Vertaling van "Een recht inroepen tegen iemand " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

een recht inroepen tegen iemand
gegen jemanden ein Recht geltend machen

tegen iemand in rechte optreden
gegen jn.gerichtlich vorgehen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Welke ruimte heeft zo iemand in voorkomend geval om op grond van artikel 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: „Handvest”) en het recht op effectieve rechterlijke bescherming tegen de executoriale titel en/of tegen de door de aangezochte autoriteit genomen maatregelen om deze ten uitvoer te leggen op te komen voor de rechterlijke instanties van lidstaat B (Ierland) in plaats van voor die van lidstaat A (Griekenland)?
Welche rechtlichen Möglichkeiten, wenn überhaupt, besitzt eine Person in einem solchen Fall, um gegen den streitigen Vollstreckungstitel und/oder die von der ersuchten Behörde getroffenen Maßnahmen im Mitgliedstaat B (Irland), anstatt im Mitgliedstaat A (Griechenland), auf der Grundlage von Art. 47 der Charta der Grundrechte der Europäischen Union (im Folgenden: Charta) und des Rechts auf wirksamen Rechtsschutz gerichtlich vorzugehen?

Wanneer de uitvinding voor de datum van indiening van een Gemeenschapsoctrooi werd gebruikt, heeft de voorgebruiker het recht de uitvinding ten behoeve van zijn onderneming te blijven gebruiken. Hij mag dit recht inroepen tegen het Gemeenschapsoctrooi of een communautair aanvullend beschermingscertificaat.
Wurde die Erfindung vor Einreichung der Gemeinschaftspatentanmeldung benutzt, so hat der Vorbenutzer das Recht, die Erfindung für die Zwecke seines Unternehmens weiter zu nutzen und kann dieses Recht dem Gemeinschaftspatent oder dem ergänzenden Schutzzertifikat entgegensetzen.

Het Hof benadrukt om te beginnen dat de merkhouder zijn uitsluitende recht pas tegen een particulier die een merkproduct via een elektronische marktplaats verkoopt kan inroepen, wanneer deze verkopen in de context van een handelsactiviteit plaatsvinden.
Der Gerichtshof hebt eingangs hervor, dass sich der Inhaber der Marke gegenüber einer natürlichen Person, die Markenprodukte online verkauft, nur dann auf sein ausschließliches Recht berufen kann, wenn diese Verkäufe im Rahmen einer gewerblichen Tätigkeit stattfinden.

(90) In Richtlijn 2004/25/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 april 2004 betreffende het openbaar overnamebod is de verplichting vastgelegd om op alle aandelen van de vennootschap een openbaar overnamebod tegen een billijke prijs als omschreven in de richtlijn uit te brengen, indien iemand rechtstreeks of middellijk en alleen of samen met in onderling overleg met hem handelende personen een bepaald, in het nationale recht vastgelegde percentage van de aandelen van deze vennootschap verwerft waarmee hij zeggenschap over de vennootschap verkrijgt.
(90) Die Richtlinie 2004/25/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 21. April 2004 betreffend Übernahmeangebote enthält eine Verpflichtung zur Lancierung von Übernahmeangeboten für sämtliche Anteile eines Unternehmens zu einem angemessenen Preis, wie er in der Richtlinie festgelegt ist, wenn eine Person direkt oder indirekt allein oder gemeinsam mit anderen einen bestimmten Anteil an dem Unternehmen erwirbt, durch den sie die Kontrolle über das Unternehmen erlangt und der im einzelstaatlichen Recht festgelegt ist.

2. Het niet-nakomen van deze verplichting door een partij kan ertoe leiden dat deze partij een recht, rechtsmiddel of verweermiddel waarover zij normaal zou beschikken, niet kan inroepen, maar creëert niet automatisch het recht om rechtsmiddelen tegen niet-nakoming van een verbintenis aan te wenden .
2. Verletzt eine Partei diese Pflicht, so kann sie das von der Ausübung oder Geltendmachung von Rechten, Abhilfen oder Einwänden, die ihr sonst zugestanden hätten, ausschließen, führt aber nicht unmittelbar zu einer Abhilfe wegen Nichterfüllung .

Dus als iemand bij dat hof beroep wil instellen tegen een besluit van de Europese Unie of de toepassing van communautair recht, moet hij zich eerst voor een prejudiciële beslissing tot het Europees Hof van Justitie in Luxemburg wenden.
Wenn sich also jemand aufgrund einer Entscheidung der Europäischen Union oder der Anwendung des Europäischen Rechts darauf beziehen möchte, muss er sich für eine Vorabentscheidung zunächst an den Gerichtshof der Europäischen Union wenden.

Ik zou u ook willen zeggen dat wat dit idee van een veilig land betreft, er jurisprudentie is van het Hof van Justitie en het Europees Hof voor de rechten van de mens waarin staat dat het loutere feit dat iemand uit een land of regio komt waarin onrust heerst, noch absolute bescherming tegen uitzetting, noch het recht op subsidiaire bescherming rechtvaardigt, behalve in uitzonderlijke gevallen waarin het algemene geweld zodanig is dat eenieder – simpelweg als gevolg van zijn aanwezigheid in het land of de regio in kwestie – een reëel risico loopt van bedreigingen van zijn leven of persoon.
Was ich Ihnen sagen möchte, ist, dass die Rechtsprechung des Gerichtshofs und des Europäischen Gerichtshofs für Menschenrechte hinsichtlich des Konzepts eines sicheren Landes besagt, dass lediglich die Tatsache, dass man aus einem Land oder einer Region kommt, in der Unruhe herrscht, kein ausreichender Grund ist, einen absoluten Schutz gegen Deportation oder das Recht auf subsidiären Schutz zu rechtfertigen, außer in Sonderfällen, wenn der Grad der allgemeinen Gewalt so hoch ist, dass jeder sich einer Bedrohung seines Lebens oder seiner Person gegenüber sieht, einzig und allein aufgrund der Tatsache, dass er sich in dem betreffenden Land oder der betreffenden Region befindet.

Ik vraag aan de heer Szymański: hoe kan iemand uit een land dat de bakermat van Solidarność is, aan wier leiderschap heel Europa haar huidige begrip van het recht op vrijheid, van de rechtsstaat en van de democratie te danken heeft, serieus tegen het Handvest pleiten?
Ich frage Herrn Szymański: Wie kann man sich in einem Land, das Solidarność hervorgebracht hat, ernsthaft gegen die Charta aussprechen, da doch ganz Europa der Führung dieser Bewegung sein gegenwärtiges Verständnis des Rechts auf Freiheit, Rechtsstaatlichkeit und Demokratie verdankt?

Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».
Hinsichtlich der in den Schlusfolgerungen der referierenden Richter enthaltenen Erwägung, das der Kläger nicht nachweist, das er sich in einer Rechtslage befindet, in der er durch die angefochtene Masnahme, die Vorschriften bezüglich der Arbeitsweise der Staatsanwaltschaft enthält, unmittelbar betroffen sein könnte, macht der Kläger in seinem Begründungsschriftsatz geltend, das er « zur erschöpfenden Begründung seines Interesses an der von ihm erhobenen Klage angeben müste, welcher noch nicht verjährten Verbrechen, Vergehen und Übertretungen er sich schuldig gemacht hat; das der Kläger sich auf den am 19. Dezember 1966 in New York geschlossenen [.] Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte beruft, insbesondere auf Artikel 14 Absatz 3 Buchstabe g, der bestimmt : ' Jeder wegen einer strafbaren Handlung Angeklagte hat in gleicher Weise im Verfahren Anspruch auf folgende Mindestgarantien : [.] er darf nicht gezwungen werden, gegen sich selbst als Zeuge auszusagen oder sich schuldig zu bekennen '; das diese Bestimmung vom Vorsitzenden der Dutroux-Kommission vor jeder Zeugenvernehmung den Zeugen vor der Eidesleistung vorgelesen wurde; das sie also offensichtlich eine allgemeine Tragweite hat und als Kodifizierung der Regel ' nemo tenetur edere contra se ' aufzufassen ist, ähnlich dem amerikanischen Fünften Amendement; das die angefochtene Bestimmung zur Folge haben kann, das ministerielle Richtlinien erlassen werden, die dazu führen, das der Kläger, der jedoch niemals jemanden um einen Franken ärmer gemacht hat, verfolgt würde, während Straftäter, die folgenschwere Taten begangen haben, ungestraft davonkämen ».