Traduction de «Socialezekerheidsbijdrage » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

bijzondere socialezekerheidsbijdrage
Sondersozialversicherungsbeitrag

sociale bijdrage | socialezekerheidsbijdrage
Sozialbeitrag | Sozialversicherungsbeitrag

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het verschil in behandeling, wat de bijzondere socialezekerheidsbijdrage betreft, van de flexi-jobwerknemers ten opzichte van de andere werknemers in de horecasector is redelijk verantwoord.
Die unterschiedliche Behandlung der Flexi-Job-Arbeitnehmer gegenüber den anderen Arbeitnehmern im Horeca-Sektor hinsichtlich des Sondersozialversicherungsbeitrags ist vernünftig gerechtfertigt.

- de bijzondere socialezekerheidsbijdrage (artikel 16 van dezelfde wet);
- der Sondersozialversicherungsbeitrag (Artikel 16 desselben Gesetzes);

Het Hof dient eerst te onderzoeken of de in het geding zijnde bijdrage als een belasting dan wel als een socialezekerheidsbijdrage dient te worden beschouwd.
Der Hof muss zunächst prüfen, ob der fragliche Beitrag als eine Steuer oder vielmehr als ein Sozialversicherungsbeitrag anzusehen ist.

Daaruit volgt dat de in het geding zijnde bijdrage geen socialezekerheidsbijdrage is, maar een belasting in de zin van de artikelen 170 en 172 van de Grondwet.
Daraus ergibt sich, dass der fragliche Beitrag kein Sozialversicherungsbeitrag ist, sondern eine Steuer im Sinne der Artikel 170 und 172 der Verfassung.

Volgens de Ministerraad gaat het om een socialezekerheidsbijdrage.
Nach Auffassung des Ministerrates handele es sich um einen Sozialversicherungsbeitrag.

De derde vraag gaat uit van de zienswijze - gedeeld door de Ministerraad - dat die bijdrage een socialezekerheidsbijdrage zou zijn.
Die dritte Frage beruht auf dem Standpunkt - dem sich der Ministerrat anschliesst -, dass dieser Beitrag ein Sozialversicherungsbeitrag sei.

Uit de bewoordingen van de eerste prejudiciële vraag in de zaak nr. 4521, alsook uit de motieven van de verwijzingsbeslissing en uit het rechtsplegingsdossier blijkt dat aan het Hof een vraag wordt gesteld over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de artikelen 60 tot 73 van de wet van 28 december 1983, in zoverre die bepalingen, doordat zij niet voorzien in een verjaringstermijn voor de voormelde vordering tot invordering, een verschil in behandeling creëren tussen twee categorieën van zelfstandigen die een socialezekerheidsbijdrage verschuldigd zijn : enerzijds, diegenen die de bijzondere bijdrage voor sociale zekerheid verschuldigd zijn die werd ingevoerd bij artikel 60 van de wet van 28 december 1983 en, anderzijds, diegenen die een van de in B.4.1 vermelde bijdragen verschuldigd zijn.
Aus der Formulierung der ersten präjudiziellen Frage in der Rechtssache Nr. 4521 sowie aus der Begründung der Verweisungsentscheidung und aus der Verfahrensakte geht hervor, dass der Hof zur Vereinbarkeit der Artikel 60 bis 73 des Gesetzes vom 28. Dezember 1983 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung befragt wird, insofern diese Bestimmungen dadurch, dass sie keine Verjährungsfrist für die vorerwähnte Beitreibungsklage festlegten, einen Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien van Selbständigen, die einen Beitrag zur sozialen Sicherheit schuldeten, einführten: einerseits denjenigen, die den Sonderbeitrag zur sozialen Sicherheit, der durch Artikel 60 des Gesetzes vom 28. Dezember 1983 eingeführt worden sei, schuldeten, und andererseits denjenigen, die einen Beitrag im Sinne von B.4.1 schuldeten.

Uit de bewoordingen van de prejudiciële vraag in de zaak nr. 4479 en uit de motieven van de verwijzingsbeslissing blijkt dat aan het Hof een vraag wordt gesteld over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de artikelen 60 tot 73 van de wet van 28 december 1983, in zoverre die bepalingen, doordat zij niet voorzien in een verjaringstermijn voor de door de RVA ingestelde vordering tot invordering van de bijzondere bijdrage voor sociale zekerheid, een verschil in behandeling invoeren tussen twee categorieën van zelfstandigen die een socialezekerheidsbijdrage verschuldigd zijn : enerzijds, diegenen die de bijzondere bijdrage voor sociale zekerheid verschuldigd zijn die werd ingevoerd bij artikel 60 van de wet van 28 december 1983 en, anderzijds, diegenen die de bijdragen verschuldigd zijn die worden beoogd door artikel 16, § 2, eerste lid, van het koninklijk besluit nr. 38 van 27 juli 1967.
Aus der Formulierung der präjudiziellen Frage in der Rechtssache Nr. 4479 und aus der Begründung der Verweisungsentscheidung geht hervor, dass der Hof zur Vereinbarkeit der Artikel 60 bis 73 des Gesetzes vom 28. Dezember 1983 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung befragt wird, insofern diese Bestimmungen dadurch, dass sie keine Verjährungsfrist für die durch das LAAB erhobene Klage auf Beitreibung des Sonderbeitrags zur sozialen Sicherheit festlegten, einen Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien van Selbständigen, die einen Beitrag zur sozialen Sicherheit schuldeten, einführten: einerseits denjenigen, die den Sonderbeitrag zur sozialen Sicherheit, der durch Artikel 60 des Gesetzes vom 28. Dezember 1983 eingeführt worden sei, schuldeten, und andererseits denjenigen, die Beiträge im Sinne von Artikel 16 § 2 Absatz 1 des königlichen Erlasses Nr. 38 vom 27. Juli 1967 schuldeten.

62. onderstreept de noodzaak om de gezamenlijke en hoofdelijke aansprakelijkheid van algemene of grote ondernemingen te reguleren om misbruik bij het onderaannemen en uitbesteden van werknemers tegen te gaan, en een transparante en concurrerende interne markt op te zetten voor alle bedrijven gebaseerd op een gelijk speelveld wat betreft arbeidsvoorwaarden en arbeidsomstandigheden, roept met name de Commissie en de lidstaten op om duidelijk vast te leggen wie verantwoordelijk is voor het nakomen van het arbeidsrecht en voor het uitbetalen van het hiermee verbonden loon, de socialezekerheidsbijdrage en de belasting ingeval van een keten van onderaannemers;
62. betont die Notwendigkeit, Regelungen über die gesamtschuldnerische Haftung für General- oder Hauptunternehmen zu erlassen, um Missbrauch bei der Untervergabe und beim Outsourcing von Arbeitnehmern entgegenzuwirken und einen transparenten und wettbewerbsfähigen Markt für alle Unternehmen auf der Grundlage gleicher Bedingungen im Hinblick auf die Einhaltung der Arbeitsnormen und Arbeitsbedingungen zu schaffen; fordert insbesondere die Kommission und die Mitgliedstaaten auf, eindeutig festzulegen, wer für die Einhaltung des Arbeitsrechts und für die Entrichtung der Lohnnebenkosten, Sozialversicherungsbeiträge und Steuern in einer Kette von Subunternehmen zuständig ist;