Traduction de «Vonnis van verwijzing » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

vonnis van verwijzing
Verweisungsurteil

contradictoir vonnis | contradictorisch vonnis | op tegenspraak gewezen vonnis | vonnis op tegenspraak
im kontradiktorischen Verfahren erlassenes Urteil

uitspraak doen,2.een vonnis vellen,een vonnis wijzen,een vonnis uitspreken,3.arrest wijzen
ein Urteil fällen | ein Urteil verkünden

aangevallen vonnis | beroepen vonnis | bestreden vonnis
angefochtener Entscheid

tenuitvoerlegging van het vonnis [ gezag van het gewijsde | tenuitvoerlegging van een arrest | werking van het vonnis | wijze van tenuitvoerlegging ]
Urteilsvollstreckung [ Urteilswirkung | Vollstreckungsweg ]

verwijzing
Verweisung

verwijzingsbeschikking | beschikking van verwijzing
Verweisungsbeschluss

verwijzing in de kosten
Verurteilung in die Verfahrenskosten

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het vonnis van verwijzing wordt uitgesproken op verzoek van de meest gerede partij, de partijen tegenwoordig zijnde of bij gerechtsbrief behoorlijk opgeroepen door de griffier, en de procureur des Konings gehoord.
Das Verweisungsurteil wird auf Antrag der zuerst handelnden Partei, in Gegenwart oder nach ordnungsgemäßer Vorladung der Parteien per Gerichtsbrief durch den Greffier und nach Anhörung des Prokurators des Königs verkündet.

Krachtens artikel 1020 van het Gerechtelijk Wetboek wordt de verwijzing in de kosten van rechtswege verdeeld per hoofd, tenzij het vonnis anders beschikt.
Aufgrund von Artikel 1020 des Gerichtsgesetzbuches wird die Verurteilung in die Verfahrenskosten von Rechts wegen je Person verteilt, sofern im Urteil nicht anders verfügt wird.

Indien de wet van een lidstaat erin voorziet dat voor lichte strafbare feiten een sanctie wordt opgelegd door een dergelijke autoriteit, en dat tegen het vonnis beroep kan worden ingesteld of dat de zaak anderszins kan worden doorverwezen naar een voor strafzaken bevoegde rechtbank, mag deze richtlijn alleen van toepassing zijn op de procedure die bij deze rechtbank wordt gevoerd naar aanleiding van dit beroep of deze verwijzing.
In den Fällen, in denen nach dem Recht eines Mitgliedstaats die Verhängung einer Sanktion wegen geringfügiger Zuwiderhandlungen durch eine solche Behörde vorgesehen ist und bei einem in Strafsachen zuständigen Gericht ein Rechtsbehelf eingelegt werden kann oder die Möglichkeit besteht, die Sache anderweitig an ein solches Gericht zu verweisen, sollte diese Richtlinie daher nur auf das Verfahren vor diesem Gericht nach Einlegung eines solchen Rechtsbehelfs oder nach einer solchen Verweisung Anwendung finden.

Uw rapporteur heeft toen verwezen naar een vonnis van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen, arrest "commune de Mesquer" (zaak C-188/07) van 24 juni 2008, als nieuw ingrijpend feit, waardoor het mogelijk werd, door toepassing van artikel 62 van het Reglement van het Parlement een gemeenschappelijk standpunt in tweede lezing te amenderen, Uw rapporteur heeft de instemming gekregen van de andere rapporteurs voor teksten van het pakket waarvoor een gemeenschappelijk standpunt bestond, zodat het hoofdbestanddeel van de ontwerprichtlijn kon worden opgenomen en bedoelde richtlijn als verwijzing kon dienen.
Ihr Berichterstatter hat sich nun auf ein Urteil des Gerichtshofs der Europäischen Gemeinschaften gestützt, das Urteil „Commune de Mesquer“ (Rechtssache C-188/07) vom 24. Juni 2008, als einem neuen wesentlichen Sachverhalt, der unter Anwendung des Artikels 62 der Geschäftsordnung des Europäischen Parlaments erlaubt, Abänderungen an einem Gemeinsamen Standpunkt in der zweiten Lesung vorzunehmen.

– onder verwijzing naar de interimresolutie, goedgekeurd door het Comité van ministers van de Raad van Europa op 1 maart 2006 over het vonnis van het Europees Hof voor de Mensenrechten van 8 juli 2004 in de zaak Ilascu en anderen tegen Moldavië en de Russische Federatie,
– in Kenntnis der Interims-Entschließung des Ministerkomitees des Europarats vom 1. März 2006 betreffend das Urteil des Europäischen Gerichtshofs für Menschenrechte vom 8. Juli 2004 im Fall Ilascu und andere gegen die Republik Moldau und die Russische Föderation,

Hoewel in de prejudiciële vraag niet wordt gepreciseerd tussen welke personen de in het geding zijnde bepalingen een verschil in behandeling zouden teweegbrengen en in het verwijzend vonnis naar een « discriminatie tussen [.] situaties » (p. 6) wordt verwezen, kan, met verwijzing naar de motivering van dat vonnis, worden aangenomen dat de vraag betrekking heeft op het verschil in behandeling tussen buitenhuwelijkse kinderen, dat, ten aanzien van de toekenning van de naam van de vader aan het kind, voortvloeit uit artikel 335, § 1 en § 3, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, in samenhang gelezen met artikel 319bis van hetzelfde Wetboek, naargelang de vader gehuwd is met een andere vrouw dan de moeder van het kind of niet gehuwd is : in het tweede geval, wanneer de afstamming van moederszijde en de afstamming van vaderszijde gelijktijdig zijn vastgesteld, draagt het kind de naam van zijn vader (artikel 335, § 1); in het eerste geval kan het de naam van zijn vader niet dragen zonder de instemming van de moeder (artikel 335, § 3, eerste lid), zelfs wanneer de vaststelling van de afstamming van moederszijde en van de afstamming van vaderszijde, hoewel die niet gelijktijdig gebeurde, voortvloeit uit gelijktijdige initiatieven.
Obwohl in der präjudiziellen Frage nicht angegeben wird, zwischen welchen Personen die fraglichen Bestimmungen einen Behandlungsunterschied herbeiführen würden und im Verweisungsurteil auf eine « Diskriminierung zwischen [.] Situationen » (S. 6) verwiesen wird, ist unter Bezugnahme auf die Begründung des Urteils anzunehmen, dass sich die Frage auf den Behandlungsunterschied zwischen ausserehelichen Kindern bezieht, der sich hinsichtlich der Zuerkennung des Namens des Vaters an das Kind aus Artikel 335 § 1 und § 3 Absatz 1 des Zivilgesetzbuches in Verbindung mit Artikel 319bis desselben Gesetzbuches ergibt, je nachdem, ob der Vater mit einer anderen Frau als der Mutter des Kindes verheiratet ist oder nicht verheiratet ist; im letzteren Fall trägt das Kind den Namen seines Vaters, wenn die Abstammung mütterlicherseits und die Abstammung väterlicherseits gleichzeitig festgestellt werden (Artikel 335 § 1), und im ersteren Fall kann es ohne Zustimmung der Mutter nicht den Namen seines Vaters tragen (Artikel 335 § 3 Absatz 1), auch wenn die Feststellung der Abstammung mütterlicherseits und der Abstammung väterlicherseits zwar nicht gleichzeitig erfolgte, aber immerhin aus gleichzeitigen Initiativen hervorgeht.

De wetgever heeft in artikel 12bis, § 4, derde lid, waarbij hij een rechtsmiddel invoerde tegen het vonnis gewezen door de rechtbank van eerste aanleg, geen verwijzing opgenomen naar artikel 50, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek.
Der Gesetzgeber hat Artikel 12bis § 4 Absatz 3, mit dem er ein Rechtsmittel gegen das Urteil des Gerichts erster Instanz eingeführt hat, nicht mit einem Verweis auf Artikel 50 Absatz 2 des Gerichtsgesetzbuches verbunden.

wat de controle op de handelingen van de openbare aanklager betreft, of het nu om toetsing van de op gezag van de openbare aanklager verrichte opsporingshandelingen (rechter van de vrijheden) gaat dan wel om toetsing van de verwijzing naar het vonnisgerecht (nationale rechter): de eventuele praktische voordelen van terugvallen op het nationale stelsel (de snelste procedure) lijken ten koste te gaan van de noodzakelijke uniforme benadering waar het gaat om toepassing en uitlegging van het gemeenschapsrecht, om eerlijke behandeling bij de aanwijzing van de rechter van vonnis en om eerbiediging van grondrechten, die zouden kunnen worden gewaarborgd door middel van een preliminaire kamer bij het Europese Hof van Justitie; acht het noodzakelijk dat de toekomstige Europese openbare aanklager kan worden onderworpen aan een rechterlijke controle zodat er later tegen zijn besluiten beroep kan worden aangetekend en een betere controle kan worden uitgeoefend op zijn activiteiten; verlangt dat duidelijk wordt vastgesteld dat de handelingen van de Europees openbaar aanklager die implicaties hebben voor de grondrechten van particulieren vatbaar moeten zijn voor rechterlijke toetsing;
in Bezug auf die Kontrolle der Handlungen des Europäischen Staatsanwalts – ganz gleich, ob es sich um Ermittlungshandlungen unter der Aufsicht des Staatsanwalts (Richter für Grundrechte) oder um die Kontrolle der Handlung der Überweisung an das erkennende Gericht (nationaler Richter) handelt – erweisen sich die möglichen praktischen Vorteile eines Rückgriffs auf das nationale System (das schnellere Verfahren) als hinderlich in Bezug auf einen notwendigen einheitlichen Ansatz bezüglich der Anwendung und Auslegung des Gemeinschaftsrechts, der Gleichheit bei der Festlegung des erkennenden Gerichts und der Achtung der Grundrechte, die mit Hilfe einer Vorverfahrenskammer beim Europäischen Gerichtshof gewährleistet werden könnten; es ist nötig, dass der künftige Europäische Staatsanwalt einer gerichtlichen Kontrolle unterworfen werden kann, die eine nachträgliche Berufung in Bezug auf seine Entscheidungen und eine bessere Kontrolle seiner Tätigkeiten ermöglichen soll; dringt darauf, dass klargestellt wird, dass die Handlungen des Europäischen Staatsanwalts, die im Zusammenhang mit den Grundrechten der Einzelpersonen stehen, der richterlichen Kontrolle unterliegen;