie zusammenwohnt (insofern der Adoptierende und die Person, mit der er zusammenwohnt, unterschiedlichen Geschlechts sind) unter den gleichen Bedingungen und mit den gleichen Folgen, als wenn der Adoptierende mit dem Elternteil des Adoptierten verheiratet wäre, adoptiert. Drei Bedingungen müssen jedoch erfüllt sein. Die erste Bedingung ist, dass diese Personen nicht miteinander verwandt sein dürfen.

De ontwerp-wijzigingsrichtlijn voorziet in een herziening van de lijst van aanvullende waarschuwingen die sinds september 2003 op alle voor roken bestemde tabaksproducten en sinds september 2004 op verpakkingen van andere tabaksproducten moeten worden aangebracht.
Mit dem Entwurf der Änderungsrichtlinie soll die Liste der ergän­zenden Warnhinweise überarbeitet werden, die seit September 2003 auf allen Verpackungen von Rauchtabak und seit September 2004 auf allen Verpackungen sonstiger Tabakerzeugnisse zwingend vorgeschrieben sind.

O. overwegende dat de commissaris voor Handel het Parlement tijdens de plenaire vergadering van 20 oktober 2010 om een advies heeft gevraagd over de hangende vraag of octrooien in de afdeling Handhaving via het burgerlijk recht moeten worden opgenomen; overwegende dat de ACTA-onderhandelaars hebben verklaard dat ACTA de grensoverschrijdende doorvoer van legale generieke geneesmiddelen niet zal belemmeren; overwegende dat het Parlement in zijn resolutie en schriftelijke verklaring te kennen heeft gegeven dat maatregelen ter uitbreiding van bevoegdheden voor grensoverschrijdende inspectie en inbeslagname van goederen de mondiale toegang tot legale, betaalbare en veilige geneesmiddelen niet nadelig mogen beïnvloeden; overwegende dat Verordening (EG) nr. 1383/2003 van de Raad, waarvan de bepalingen momenteel ter discussie staan in het kader van een WTO-geschil, voorziet in grenshandhavingsmaatregelen voor goederen in doorvoer; overwegende dat sommige actoren zoals bedrijven in de farmaceutische sector, fabrikanten van generieke geneesmiddelen en pleitbezorgers van de mondiale volksgezondheid hebben gewaarschuwd dat octrooien niet in ACTA moeten worden opgenomen en dat dit mogelijke negatieve gevolgen zou kunnen hebben voor technologische innovatie, toegang tot geneesmiddelen en generieke concurrentie,
O. in der Erwägung, dass das für Handel zuständige Kommissionsmitglied das Parlament in der Plenarsitzung vom 20. Oktober 2010 aufforderte, zu der ausstehenden Frage, ob Patente in die Abschnitte über die zivilrechtliche Durchsetzung aufgenommen werden sollten, Stellung zu nehmen, und dass die Verhandlungsführer des ACTA-Übereinkommens erklärt haben, dass das ACTA den grenzüberschreitenden Verkehr rechtmäßig hergestellter Generika nicht behindern wird; in der Erwägung, dass das Parlament in seiner Entschließung und seiner schriftlichen Erklärung dargelegt hat, dass alle Maßnahmen zur Stärkung der Befugnisse für eine grenzübergreifende Inspektion und Beschlagnahme von Waren den allgemeinen Zugang zu rechtmäßig hergestellten, erschwinglichen und sicheren Arzneimitteln nicht beeinträchtigen sollte; in der Erwägung, dass die Verordnung Nr. 1383/2003 des Rates, deren Bestimmungen derzeit in einer WTO-Streitsache diskutiert werden, Grenzkontrollmaßnahmen für Transitgüter vorsieht; in der Erwägung, dass einige Akteure wie Pharmaunternehmen, Hersteller von Generika und weltweit im Gesundheitsbereich engagierte Personen vor der Einbeziehung von Patenten in das ACTA sowie den möglichen schädlichen Auswirkungen auf die technologischen Innovationen, den Zugang zu Arzneimitteln und den Generikawettbewerb gewarnt haben,

Voor de lidstaten die gebruikmaken van de overgangsperiode waarin artikel 71 van Verordening (EG) nr. 1782/2003 voorziet, moeten voor 2005 de begrotingsmaxima worden vastgesteld die gelden voor de in bijlage VI bij die verordening genoemde rechtstreekse betalingen.
Für diejenigen Mitgliedstaaten, die die Übergangszeit gemäß Artikel 71 der Verordnung (EG) Nr. 1782/2003 in Anspruch nehmen, sind für das Jahr 2005 die Obergrenzen für die in Anhang VI der genannten Verordnung aufgeführten Direkt¬zahlungen festzusetzen.

5) De maatregelen waarin de nieuwe overeenkomst voorziet moeten worden geschraagd door voldoende middelen en in elk geval complementair zijn aan de activiteiten van het Biregionaal Solidariteitsfonds waarvan het Europees Parlement in zijn resolutie van 15 november 2001 de oprichting gevraagd heeft, en moeten een substantiële bijdrage leveren aan het mechanisme van financiële solidariteit met het oog op de consolidering van de democratische bestuurbaarheid en de bestrijding van armoede, waarvan de instelling werd voorgesteld in de Verklaring van Guayaquil van juli 2002, in het kader van de 2de bijeenkomst van de presidenten van de Zuid-Amerikaanse staten, een voorstel dat door de staatshoofden en regeringsleiders van de landen van het Permanent Mechanisme voor raadpleging en politiek overleg werd bevestigd in de eenstemmige verklaring van Cusco van mei 2003, in het kader van de 17de Topbijeenkomst van de Groep van Rio.
5) Die Bestimmungen des neuen Abkommens müssen mit einer ausreichender Mittelausstattung flankiert werden, auf jeden Fall komplementär zu den Tätigkeiten des biregionalen Solidaritätsfonds sein, den dieses Parlament in seiner Entschließung vom 15. November 2001 gefordert hat, und substanziell zu dem in der Erklärung von Guayaquil vom Juli 2002 im Rahmen des zweiten Treffens der Präsidenten Südamerikas vorgeschlagenen und im Konsens von Cusco vom Mai 2003 auf dem XVII. Gipfel der Rio-Gruppe von den Staats- und Regierungschefs der Länder des ständigen Konsultations- und Konzertierungsmechanismus bekräftigten Mechanismus finanzieller Solidarität beitragen, der die demokratische Regierbarkeit festigen und zur Überwindung der Armut beitragen soll.

« Schendt de wet van 7 februari 2003 houdende verschillende bepalingen inzake verkeersveiligheid, inzonderheid artikel 33 ervan, dat artikel 69bis van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer (gecoördineerde wetten) heeft ingevoerd, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 2, tweede lid, van het Strafwetboek, doordat de persoon die voor de politierechtbank of de correctionele rechtbank in beroep wordt vervolgd wegens feiten die zijn gepleegd vóór de inwerkingtreding van de wet van 7 februari 2003 en die zou moeten verschijnen na de inwerkingtreding van die wet, ter vervanging van een geldboete zou kunnen worden veroordeeld tot een verval van het recht tot sturen van acht dagen tot een maand, overeenkomstig artikel 69bis van het koninklijk besluit van 16 maart 1968, in plaats van de gevangenisstraf waarin artikel 40 van het Strafwetboek voorziet ?
« Verstösst das Gesetz vom 7. Februar 2003 zur Festlegung verschiedener Bestimmungen in Sachen Verkehrssicherheit, insbesondere dessen Artikel 33, der Artikel 69bis des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 zur Koordinierung der Gesetze über die Strassenverkehrspolizei (koordinierte Gesetze) eingeführt hat, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 2 Absatz 2 des Strafgesetzbuches, indem eine Person, die vor dem Polizeigericht oder dem Korrektionalgericht in der Berufungsinstanz wegen Handlungen, die vor dem Inkrafttreten des Gesetzes vom 7. Februar 2003 begangen wurden, verfolgt wird und nach dem Inkrafttreten dieses Gesetzes erscheinen müsste, gemäss Artikel 69bis des königlichen Erlasses vom 16. März 1968 als Ersatz für eine Geldstrafe zur Entziehung der Fahrerlaubnis während einer Dauer von acht Tagen bis einem Monat anstelle der in Artikel 40 des Strafgesetzbuches vorgesehenen Gefängnisstrafe verurteilt werden könnte?

De verwijzende rechters in de zaken nrs. 2967 en 3023, voor wie zaken aanhangig zijn gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 1 maart 2004 (datum van inwerkingtreding van de wet van 7 februari 2003) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moeten doen, merken op dat de vroegere wet, in zoverre zij voorzag in gevangenisstraffen waarin de nieuwe wet niet langer voorziet, voor de toepassing van artikel 2 van het Strafwetboek zou kunnen worden beschouwd als die welke de zwaarste straf bepaalt, maar dat de nieuwe wet, in de geest van de rechtsonderhorige, als meer repressief zou moeten worden beschouwd, in zoverre de gevangenisstraffen waarin de vroegere wet voorzag, zelden ten uitvoer werden gelegd, of zelfs zelden werden uitgesproken, in zoverre het nieuwe artikel 35 van de gecoördineerde wetten met name voorziet in een verplicht verval van het recht tot sturen, terwijl het uitspreken van dat verval onder de vroegere wet nog facultatief was (zaak nr. 2967), en in zoverre het nieuwe artikel 29, § 1, voorziet in geldboeten die werden verhoogd (zaak nr. 3023).
Die verweisenden Richter in den Rechtssachen Nrn. 2967 und 3023, die mit Straftaten befasst waren, die vor dem 1. März 2004 (Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 7. Februar 2003) begangen worden waren, und die nach diesem Datum ein Urteil fällen sollten, führen an, das alte Gesetz könnte, insofern es Gefängnisstrafen vorgesehen habe, die das neue Gesetz nicht mehr vorsehe, als dasjenige angesehen werden, das die schwerere Strafe zur Anwendung von Artikel 2 des Strafgesetzbuches beinhalte, doch nach den Vorstellungen des Rechtsunterworfenen sei das neue Gesetz als repressiver anzusehen, insofern die im alten Gesetz vorgesehenen Gefängnisstrafen nur selten vollstreckt oder gar selten verhängt worden seien, insofern der neue Artikel 35 der koordinierten Gesetze insbesondere eine verpflichtende Entziehung der Fahrerlaubnis vorsehe, während das alte Gesetz dies nur als Möglichkeit für den Richter vorgesehene habe (Rechtssache Nr. 2967) und insofern der neue Artikel 29 erhöhte Geldstrafen vorsehe (Rechtssache Nr. 3023).